Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie ontcijferen we de ‘homoglief’.

Over publicatiedruk is al veel gezegd en geschreven en zal nog veel gezegd en geschreven worden. De plaats waar academici de resultaten van hun onderzoek gepubliceerd moeten krijgen, ontsnapt tot dusver gemakkelijk aan het debat. Ik sprak over de rol van wetenschappelijke tijdschriften met Trudi Noordermeer, departementshoofd bibliotheek en archief van UAntwerpen, en Els Schaerlaekens, hoofd afdeling elektronische informatie van UAntwerpen.

Het zijn geen evidente tijden om voetbalfan te zijn. Komt het voetbal niet in het nieuws door makelaars die coaches en bestuurders onder tafel belonen met dikke enveloppes geld of een zak potgrond, dan wel vanwege de voordelige fiscale regimes waar miljonair-voetballers op kunnen rekenen terwijl de balansen van uw favoriete club bloedroder dan bloed kleuren door funest wanbeheer. En dan moet het slavenfeestje in Qatar dit jaar nog plaatsvinden. Is voetbal louter corruptie en decadentie? Huidige houder van de Leerstoel Club Brugge Robby Houben ziet zaken voor verbetering en nuanceert.

In deze dwars kunt u genieten van een interview met Trudi Noordermeer en Els Schaerlaekens, die als bibliotheekverantwoordelijken te maken krijgen met wetenschappelijke tijdschriften. Niet alleen de kostprijs van wetenschappelijke tijdschriften vormt een probleem. Opinieventer waagt zich aan een denkoefening.

Studenten of medewerkers van UAntwerpen die met grensoverschrijdend gedrag worden geconfronteerd en daarvan melding maken, zullen nadien een enquête van een halfuur moeten invullen over de drempels die ze hebben ervaren. Doen ze dat niet, wordt hun melding onontvankelijk verklaard.

Belfast (2021) onderscheidt zich van de ‘standaard’ oorlogsfilms door de focus op het intieme, persoonlijke, huiselijk-alledaagse verhaal van mensen in een oorlogsgebied. Dat kan in eerste instantie ongemakkelijk aanvoelen, zeker als je gewend bent aan de meer spectaculaire Amerikaanse oorlogsfilms: films met een duidelijk goed-versus-kwaad en waarin je als kijker weet met welke personages je moet meeleven en met welke juist niet, om aan het einde van de rit jezelf op de morele borst te kunnen kloppen dat je ‘de goede’ kant hebt gekozen. Deze film laat het niet toe dat je met zo’n tevreden gevoel de bioscoop uitloopt.

De Vlaamse universiteiten kregen de afgelopen tijd felle kritiek te slikken over de manier waarop ze omgaan met seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ook binnen UAntwerpen klinkt de roep almaar luider om de problematiek meer krachtdadig aan te pakken. dwars sprak met professor Sociologie Sarah Van de Velde, die met enkele collega’s een actielijst opstelde en voorlegde aan rector Van Goethem.

De film- en televisieserie-industrie zijn volledig hun creativiteit kwijt! In plaats van originele ideeën bedenken ontfermt ze zich nu over boeken om dan verfrissende inzichten te beloven over gekende verhalen. Niets of niemand is nog veilig, houd je vooral vast aan de takken van de bomen, want voor je het weet zie jij jouw favoriete boek of boekenserie compleet transformeren in een kostelijk afkooksel. In hoeverre vervangt een film of tv-serie zijn originele voorganger? 

Sla om de zoveel maanden een krant naar keuze open en de kans is groot dat je een artikel tegenkomt dat hel en verdoemenis predikt over de leescultuur in het Nederlandse taalgebied. De dagen nadien stromen er dan ook steevast lezersbrieven binnen van enerzijds oude knarren die ‘die vermaledijde jeugd met hun Netflix en Instagram’ berispen op hun inferieure mediaconsumptie, en anderzijds boekenliefhebbers die pleiten voor een verlaagde drempel in het literatuuronderwijs, in de hoop dat de jeugd het tóch maar eens op kan brengen een boek open te slaan. Waarom beroert de discussie over literatuur de gemoederen zo? dwars sprak een academicus en een schrijver over wat ‘literatuur’ nu eigenlijk is, het belang van dat soort werken en de toekomst van het lezen. 

Wandel je mee? Er is een labyrint hier, kijk maar, en ik heb een Ariadne nodig die me de weg wijst, de rode draad tussen jou en mij en de gangen van de universiteit waar ik de resten van mijn onbezonnenheid kwijtspeel, les na les, besef na besef. Ik verlies ze sneller dan ik eerst had gedacht, maar ik verlies mijn aandacht in de kaders aan de muur evengoed. In deze gang hoef ik eigenlijk niet te zijn, maar ik ben er toch. De gang verbindt de communicatiedienst van UAntwerpen met het Hof van Liere. Het glas nodigt uit, de hoeveelheid gesloten deuren vragen je om weg te gaan: ga terug naar de bloeiende binnentuin, weg van gang HvL.022 geregeerd door Pjeroo Roobjee.