Voor studenten geschiedenis zijn Ditmar en Jasmine geen onbekenden meer. De cantor van Klio dwaalde immers tot vorig jaar nog door de departementsgangen op de stadscampus. Nu studeert hij overdag voor leerkracht, maar is hij ’s nachts niet meer te herkennen. Dan is het aan zijn vrouwelijke alter ego Jasmine om de show te stelen.

Soms kan kunst bevreemdend werken. Meer dan eens kunnen we ons afvragen wat een kunstwerk nu eigenlijk is, wat het moet voorstellen en of het zelfs kunst is. Welk verhaal moeten we erin lezen? De campussen van UAntwerpen staan vol kunstwerken, maar of er veel studenten zijn die ze goed bekijken, valt te betwijfelen. dwars vliegt er echter in en belooft je dat vijf minuten eerder opstaan om de pareltjes op de universiteit toch eens goed te bekijken, helemaal de moeite waard is.

door Annelore Amerlynck, Shauny Jonckers.

Zijn termijn als Vlaams minister-president loopt ten einde. Geert Bourgeois (N-VA) vond het de 'mooiste politieke functie' die hij al heeft ingevuld. Nu gaat hij verder als Europees lijsttrekker. Hij deelt zijn visie over de actualiteit, politiek en vrije tijd met ons.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten ter hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie het begrip ‘katvanger’.

Bijna elke student is bekend met het mailbombardement van februari en juli. De examens zijn voorbij en je kan je vakken achter je laten. Op één klein dingetje na: de vakevaluaties. Veel meer dan een link is er in zo’n mail niet te vinden, maar er zijn vragen genoeg om bij die link te stellen. Is wat je stuurt anoniem? Komt het bij de professor zelf terecht? En wordt er ook echt iets mee gedaan? Met de eerste instellingsbrede opleidingsevaluatie voor de deur is dit het juiste moment om daar antwoorden op te zoeken.

Heb je er altijd al van gedroomd om samen in de aula te zitten met een vriend(in) van een andere faculteit? Dat is mogelijk vanaf volgend academiejaar. Het opleidingsonderdeel levensbeschouwing op UAntwerpen wordt namelijk uitgebreid, waardoor bachelorstudenten de mogelijkheid krijgen om te kiezen uit een breed aanbod van nieuwe en verbredende vakken. No worries, het vak levensbeschouwing blijft, maar daarnaast worden er nog andere vakken toegevoegd die aansluiten bij huidige maatschappelijke thema’s zoals migratie en diversiteit. 

Het is niet omdat je veel onnozele weetjes kent, dat je een betweter bent. Dat bewijst een van onze redacteurs elke maand door een waanzinnig interessant, ongelofelijk boeiend of verbluffend spannend feit te delen.

Begin 2019 verschenen er in de media berichten dat UAntwerpen samen met het onafhankelijke onderzoekscentrum IMEC de krachtigste supercomputer van het land had aangeschaft. Wij raakten nieuwsgierig en stuurden onze verantwoordelijke IT samen met een computerleek uit onze redactie naar de buitencampus om dit verder uit te zoeken. Kurt Lust, consultant voor de high performance computers van CalcUA vertelde ons meteen dat de nieuwe computer helemaal niet zo ‘super’ is als de media beweren.

In de naam van journalistiek (en for the fun of it) heb ik voor een webreeks een maand lang plastic afgezworen. Een flinke uitdaging waarbij specifieke producten als yoghurt en toiletpapier meer dan de helft van mijn energie en tijd opslokten. Toch was het grootste deel simpel, snel en niet duur.

De mug die om je oor zoemt als je probeert te slapen toont geheel onbaatzuchtig aan dat je nooit te klein bent om een wereld van verschil te maken. In de aula komt de student in aanraking met kleine en grotere problemen uit het dagelijkse leven: gebrek aan koffie, verloren versnaperingen en professoren die zijn vergeten hoe het is om student te zijn. Van tijd tot tijd nemen de frustraties zulke proporties aan dat de toogfilosoof uithangen in een troosteloos bruin café niet meer volstaat. In elke dwars kaart de wereldverbeteraar daarom een concreet probleem aan uit het studentenleven. Oplossingen groeien immers soms gewoon aan de bomen, als je maar naar boven durft te kijken om ze op te merken.