Er is geen beter seizoen dan de winter. Elk jaar verheugt menige Belg zich op het wisselvallige weer, de ontsporing van het openbaar vervoer bij drie millimeter sneeuw, dezelfde vijf kerstjingles en kortere dagen waarin je nooit iets lijkt te bereiken, ook al is de klok teruggedraaid om ons een extra uur te gunnen. Wat voor zin heeft het dan om twee keer per jaar alle analoge klokken die niet smart genoeg zijn om het zelf te doen, heen en weer te verzetten? 

Om in 2020 de creepy internetspionnen nog te snel af te zijn heb je al een doctoraat in paranoia nodig. Dat hebben wij dan ook voor jou behaald. Hieronder vind je een samenvatting van onze conclusies, handig geordend volgens jouw persoonlijke paranoianiveau.

Het is niet omdat je veel onnozele weetjes kent, dat je een betweter bent. Dat bewijst een van onze redacteurs elke maand door een waanzinnig interessant, ongelofelijk boeiend of verbluffend spannend feit te delen.

Soms kan kunst bevreemdend werken. Meer dan eens kunnen we ons afvragen wat een kunstwerk nu eigenlijk is, wat het moet voorstellen en of het zelfs kunst is. Welk verhaal moeten we erin lezen? De campussen van UAntwerpen staan vol kunstwerken, maar of er veel studenten zijn die ze goed bekijken valt te betwijfelen. dwars vliegt er echter in en belooft je dat vijf minuten eerder opstaan om de pareltjes op de universiteit toch eens goed te bekijken, helemaal de moeite waard is.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Of een woord dat je altijd uit een andere taal gebruikt, zonder überhaupt te bedenken of het ook in onze taal bestaat. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties weer te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een vreemd woord, eentje waar de grappigste verhalen achter schuilgaan, een onvertaalbaar woord met een lading van betekenis of uitdrukking waarvan de herkomst al tijden niet meer duidelijk is.

Zet het eerste het beste sportjournaal op en het lijkt alsof het woord ‘sport’ bijna synoniem is geworden met voetbal en wielrennen. Wij zijn dwars genoeg om tegen de clichés in de sportwereld op te boksen en mee te surfen op de minder bekende, maar daarom niet minder geliefde vrijetijdsbestedingen. Wij duiken naar mensen die de ballen hebben om hun hart te verliezen aan een discipline waar ze op talloze sportgala’s nog nooit van gehoord lijken te hebben. Wij trappen af met mixed martial arts (MMA).

Shamans in Amazonian tribal cultures are as amazing as they are unknown to our civilization. They live in a completely alien world and mindset. Their practices are so wildly off the charts as to what we consider ‘normal’ that traditional western culture has been incapable of even fathom how does their practice even work. Their experience in drug-induced altered states is way more sophisticated than anywhere else in the planet. Their use of magical healing has been so contrary to materialist canons that only now, their mysteries are slowly beginning to be understood. 

Het is voor mij reeds lang een dagelijkse gewoonte, het overlaten van mijn zitvlak aan de genade van mijn fietszadel. Op mijn tweewieler zie ik de zaken helderder. Toegegeven, vaak is dat ook lichtjes zwart-wit gekleurd – kort door de bocht, zo je wil. Maar ik bezweer je: in brevitate claritas et splendor, korter is ook helderder! In de snerende koude die dezer dagen mijn wangen tormenteert, maakt mijn daltonisme me immers alerter, maar vooral: zo lichtgeraakt als een rusteloze revolutionair. Ik ben een winterwesp – maar ik steek niet, ik blaf.