
recente artikels
Een Libanese in België
Voor de burgeroorlog was Libanon zeer welvarend. Grote bedrijven vestigden zich in het land en het toerisme bloeide volop. De concentratie van diensten in Beirut zorgde echter voor een migratie van het platteland naar de hoofdstad. Hierdoor verzwakte de landbouwsector en nam het aantal armen in de stad toe. De burgeroorlog (een conflict tussen christenen en moslims) die woedde van 1975 tot 1989, zorgde voor een ineenstorting van de economie. Hierdoor stegen zowel armoede als corruptie enorm.
Een Belgische in Israël
Ik heb twee jaar in Tel Aviv gewoond. Al van kindsbeen af heb ik veel over het land, het ontstaan ervan en natuurlijk het conflict in de regio geleerd, gelezen en gehoord. Het is zo’n complex gegeven en mijn opinie bevindt zich in een voortdurende strijd tussen gevoelens en objectieve feiten. Ik wil me niet uitspreken over mijn kritiek op de huidige rechtse regering en de emotionele, economische en politieke crisis. Mijn mening zou waarschijnlijk ook niet overeenstemmen met die van de meeste Israëli’s, deels omdat ik de zaken vanuit een totaal andere situatie heb leren kennen.
VUAS, de verenigde UA studenten
Vanaf woensdag 1 oktober 2003 bestaan RUCA, UFSIA en UIA niet meer! We spreken dan enkel nog over de UA, Universiteit Antwerpen. De eenmaking heeft ook het statuut van de UA Student tot stand gebracht. Naast de rechten en de plichten van de UA student die we in het statuut terugvinden, lees je er – mede dankzij de eenmaking – ook over de oprichting van één overkoepelende studentenvereniging. En dat is VUAS, de Verenigde UA Studenten.
Enig Verschil?
In Edegem is nog niet zo lang geleden het eerste bekende holebi-koppel getrouwd. Holebi’s worden steeds beter aanvaard in onze maatschappij, maar het taboe is nog niet helemaal doorbroken. Hoe zit het op onze universiteit? Is er in Antwerpen een plaats waar holebi-jongeren terechtkunnen? Elkaars handje vasthoudend zochten we de kelder van boekhandel de Groene Waterman op en werden zo in het hol van holebi-land gezogen. We hadden een gesprek met Sara en Johan, vrijwilligers bij Enig Verschil.