‘Life is always sunny, with the beer of Ronny.' Met deze fijne strijdkreet werd, zo bleek later, Brabants trekpaardbrouwsel uit een gloednieuw vaatje getapt. De lancering van het pseudo-innovatieve gerstenat werd georkestreerd door Bart Peeters, ditmaal met mediacircus, voor de droomfabriek anno 2004, 'Geen zorgen tot paniek'. De natte droom van marktkramer Ronny ging in vervulling. Als prematuur kerstcadeau kan zoiets tellen, dachten zij die in de novembermaand reeds ‘Dobbelpalm' bij het haardvuur nuttigen teneinde zich de met ballen en slingers getooide spar al te kunnen voorstellen.

Bruno De Loght heeft als hoofd van het departement Studentgerichte Diensten een resem verantwoordelijkheden, gaande van studentenartsen over de resto's tot studentenvertegenwoordiging. Naar aanleiding van de recente verkiezing van studentenvertegenwoordigers aan onze universiteit, wilde dwars hem over dat laatste wel eens aan de tand voelen.

Wie gaat er nu naar Moskou voor een Erasmusjaar? Ik! Nu woon ik in één van die zeven stalinistische wolkenkrabbers en probeer mijn leven hier aan de MGU-universiteit (www.msu.ru) voor een jaar op een rijtje te krijgen. Bang voor urenlang aanschuiven, voor politiemannen die geld van je willen, voor een bureaucratie die voor Europeanen niet te verstaan is? Dan is dit niet de ideale bestemming voor jou.

Het valt ons misschien niet altijd op, maar er lopen op elke universiteit hoogbegaafde jongeren rond, die dan ook al heel jong mee les volgen. Zo kreeg de Universiteit van Amsterdam Floor Sietsma over de vloer, een hoogbegaafde twaalf-jarige, die Wiskunde en Informatica komt volgen. Ze is licht autistisch en daardoor is het heel goed dat ze zoveel nieuwe dingen leert. Een eerstejaars zal erover waken dat Floor haar boterhammen op tijd eet en in de juiste collegezaal geraakt.

Het is vrijdagavond en overal in Europa gaan de lichten uit. Wie geen geld heeft om Bokrijk, Parijs of Berlijn te ontvluchten, probeert het zo gezellig mogelijk te maken: wat wijn, een feestje, een nostalgisch gesprek. De high society draait de sleutel in het slot en neemt het vliegtuig, het is tenslotte maar eens per week weekend. Hoog in de lucht nog even wuiven naar Janoekovitsj en Joetsjenko in Kiev, vlakbij en verder weg dan ooit. Ach, wat zijn dat toch voor abstracte beslommeringen, maar daar zijn al de eerste wolken met neonreclame. De aarde zuigt. Welkom, schipbreukelingen van de Oude Wereld, welkom in de Bolshoi Gorod Moskva, welkom in De Stad.

Zondigen aan een zeker regelmatig tempo is een deugd die we eisen van al onze directe naasten en vrienden. Zonder deze goede eigenschap is elke communicatie met ons totaal onmogelijk. Schiller zelf ontdekte dit reeds met zijn gevleugelde zin: “Dem Menschen ist ein Mensch noch immer lieber als ein Engel”, verwijzend naar die lieve, kleine verdorvenheden die ons toch zo beminnelijk maken. Zo ook de twee hemelbestormende bobo's die deze pagina weer voor uw plezier en ontwikkeling volschrijven. Wij zondigen tegen de huisstijl van uw favoriete magazine en duwen hier een poëtisch hoogstandje van een lied in uw strot. Leve Ufka!