Film behoort tot één van de acht kunstdisciplines. Net zoals in andere kunstvormen, lopen er ook in deze wereld gekwelde artiesten rond. Een van de meest gekwelde artiesten in de filmindustrie, is ongetwijfeld de Amerikaanse regisseur en legende Francis Ford Coppola. De 83-jarige regisseur heeft een indrukwekkend portfolio op zak, met namen als Apocalypse Now, The Conversation en Rumble Fish. Zijn memorabelste werk is zonder twijfel The Godfather trilogie. Volgens velen blijft Coppola’s epos een van de beste aller tijden – hoewel de meningen verdeeld zijn over het derde deel ervan. Gebaseerd op een roman van de Amerikaans-Italiaanse schrijver Mario Puzo, vertelt The Godfather het verhaal van een maffiosiclan in de Amerikaanse stad New York. De familie stamt uit het Italiaanse Sicilië, meer specifiek het dorpje Corleone, waaraan zij hun familienaam ontlenen. De film vierde vorig jaar zijn vijftigste jubileum en dat werd herdacht met de creatie van de miniserie The Offer – ongetwijfeld een verwijzing naar de befaamde zin: “I’ll make him an offer he can’t refuse”.

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Op 2 maart was dwars aanwezig bij Het Landjuweel. Daar valt enorm veel over te vertellen, vooral na de duizelingwekkende uitslag van de publieks- en juryprijs.

Soms lijkt er niets op Netflix te zien door alle rommel die ze naar jouw netvlies gooien, maar het vinden van parels vraagt enig doorzettingsvermogen. Ik help je daarbij op weg!

Op zondag 26 februari trok ik met scherpe pen en nieuwsgierig hoofd naar KUUBFEST, een feestelijk evenement ter ere van de opening van de jongerenbib van bibliotheek Permeke. Uit het talrijke assortiment van workshops, lezingen, expo’s en andere gekkigheden koos ik om het panelgesprek over BookTok bij te wonen. BookTok wekt een enorme interesse in mij op omdat het fenomeen zo vaak besproken wordt op mediaplatformen, al merk ik dat enkele kritische vragen en bemerkingen onderbelicht worden in het mediadebat over BookTok. Ook tijdens het panelgesprek viel me op dat kritische reflectie uitbleef.

Twaalf. Dat is het aantal voetbalvelden aan open ruimte dat er in Vlaanderen dagelijks verdwijnt. Aan dit tempo wordt op minder dan 3 maanden tijd een nieuwe stad met de oppervlakte van Leuven toegevoegd aan Vlaanderen. Van de bouwshift tot het Vlaams kampioenschap tegelwippen dat van 21 maart tot 31 oktober plaatsvindt, schoorvoetend wordt erkend dat de open ruimte te gulzig wordt aangesneden. Ik sprak met Tom Coppens, hoogleraar aan UAntwerpen en medeauteur van het boek Met voorbedachten rade. De ondertitel ‘de sluipmoord op de open ruimte’ kan niet verbergen dat bij de Vlaamse ruimtelijke ordening meer dan een paar voetnoten horen.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie jeugden we onze denkrimpels weg.