De associaties die meestal in je hoofd gemaakt worden bij thema’s als ‘oude handschriften’, ‘renaissance’ en ‘vroegmoderne Nederlandse letterkunde’ kunnen we nu definitief van de baan schuiven. Sven Molenaar rondde immers onlangs zijn doctoraat af rond Het Mengelmoes. Hij onderzocht het integrale zeventiende-eeuwse handschrift, dat lange tijd onder de radar bleef en sinds 2000 aanwezig is in de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience. Hij gaf reeds vele interviews aan Vlaamse kranten, waarbij de koppen dan vaak uitpakken met woorden als ‘pornografie’ en ‘ondergronds’. Voor dwars lichtte hij dat verder toe.

Universiteit Antwerpen kent een rijke geschiedenis die sterk is beïnvloed door de jezuïeten. Ook vandaag laten de jezuïeten hun invloed nog voelen binnen onze universiteit. Maar wie of wat zijn de jezuïeten en hoe zijn ze binnen de muren van de universiteit terecht gekomen? Eerder schreven we al over de invloed van de jezuïeten in Antwerpen en over hun visie op onderwijs en de blijvende invloed ervan op onze universiteit. In dit sluitstuk van deze reeks interviewde dwars rector Herman van Goethem. Hij schreef het historische werk Antwerpen en de jezuïeten: 1562-2002. Dat maakt van hem de geknipte persoon om ons te vertellen wat er nog rest van de onderwijsvisie van de jezuïeten aan onze universiteit.

Het aantal taalstudenten keldert. Zowel in het hoger onderwijs als in secundair verliezen de taaltroepen mankracht. Tijd om in actie te schieten, pleit Hoogleraar Taalkunde Alex Housen van de VUB, medeoprichter van het Vlaams Actieplan voor Talen.

Het proffenprofiel toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. dwars stelt de vragen die bij menig student al jaren door het hoofd spoken, maar die ze niet zelf durven stellen. Professor Bea Cantillon heeft buiten lesgeven aan de Faculteit Sociale Wetenschappen nog een hele waslijst aan mandaten én... een eigen wikipediapagina. We stelen een halfuurtje van haar tijd om te praten over guilty pleasures, bieten oogsten en Obama.

dwars laat komend semester een stuk historie achter. Weliswaar heeft onze verhuis een kleinere impact dan toen ik mijn klompenland achter me liet, maar het effect is hetzelfde. De veredelde bezemkast aan de Kleine Kauwenberg, waar menig dwarser zich verbeet over dt-fouten die net voor de deadline in een artikel waren binnengeslopen, wordt verwisseld voor een splinternieuwe locatie in het gebouw van Universitas aan de Prinsesstraat. 

In de Lange Gasthuisstraat, niet ver van het Mechelseplein, ligt de verborgen parel die Tutti Fratelli heet, een sociaal-artistiek theaterhuis. Als zorgzame, maar strenge moeder ontfermt Reinhilde Decleir zich over allen die hier door de deur komen. Ze maakt er theater dat de harten beroert, samen met jongeren en ouderen met een bijzondere variatie aan achtergronden en verhalen. Hun jaarlijks festival, Spiegels van de Ziel, vindt normaal gezien plaats rond 17 oktober, de dag van het internationaal verzet tegen armoede en sociale uitsluiting. Een thematiek die dit gezelschap en Decleir nauw aan het hart ligt. Daarom stampte ze acht jaar geleden Spiegels van de Ziel uit de grond. Praktische redenen deden hen dit jaar wat schuiven met de datum en nu, ongeveer een maand later, neemt het festival twee weekends na elkaar in beslag. Wij gingen rond de tafel zitten met Reinhilde Decleir, Nathalie De Pessemier van KunST+ vzw en Peter Boelens van Bad van Marie. 

Het is een doordeweekse donderdagavond. Door het raam van het imposante gebouw van theatergezelschap Tutti Fratelli aan het Mechelseplein schijnt er echter nog licht. Alle spelers zitten samen in de grote zaal voor een korte evaluatie nu hun repetitie gedaan is. Regisseuse Eva Schram en productieleiding Silke Claessens zetten samen met hen de puntjes nog eens op de i. Elke speler krijgt gedetailleerde feedback over de net geleverde acteerprestatie. Over iets meer dan een week gaat VOLLE GANG opnieuw in première, de voorstelling van het jongerenproject Giovanni Fratelli. Tijdens een gezellig onderonsje na de feedback vertelt de spelersgroep maar al te graag hoe deze voorstelling precies tot stand is gekomen. 

Beken jij soms je diepste geheimen aan een paar duizend vreemden? Dagelijks doen velen dat via de UAntwerpen Confessionspagina op Facebook. De pagina bestaat nu ongeveer vijf jaar en heeft in die tijd al ruim 43500 likes vergaard. Ben jij een van de trouwe volgers? Of denk je nu net “Wauw, wat is dit allemaal?” Hoe dan ook: dit interview zal je kennis van de pagina, en vooral van de admin, uitbreiden. Onder het voorbehoud dat de identiteit van deze mysterieuze persoon geheim blijft, wilde de admin ons wel met een interview verblijden. 

Het is niet omdat je veel onnozele weetjes kent, dat je een betweter bent. Dat bewijst een van onze redacteurs elke maand door een waanzinnig interessant, ongelofelijk boeiend of verbluffend spannend feit te delen.