Klaterend theater

Theater met kinderen is niet altijd even gemakkelijk. Het is "helemaal anders en verschietelijk", aldus actrice Sien Eggers in een interview naar aanleiding van Aangesproken, de as en de boter, een stuk waarin één van haar collega-actrices – jawel – een jong meisje was. Kinderen zijn immers geen volwassen acteurs en kijken vaak helemaal anders tegen het fenomeen theater aan. Toch zijn er veel toneelgezelschappen voor kinderen en jongeren. Eén ervan is ‘Stromend Water’ uit Borgerhout.

A hooligan sport, played by gentlemen

Het moet rond 1800 geweest zijn toen de voetballers van de schoolploeg uit Rugby, een plaatsje in hartje Birmingham vlakbij Shakespeares geboortedorp, besloten het traditionele spelletje wat ruiger te maken. Geen gedoe meer met slechte controles of met het doorschuiven van een bal op het natte gras. En nu je het zegt, ook niet echt meer met een bal, eerder een ovale variant. Gooien naar elkaar, maar dan enkel achteruit, en voorts vooral lopen, roepen, tackelen en getackeld worden. Waar de gemiddelde basketspeler met een verstuikt vingerkootje in de rechterpink zeven weken out is, en de doordeweekse tenniser niet buiten komt als het even regent, laat een beetje rugbyer aan de zijlijn gauw een gekloven wenkbrauw dichtnaaien om daarna met een woeste blik in de ogen en hernieuwde passie verder te spelen. Rugby is gereglementeerd hooliganisme en gewelddadig amusement. Rugby onderscheidt de mannen van de jongens. Rugby is koning.

Nekka en de (studenten)pers

Hapjes, drankjes, veel journalisten, cameraploegen, een paar bekende Vlamingen en een mediamadam. Dat was wat we ons hadden voorgesteld bij de persvoorstelling van de 10e Nekka Nacht. Niet alleen waren we benieuwd naar grote namen op de affiche, vooral het vooruitzicht van een klein showke van Raf Coppens en een mini-concert van de Kreuners klonken als muziek in onze oren.