Artikels uit dwars #100
Recente artikels
Universitas in een nieuw kleedje
De verbouwing van Prinsesstraat 16: een project met een verhaal. Het adres zegt je misschien niet zoveel, maar de naam Universitas doet wellicht een belletje rinkelen. In dit pand, eigendom van Universiteit Antwerpen, huist immers de befaamde cursusdienst. De verbouwing is een behoorlijke investering, die past binnen het grotere plaatje van kostenbesparing waar UAntwerpen niet aan ontkomt. Het pand zal in de toekomst ook studentgerelateerde verenigingen herbergen.
een remedie tegen nostalgie
dwars laat komend semester een stuk historie achter. Weliswaar heeft onze verhuis een kleinere impact dan toen ik mijn klompenland achter me liet, maar het effect is hetzelfde. De veredelde bezemkast aan de Kleine Kauwenberg, waar menig dwarser zich verbeet over dt-fouten die net voor de deadline in een artikel waren binnengeslopen, wordt verwisseld voor een splinternieuwe locatie in het gebouw van Universitas aan de Prinsesstraat.
vroegmoderne erotiek opgediept
De associaties die meestal in je hoofd gemaakt worden bij thema’s als ‘oude handschriften’, ‘renaissance’ en ‘vroegmoderne Nederlandse letterkunde’ kunnen we nu definitief van de baan schuiven. Sven Molenaar rondde immers onlangs zijn doctoraat af rond Het Mengelmoes. Hij onderzocht het integrale zeventiende-eeuwse handschrift, dat lange tijd onder de radar bleef en sinds 2000 aanwezig is in de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience. Hij gaf reeds vele interviews aan Vlaamse kranten, waarbij de koppen dan vaak uitpakken met woorden als ‘pornografie’ en ‘ondergronds’. Voor dwars lichtte hij dat verder toe.
talenstudenten: een bedreigde diersoort?
Het aantal taalstudenten keldert. Zowel in het hoger onderwijs als in secundair verliezen de taaltroepen mankracht. Tijd om in actie te schieten, pleit Hoogleraar Taalkunde Alex Housen van de VUB, medeoprichter van het Vlaams Actieplan voor Talen.
theaterfestival in hartje Antwerpen
In de Lange Gasthuisstraat, niet ver van het Mechelseplein, ligt de verborgen parel die Tutti Fratelli heet, een sociaal-artistiek theaterhuis. Als zorgzame, maar strenge moeder ontfermt Reinhilde Decleir zich over allen die hier door de deur komen. Ze maakt er theater dat de harten beroert, samen met jongeren en ouderen met een bijzondere variatie aan achtergronden en verhalen. Hun jaarlijks festival, Spiegels van de Ziel, vindt normaal gezien plaats rond 17 oktober, de dag van het internationaal verzet tegen armoede en sociale uitsluiting. Een thematiek die dit gezelschap en Decleir nauw aan het hart ligt. Daarom stampte ze acht jaar geleden Spiegels van de Ziel uit de grond. Praktische redenen deden hen dit jaar wat schuiven met de datum en nu, ongeveer een maand later, neemt het festival twee weekends na elkaar in beslag. Wij gingen rond de tafel zitten met Reinhilde Decleir, Nathalie De Pessemier van KunST+ vzw en Peter Boelens van Bad van Marie.
VOLLE GANG oftewel de toekomst is al begonnen
Het is een doordeweekse donderdagavond. Door het raam van het imposante gebouw van theatergezelschap Tutti Fratelli aan het Mechelseplein schijnt er echter nog licht. Alle spelers zitten samen in de grote zaal voor een korte evaluatie nu hun repetitie gedaan is. Regisseuse Eva Schram en productieleiding Silke Claessens zetten samen met hen de puntjes nog eens op de i. Elke speler krijgt gedetailleerde feedback over de net geleverde acteerprestatie. Over iets meer dan een week gaat VOLLE GANG opnieuw in première, de voorstelling van het jongerenproject Giovanni Fratelli. Tijdens een gezellig onderonsje na de feedback vertelt de spelersgroep maar al te graag hoe deze voorstelling precies tot stand is gekomen.
