Als het aan de UA ligt, beginnen vanaf 2004 de Antwerpse hogescholen en universiteit reeds in de week van 15 september met hun lessen. Hierdoor valt de proclamatie in de week van 1 juli. Deze data maken deel uit van een radicaal voorstel dat de indeling van het academiejaar in de Associatie Antwerpen wil regelen, wanneer de bachelor-master structuur van start gaat.

Voor de studenten die de afgelopen maanden niet meer op deze wereld hebben rondgelopen, hebben we het heugelijke nieuws dat het Vlaams Parlement op 2 april 2003 het oprichtingsdecreet van de Universiteit Antwerpen goedgekeurd heeft. Vanaf 1 oktober 2003 zullen RUCA, UFSIA en UIA bijgevolg niet langer bestaan en zal er alleen nog maar gesproken worden van de Universiteit Antwerpen. Concreet voor studenten betekent dit de start van het statuut van de UA Student.

De beest uithangen in Wenen... we zouden niet durven. Er zijn echter Antwerpenaren die daar niet voor terugdeinzen, en ze krijgen er nog geld voor ook! Verantwoordelijk voor dit ‘zootje ongeregeld’ is de Antwerpse kunstenaar Jan Fabre, die zijn productie Parrots and Guinea Pigs in het Tanzquartier Wien voorstelde. Belg én Antwerpenaar als we (al is het maar een beetje) zijn, konden we natuurlijk niet op het appèl ontbreken! Te meer omdat diezelfde Fabre met prof. Luk Van den Dries het Aisthesis-centrum voor Taal en Lichaam aan de UIA heeft opgericht. Een goede reden, om eens een stuk van Fabre zelf onder de theaterwetenschappelijke loep te nemen...

We wilden het hier eigenlijk vooral hebben over onze collega-studenten in Servië, maar de bijzondere omstandigheden in de Unie Servië-Montenegro (de naam Joegoslavië is officieel uitgewist) na de moord op premier Djindjic gaven een andere wending aan het nu volgende gesprek met een Servische studente. Bijna drie weken nadat de fatale kogels werden afgevuurd, is immers nog steeds de Noodtoestand van kracht.

Op een zonnige zondagmiddag in het verre Waasland zagen we voor de eerste keer in ons leven een bink van twee meter en zes centimeter. Wauw! We hadden namelijk de eer en het genoegen om een wedstrijd van topniveau bij te wonen. Basketbalclub Basics Melsele zorgde voor een namiddag van actie en vertier.

Het was weer een bewogen dwarsjaar. Getuige hiervan de achterflappen, orgelpunt van iedere dwars, stukjes poëtisch proza (of was het toch eerder prozaïsche poëzie?) waarin we telkens opnieuw op zoek gingen naar een enigszins studentikoze invalshoek op een alledaags thema. Voor deze dwars, de laatste van dit academiejaar, hebben we voor één keer geen centraal thema gekozen.