Soms gebeurt het dat een boodschap op een pamflet de aandacht van twee bobo's, die rondslenteren op hun Alma Mater, weet op te wekken. Ons gesprek, waarvan we vanzelfsprekend zelf het onderwerp waren, stokte. Onze blik verloor even zijn verveling. Een groene affiche waarop dreigend de komst van iets nieuws wordt aangekondigd, siert de gangen van de Universiteit sedert enkele weken. Celtica is coming our way! Omdat we een open deur zouden intrappen als we deze reeks zouden beginnen met een van de gevestigde waarden, en omdat we nu eenmaal open deuren niet wensen in te trappen, leek het ons interessant om eens een kijkje te gaan nemen bij deze nieuwe Celtica-heren.

Ik kom aan op een plaats waar kapotte dingen naartoe gaan voor tóch nog een leven, het paradijs dus. Ik hap naar adem en besluit hier ook te komen wonen als ik kapot ben. Mineralnye Vodye is een soort Centre Pompidou, maar dan in het echt. Je kan het mechaniek van de samenleving op straat zien: je kan een maaltijd kopen, oorlogsmedailles of tractoronderdelen, een vrouw of een revolver. Overal bladdert de verf af en komt de kleur aan de oppervlakte, overal rommel en industrieel schroot, overal Coca-Cola. s’Avonds vertoont het ganse stadje zich in het rustige pretpark, de vrolijke sensualiteit heerst er tot laat in de nacht.