De kat en de schrijver, bestaat er een onafscheidelijker duo? Wie al eens een blik wierp op de achterflap van een willekeurig boek weet dat menig auteur zich graag laat fotograferen in het bijzijn van een harige levensgezel. Waarom gaat het schrijvershart sneller slaan voor de kleinste der katachtigen? Als veellezer die de kamers van zijn ouderlijk huis deelt met twee aanhankelijke dakhazen, voelde onze redacteur zich de aangewezen persoon om dit uit te pluizen. Resultaat: een (beknopt) overzicht van de poes in de Nederlandstalige letteren.

De blok doorkomen doet ieder op hun eigen manier. De een wandelt als een gek rondjes door hun kot, de ander giet blikjes Nalu achterover alsof hun leven ervan afhangt en ondergetekende doet zich – uiteraard – te goed aan chocolade. Maar welke chocolade eet je op welk moment voor een ideale examenprestatie? Ik ontcijferde de cacao-code.

De blok doorkomen doet ieder op hun eigen manier. De een wandelt als een gek rondjes door hun kot, de ander giet blikjes Nalu achterover alsof hun leven ervan afhangt en ondergetekende doet zich – uiteraard – te goed aan chocolade. Maar welke chocolade eet je op welk moment voor een ideale examenprestatie? Ik ontcijferde de cacao-code. 

De blok doorkomen doet ieder op hun eigen manier. De een wandelt als een gek rondjes door hun kot, de ander giet blikjes Nalu achterover alsof hun leven ervan afhangt en ondergetekende doet zich – uiteraard – tegoed aan chocolade. Maar welke chocolade eet je op welk moment voor een ideale examenprestatie? Ik ontcijferde de cacao-code.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Mijn alscuses indien je deze editie maar niets vindt.

To hate or not to hate? Niemand vroeg het, maar het antwoord is meestal ja. Het is niet omdat ik maandelijks dit hekelschrift neerpen dat ik daarom ook een hater ben. In wezen ben ik de meest opti­mistische persoon binnen de redactie – alleen zet ik die versie van mezelf even aan de kant wanneer het nodig is. Het is namelijk beter om je frustraties te uiten dan om ze op te kroppen. Deze keer vertel ik je over mijn ervaring met greenwashing.

Elke editie laat dwars Coach Conny in de problemen, bekommernissen en diepste zielenroerselen van studenten duiken. Heb je zelf een onoplosbaar vraagstuk? Stuur je vragen en verzoeken naar contact@dwars.be en wie weet lost Coach Conny ze wel op in een volgende dwarseditie.

* Op vraag van het VGSO deze disclaimer: naast quotes van het VGSO bevat dit artikel ook de mening van onze redacteur. 

Te volle aula’s, alternatieve examenvormen en minder vaardigheidstrainingen. Bij de studie geneeskunde is er te weinig geld of zijn er te veel studenten. Het aantal studenten dat mag beginnen aan de opleiding geneeskunde stijgt elk jaar, maar dit jaar was de stijging enorm. Vorig academiejaar waren er 1276 eerstejaars, dit jaar 1598. Voor de niet-wiskundigen onder ons: een groepje geneeskunde­studenten dat vorig jaar uit vier bestond, bestaat dit jaar uit vijf. Dat klinkt gezellig, maar voor die vijfde is er geen geld.

In aanloop van de rectorverkiezingen schrijft onze redacteur enkele brieven aan de toekomstige rector waarin hij zich zo vrij voelt aanbevelingen en suggesties te doen. Ditmaal wil hij het hebben over eenieders welzijn.