De laatzomerzon schemert vroeg en ruikt nostalgisch. We verlaten eindelijk onze grijze schermen en proeven opnieuw van het kleurrijke studentenleven. Zowel startende studenten als tweedejaars stappen mee in het verhaal dat het eindelijk weer is zoals het was en de oude garde pikt nog snel de laatste druppels dauw mee voor ze naar het werkveld moet.

Het is niet omdat je veel onnozele weetjes kent, dat je een betweter bent. Dat bewijst een van onze redacteurs door een waanzinnig interessant, ongelofelijk boeiend of verbluffend spannend feit te delen.

De hoofdredactie vertelde me dat deze column verschijnt in een dwars-editie die als gids dient voor het verse blik eerstejaarsstudenten dat jaarlijks wordt opengetrokken. Onderliggende boodschap: het zou sympathiek zijn een mening te ventileren die hen niet afschrikt, liefst zelfs een tikkeltje goede moed geeft. Misschien door het geven van tips, want tips zijn sympathiek. Ik heb slechts één tip, maar ineens wel een hele goede. Eentje die alle andere tips overbodig maakt: ga niet studeren.  

Een zinderend gedicht kan een druilerige dag inwisselen voor een verzameling momenten van bekoring en ogenblikken vol begrip. Aan UAntwerpen hebben we dat goed begrepen: in 2018 ontstond het campusdichterschap aan onze universiteit en hebben we een huisdichter die maandelijks een pareltje van woorden aflevert. Sinds januari 2021 is Esohe Weyden onze campusdichter van dienst. Ze voorziet het leven aan de universiteit van een poëtische noot, in haar eigen stijl vol menselijkheid. Dringend tijd voor een gesprek! 

Een kennismaking met de universiteit kan moeilijk zonder een kennismaking met haar boegbeeld. Daarom willen we dan ook van wal steken met onze rector, Herman Van Goethem. Hij maakte tijd vrij om te antwoorden op onze naïeve en minder naïeve vragen over de impact van corona, de visie en kracht van een jonge, snelgroeiende universiteit, over het verleden, maar vooral ook de toekomst. 

Als je dit magazine in de handen hebt, ben je wellicht een beginnende student die veel, zo niet alle, informatiemomenten meepikt. In het verleden was iemand in jouw positie wellicht al overladen geweest met (dubbele) informatie van verschillende diensten en groepen. Niet alleen was niet alles daarvan onmiddellijk relevant, de hoeveelheid informatie kon startende studenten overspoelen. Het gloednieuwe ‘U stArt’-project van UAntwerpen moet de overrompelende start- en kennismakingsactiviteiten stroomlijnen en de overweldigende overgang naar de nieuwe context van de universiteit zo vloeiend mogelijk laten overlopen.  

Bijna even oud als de dooptraditie zelf is de tegenbeweging die stelt dat dopen 'niet meer van deze tijd is'. Het afgelopen jaar moest elke club door corona zijn ‘welkomstritueel’ ernstig herdenken terwijl het maatschappelijke draagvlak zienderogen krimpt na de dood van Sanda Dia. Wat voor velen nog steeds een kernstuk van het studentenleven wordt genoemd lijkt ten dode opgeschreven. Ons doopdossier wil alle voor- en tegenargumenten naast elkaar plaatsen om te kijken of het doopritueel het redden waard is en welke mentaliteitsveranderingen bij zowel de clubs als de critici daarvoor nodig zijn. Om het dossier boven de doopvont te houden geven we jullie als potentiële schachten een overzicht om zelf een geïnformeerde keuze te kunnen maken. 

De afgelopen maanden zaten vol 'eerste keren’. Het eerste avondmaal met niet-huisgenoten, het eerste terrasje, de eerste keer gaan winkelen in een winkelstraat in plaats van op een computerscherm, dat eerste bezoek aan een café waarbij je opnieuw moest wennen aan het concept van een sociaal leven. Elke stap naar het echte leven wordt een mijlpaal, een herinnering dat de tijdsweg slechts eenrichtingsverkeer kent.