Nu Sinterklaas voorbij is, zal je in heel het huis nog sporen vinden van een van de zoetste tijden van het jaar: alleen Pasen weet deze winterse feestdag te overtreffen op het vlak van chocolade. Elk jaar verloopt de Sinterklaasperiode in vijf fasen. Tijdens de eerste fase spot je al in september de eerste tekenen van de aankomende Sint en zeg je luidop “ze zijn er steeds vroeger bij”, maar uit respect voor de schaarse zomerdagen koop je nog niets. In fase twee is het snoepgoed langzaam uit je gezichtsveld verdwenen, maar in de derde fase, die start na Halloween, puilen de rekken plots uit en vraag je je af waar dit opeens allemaal vandaan is gekomen. In de vierde fase sta je tijdens elk winkelbezoek voor de verscheurende keuze of het nu wel of niet te vroeg is om je tanden in een heerlijke chocolademan te zetten of je beter zou wachten tot zes december. In de vijfde en laatste fase zwicht je uiteindelijk toch en kan je eindelijk de smaak proeven van al dat verrukkelijke suikergoed. Je mag voor jezelf uitmaken of dit langverwachte moment al voor, op, of na zes december plaatsvindt. In ieder geval, dat eerste nic-nac'je of chocolademuntje is zoals het eerste frietje: die smaakt altijd het beste en de volgende pogingen om hem te evenaren mislukken grandioos. 

Daarom schiet dwars te hulp met smakelijke recepten die je kan maken met al die overgebleven Sinterklaaschocolade. 

Al sinds mensenheugenis wordt de vrouw als inferieur gezien, vertrekkend vanuit het idee dat mannen fysiek sterker zijn. Anderen zagen Eva’s zwakte om de verboden appel op te eten als het begin van de verderfelijke aard van vrouwen. Het is dan ook ironisch dat dit zwakke geslacht vanaf de middeleeuwen over heel Europa gevreesd werd, zodra mensen in heksen begonnen geloven. Een overstroming? Een mislukte oogst? De plotselinge dood van de kasteelheer? Dit was allemaal de schuld van heksen.

Beste Goedheiligman

Opgelet: Deze tekst bevat spoilers! 

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: A Plague Tale: Innocence is een verhaalgedreven spel. De ongeschreven wetten van de spoilerhygiëne gebieden bijgevolg dat ik me in allerlei bochten zou wringen teneinde niets van het verhaal weg te geven en toch een resem zinvolle dingen te zeggen over de voortreffelijke eigenschappen van dit spel. Dat is jammer genoeg de tragische grand écart waarin elke zichzelf respecterende recensent zich terugvindt, wanneer weer eens een spelmaker een plot heeft bedacht dat niet op de achterkant van een pak cornflakes past. Gelukkig heb ik weinig last van zelfrespect en nog minder gevoel voor tragiek, dus bij deze ben ik zo vrij een spoiler weg te geven die inslaat als een vuist op een stapel pannenkoeken: in A Plague Tale: Innocence slagen de vijftienjarige Amicia en haar jongere broertje Hugo erin om de knettergekke grootinquisiteur te doden. Deze antagonist wil met Hugo’s door duistere krachten beïnvloede gaven zogenaamd de wereld redden, maar heeft ook grootse machtsfantasieën. 

Er is recent grote commotie ontstaan op Faculteit Studentenengagement. Een zatte studentengrap is uit de hand gelopen en nu wordt de faculteit in de Studentenraad vertegenwoordigd door een blikje bier. Een van de grappenmakers getuigt: “Tijdens een avondje drinken zagen we dat onze faculteit de kiesdrempel niet haalde. Daarop zeiden we als grap dat we een nieuwe kandidaat nodig hadden. Een vriendin pakte mijn blikje bier en tekende er een gezicht op. Zo is Jara het blikje Cara haar carrière begonnen.”

Dag dwars

Het is zondagavond 28 oktober. Na een lang weekend in Berlijn heeft de Flixbus naar Praag, de plek die mijn iPhone ondertussen ‘thuis’ noemt, twee uur vertraging. Mijn busgenoten, vrienden die ik anderhalve maand geleden niet kende, voelen meer als thuis aan dan ik ooit voor mogelijk hield op deze korte tijd. In de winkel in Duitsland was ik vaker aan het omrekenen hoeveel het eten daar kost in Tsjechische kroon dan ik tegenwoordig kronen omreken naar euro’s. Hoeveel geld er van mijn rekening af is, wil ik niet weten. De ernst van mijn slaaptekort is minder ongekend.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie trekken we onze toga’s aan en duiken we in de laatste les van em. prof. dr. voor de herkomst van emeritus.

Waar is de Studentenraad zoal mee bezig? Haar roze logo verschijnt te pas en te onpas in de mailbox, maar wat doet ze naast mailen? Op welke manieren beïnvloedt ze het dagelijks leven van de student? Om daarachter te komen neust dwars in de projecten van de Studentenraad. Deze editie spreken we voorzitter Laurens Verhaegen om het te hebben over het beleidsplan.

Wanneer ik dit schrijf, heb ik welgeteld 77 onbeantwoorde berichten die me stuk voor stuk een zescijferige code bezorgen. Op het moment dat deze dwars de wereld ingestuurd wordt, zullen dat er nog een hoop meer zijn. Het nieuwste wondermiddel van UAntwerpen ter preventie van hackers begint stilaan aan te voelen als een opdringerige ex. Negeren is geen optie, want dan maakt hij gewoon een nieuw telefoonnummer aan.

Hoewel Halloween helaas al achter de rug is, wil dat niet zeggen dat je niet in de griezelsfeer kunt blijven. Al van kleins af aan ben ik fan van horrorfilms; van bloederige scènes tot psychologische thrillers, voor mij is niets te gek. Daarom heb ik deze griezelgids samengesteld. Verschillende soorten horror komen aan bod dus wees niet bang, er is voor elk wat wils!