“Niemand mag worden onderworpen aan folteringen, noch aan wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing” (Artikel 7 Internationaal Verdrag voor de Burgerlijke en Politieke Rechten).

Bart De Wever, ondervoorzitter van de N-VA, heeft er een studentikoos verleden op zitten. Na zijn Grieks-Latijnse humaniora vatte hij op UFSIA de kandidaturen geschiedenis aan. De licenties doorliep hij te Leuven. Ondanks zijn activiteit binnen het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond en de redacties van de studentenbladen ‘Tegenstroom’ en ‘Ons Leven’, studeerde hij af met grootste onderscheiding. Daarna ruilde hij de universiteit één jaar lang voor de Koninklijke Militaire School, alvorens als assistent op de KUL te worden onthaald.

In een andere, grotere studentenstad met meer prestige en hier niet eens zo ver vandaan, vergelijken studenten hun rector wel eens met Napoleon. Meer dan 40% van de hele Vlaamse studentenbevolking wist deze ‘il Magnifico’ handig aan zijn heerschappij te onderwerpen en thans werkt hij aan de bestendiging van zijn macht. Zijne Doorluchtigheid weigert immers consequent elke vorm van reële studenteninspraak in de Katholieke Associatie die hij creëerde en opperde bovendien om de verkiezingen van de rector te vervangen door een assessment-procedure. Niet onlogisch dat men zulk een figuur al snel keizerlijke neigingen toedicht.