Enquêtes zijn hip. We worden voortdurend geconfronteerd met in cijfers en percentages gegoten opinies en oordelen. Met een aura van wetenschappelijkheid wordt ons te pas en te onpas de visie van de grootste gemene deler gepresenteerd. Jammer genoeg blijft het vaak gissen naar de beweegredenen van de ondervraagden om tot deze of gene stelling te komen. Als je de cijfers wil interpreteren, moet je meestal niet rekenen op enige context, laat staan op genuanceerde informatie.

Vrijdag 13 oktober werd het statige Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen (KMSKA) ingepalmd door meer dan duizend jongeren, met als resultaat een bedrijvigheid waar het meer dan honderd jaar oude gebouw normaal enkel van kan dromen. Reden voor deze massale opkomst was het groots opgezette evenement Soiree Royale, georganiseerd door de vzw AmuseeVous. Begenadigde jonge artiesten – originele performers, beeldende kunstenaars en verschillende bands – injecteerden het museum met inspiratie en geestdrift. Rubens keek toe en zag dat het goed was.

Het haardvuur knettert zachtjes in de gezellige kamer terwijl je geliefde een heerlijke erwtensoep (mét rookworst) bereidt. De pantoffels zijn weer van stal gehaald, de zetel zag er nog nooit zo uitnodigend uit. De regen tikt gezellig tegen de ruit, het is geen weer om een hond door te jagen. De gemiddelde viervoeter is dan ook niet op de hoogte van al het moois dat de Antwerpse cultuurhuizen brengen in november. Maar dat excuus gaat niet op voor u, beste lezer. Stel het Stoogiaanse I Wanna Be Your Dog uit tot na sluitingstijd van theaters, clubs en bars en stort u op onderstaande parels.

Wanneer u Hugo Matthysen als Clement Peerens in actie ziet, zou u het hem misschien niet meteen nageven, maar toch is hij de trotse bezitter van een universitair diploma. In 1978 studeerde hij af aan de toenmalige UFSIA als kandidaat in de Wijsbegeerte. Beroepsmatig houdt hij zich voornamelijk bezig met ‘het verzinnen van onzin’, zoals hij het zelf omschrijft, en daar schijnt de opleiding Filosofie in Antwerpen een uitstekende voorbereiding voor te zijn.

In de reeks UActief Pluralisme (patent pending) heeft men weer een nieuw hoofdstuk geschreven. Er was al dat ietwat pretentieuze vak dat een selectie van ‘de grote antwoorden’ wil aanbieden, maar nu is er tevens iets dat minder met het hoofd in de wolken lijkt te zweven. Voor zij die niet graag luisteren naar een jezuïet met bekeringsdrang: de stille ruimte.