Aan de andere kant van de wereld

Een goeie week na mijn laatste examen van vorig jaar was het zover. Recht het avontuur tegemoet want ik zou een semester gaan studeren in Australië. Na een 23 uur durende heenreis via Wenen, Kuala Lumpur en Sydney kwam ik eindelijk op mijn bestemming aan: Wollongong. Een stad van 300.000 inwoners op een uurtje ten zuiden van Sydney gelegen aan de stille oceaan.

Waarom schrijf ik?

Met andere zinnen wil hét forum voor jong literair talent uit Nederland en Vlaanderen worden. Vanaf februari 2005 zal dat om de drie maanden resulteren in de publicatie van een tijdschrift. In dwars loopt met andere zinnen al een beetje op de zaken vooruit door jullie de komende maanden telkens één gedicht voor te schotelen van een jong schrijftalent, dat daarbij ook zijn/haar motivatie om scheppend met taal om te gaan tracht te verwoorden.

In het spoor van James Joyces odyssee naar Triëst

Op 20 oktober is het precies honderd jaar geleden dat James Joyce aankwam in Triëst om vrijwel meteen in de gevangenis te belanden en niet veel later tot de vaststelling te komen dat de hem beloofde betrekking als leerkracht Engels bij de befaamde Berlitz school niet vacant is. Tot hij bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog naar het onpartijdige Zwitserland verhuist, blijft Joyce in 'la nostra bella Trieste': het is de stad waar zijn kinderen worden geboren en waar hij het eerste hoofdstuk schrijft van het boek dat iedereen kent, maar vrijwel niemand heeft gelezen: Ulysses.

Edit.

Het is een maand van wereldleiders. Mandela is ongetwijfeld de grootste van hen allemaal. Op zijn vijfentachtigste nam hij afscheid van het Zuid- Afrikaanse parlement met een toespraak die de ‘grootste democratie’ met de grond gelijk maakte. Mandela is voor de wereldpolitiek wat Cruijff is voor het voetbal: hij heeft altijd gelijk. En dus moeten we die andere wereldleider maar eens op het matje roepen.