Amahoro staat en zingt voor vrede

Zondag 2 maart was Amahoro jarig. Niet zomaar jarig, het is de tiende verjaardag: de volledige twee handen vol opgestoken vingers. Tien jaar zingen, want dat is Amahoro, een koor. Niets bijzonders zegt u? De Wiener zangerknapen overleven al eeuwen en het gemiddelde kerkkoor in de parochie heeft ook al gauw een langere historie. En toch. Amahoro is immers wat anders dan des zondags de kerk in, en zingen. Amahoro staat voor Vrede, en wel in het Kyniaruanda. Amahoro is een solidariteitskoor.

“They won all the battles, but we had all the good songs”

Ook professor Ludo Abicht wou zijn steentje bijdragen aan de korentrefdag, dus kwam hij een workshop geven. Het officiële onderwerp was “de spanning tussen politieke correctheid en rechtvaardigheid” (een hot item in Antwerpen), meer concreet ging het over het begrip solidariteitskoor. Dat de professor een rijk geïllustreerde en filosofisch sterk onderbouwde uitleg kwam geven, zal geen verrassing zijn; sommige uitspraken en gebeurtenissen waren dat wel.

De awareness-week

Een week lang werd er gepatrouilleerd, werd er verzetsradio gemaakt, werd er bericht over oorlogsslachtoffers, werd er kortom getracht toch nog even langer stil te staan bij oorlog, agressie en geweld dan het gebruikelijke, begrijpende knikje.

Master in filmstudies en beeldcultuur

Het idee van een meer theoretische opleiding die betrekking heeft op films broeit al lang in onze samenleving. "Vanaf het moment dat ik hier werkte, kwamen er studenten aan mij vragen of je ergens filmstudies kunt volgen", zegt Luc Pauwels, professor aan de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen. "Vroeger bestonden er opleidingen waarin het medium gedeeltelijk aan bod kwam, maar deze opleidingen zijn in de loop van de jaren een stille dood gestorven." Een echte opleiding Filmstudies is er in Vlaanderen dus nooit geweest. Maar daar komt nu verandering in…

Flanders, twelve points

Het kan niet gemakkelijk zijn om erop toe te zien dat de staat veilig scheidt. Het voorgaande verwordt een schandelijk eufemisme in aanlooptijden naar het Eurovisiesongfestival. Dan dienen Koen Dassen en x-aantal anonieme regenjassen hun zintuigen extra te scherpen, om ervoor te zorgen dat la Belgique haar zuivere naam in de verf kan zetten, moest men finishen in de voorpost van het Eurovisiesongconcours.