Elk jaar organiseert de faculteit TEW een bedrijfseconomisch seminarie in Goa (India). Dit jaar gingen twaalf studenten mee. Voor het seminarie reisden ze drie weken rond in India. Ondergetekende was bij de gelukkigen.

Of ik voor dwars een artikel wil schrijven over mijn erasmuservaring in Kopenhagen? Selvfølgelig! Het is trouwens hoog tijd dat Denemarken wordt opgewaardeerd als erasmusbestemming. Zij die na het lezen van dit schrijven nog steeds vinden dat Denen koude, erasmusontoegankelijke mensen zijn, hebben er niets van begrepen.

Dit jaar is er vanalles veranderd op de UA: de Bachelor-Masterstructuur is ingevoerd en de eenmaking komt in de laatste rechte lijn. Niet minder belangrijk maar minder opvallend zijn de nieuwe studierichtingen die vanaf dit jaar kunnen gevolgd worden. dwars hield de vinger aan de pols bij twee van die nieuwe richtingen. Want hoe ver is de praktische uitwerking van die mooie plannen nu gevorderd? Hebben docenten niet teveel werk zodat de lessen eronder lijden? We belandden eerst bij professor Betty Devriendt van het departement Taal- en Letterkunde, zeg maar de oude Germaanse en Romaanse.

Begin juli, de trein van Venetië naar Ljubljana. Italië baadt in de hitte en het licht. Doorheen het raam van onze ge-airconditionede trein kijken we uit over het eentonige groene landschap van Noord-Italië, dat zich probeert bloeiende te houden onder het loodzware juk van de striemende zonnestralen. In de trein voornamelijk Italianen en Slovenen. Terwijl we onze laatste kilometers op Italiaanse bodem afleggen, groeit de nieuwsgierigheid naar dit ex-Joegoslavisch land. En dan kondigt het zich aan,... De trein stopt en Italiaanse douaniers bekijken de paspoorten van de reizigers, met een bijzondere interesse voor de visa van de enkele Oostblokkers die meegereisd zijn. Pas over enkele jaren vallen deze controles weg, hoewel Slovenië sinds 1 mei tot de EU behoort. Misschien toch een toegeving aan de eurosceptici, of een eerder symbolische daad? De trein zet zich uiteindelijk toch weer in beweging zodat zich enkele kilometers verder hetzelfde scenario kan afspelen met Sloveense douaniers. We zijn in Slovenië.

“Ad exercitum sacri santissimi salamandris omnes commilitones qui ad sunt surgite”, voor de nieuwkomers onder jullie, die nu voor het eerst kennis zullen maken met het studentenbestaan, klinkt dit erg sacraal, sereen en zelfs zedig. Niets is echter minder waar.

Elke maand neemt het harige monster enkele studentenactiviteiten onder de loep en geeft er zijn eigenzinnige kijk op.