Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie het begrip ‘kabberdoes’.

Onze universiteit levert onderzoek van de bovenste plank, zo bewijst de Vlaamse PhD-cup. De helft van de finalisten werd namelijk vertegenwoordigd door UAntwerpen. Halve-finaliste Kathleen van Royen voltooide in 2017 haar doctoraat over seksueel grensoverschrijdend gedrag bij jongeren op sociale media. 

De Universiteit Antwerpen gaat vooruit, groeit. Haar faculteiten groeien mee en soms hoort daar een naamsverandering bij. Letteren en Wijsbegeerte behoudt voorlopig haar naam, maar Toegepaste Economische Wetenschappen werd opnieuw gedoopt. Koen Vandenbempt is sinds oktober decaan en weidt uit over zijn hernoemde Faculteit Bedrijfswetenschappen en Economie.

Kunstenaar of topsporter, bejaarde of ondernemer, geen enkele soort ontspringt de dans. Je wordt op een dag wakker met de intense drang om je bij de Universiteit Antwerpen in te schrijven. Het gevolg: zoveel vreemde vogels dat het uitzonderlijk wordt om normaal te zijn. Elke maand zetten wij een bijzondere student in de kijker.

Op 2 oktober trokken drie Amerikaanse academici aan de alarmbel met een opiniestuk. Ze verklaren hierin dat in bepaalde academische kringen een virus leeft. Het gaat niet om een financiële corruptie waarbij grote bedrijven onderzoek naar hun hand zetten, maar om een ideologische vooringenomenheid die beslist welke studies wel en welke niet gepubliceerd raken. De ziekte viert hoogtij in hoog aangeschreven vaktijdschriften van wat de auteurs zelf grievance studies zijn gaan noemen. Ze proberen dit aan te tonen aan de hand van gepubliceerde hoaxpapers, zelfgeschreven nepartikelen die kant noch wal raken, maar toch door de peerreview heen komen.

Toen ik een maand geleden R.008 binnenwandelde, merkte ik op dat de zaal voller had kunnen zitten. Nochtans was het opzet van "Wij zijn met meer!" groots geweest. Zeven verschillende linkse organisaties, waaronder een aantal studentengroeperingen van linkse tot zeer linkse partijen, hadden de krachten gebundeld om een grondige analyse te maken van oprukkend extreemrechts. Academici, middenveldorganisaties en linkse activisten vallen op wereldvlak al langer over elkaar om hun analyse te geven van onder meer Trump en de alt-right. Een trend die ook hier in België hoogtij viert sinds de reportage over S&V (Schild & Vrienden) van Pano. Met één wenkbrauw hoger dan de ander luisterde ik naar de uiteenzetting van het panelgesprek.

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Deze keer kijken we naar het debuut van Lukas Dhont, Girl. De film is een prijsbeest met tal van nominaties en overwinningen in onder andere Cannes, Londen (BFI London Film Festival) en Pingyao (PYIFF). Daarbovenop is het de Belgische inzending voor de Oscars dit jaar.

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Soms leidt dit ertoe dat een redactrice op een dinsdagavond in tovenaarsuniform en met een toverstaf in de aanslag de Antwerpse straten onveilig maakt op zoek naar magische wezens.

Het Stadspark is het Stadspark niet meer. Het stilstaande water in de vijver werkte als een magneet op Antwerpenaren die de hectiek van de drukke stad voor even wilden ontvluchten. Een oase van rust te midden van het lawaai en de uitstoot van de stad. Die tijden zijn vervlogen. De vijver staat droog en is het symbool geworden voor een problematiek die zich al zo’n dertig jaar voordoet. We spraken met Freddy Opsomer, voorzitter van het Buurtcomité Stadspark.