Vorige maand, vlak na de examens van januari was het zover: het beginpunt van een half jaar Madrid. De eerste dagen hier waren echter een grote puinhoop. Je komt aan in een hotel in een stad waar je nog nooit geweest bent, in een land waar de mensen een taal spreken die je maar half kent.

De Bolognatijd nadert met rasse schreden. De Vlaamse wetgever zegt min of meer klaar te zijn; de universiteiten maken zich op om over een half jaar de eerste bacheloropleidingen te lanceren. Er wordt gemord, geteld – is 3+1+1 nu 5? – en hoera geroepen. En er staat nog één speler op het veld die zich niet bij de gang van zaken heeft neergelegd: de jonge vzw Universitas!. Karin Verelst (moleculair biologe, wetenschapsfilosofe aan de VUB, deeltijds docente aan het RITS en voorzitster van Universitas!) en Pieter Vissers (student pedagogische wetenschappen, lid van de raad van bestuur van de VUB en van de associatie van de VUB en secretaris van Universitas!) willen de eigenheid van de universiteit vrijwaren van vermarkting en technocratisering. dwars sprak met deze Bolognasceptici.