De rubriek ‘proffenprofiel’ toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. De metalshirts, de grappen waarbij de aula in een deuk ligt en de aartsmoeilijke stellingen die aan een hoog tempo in het half-Gents op het bord geklad worden, capibara’s en dergelijke inbegrepen: de lessen van David Eelbode, docent Wiskunde, zijn legendarisch onder zijn studenten. Buiten de faculteit Wetenschappen is hij (jammer genoeg) veel minder bekend.

De Konijnepijp is een begrip in het Antwerpse studentenmilieu. Sinds mensenheugenis verzamelen feestneuzen zich aan het Paradeplein in het Wilrijkse Fort VI om heupwiegend de nacht door te brengen. Vorig academiejaar maakte het feestgedruis echter plaats voor zand, kuilen en graafwerken – de mop over het konijn schrijft haast zichzelf.

De Kotroute? Dat is een kunstenfestival dat baadt in een gloed van gezelligheid en warmte. Door jongeren georganiseerd en vol enthousiasme aan jou gepresenteerd: als je nood hebt aan een stevige dosis cultuur, is deze avond niet te missen.

Als centrum van onderwijs en onderzoek heeft de Universiteit Antwerpen een schat aan onderzoekstalent. Elke faculteit heeft meerdere doctoraatsstudenten om mee te pronken. Als buitenlands doctoraatsbursaal doet Sylwia Gawronska voor de Faculteit Rechten onderzoek naar illegale orgaanhandel. Een juridische kwestie die evident lijkt, maar dat geenszins is. Welke partijen zijn er betrokken, in welke mate zijn zij schuldig en volgens welk (internationaal) strafrecht behoort het vonnis geveld te worden? 

Dit schrijven zit me dwars. Hoe beschrijf je zoiets als een tijdsgeest? Het lijkt wel een bepaalde mist die in de lucht hangt. Dat vage gevoel van onzekerheid, dat je bij elke ademhaling inhaleert. Onzekerheid is hierin geen bijwerking of symptoom, het is misschien wel het belangrijkste bestandsdeel.

Er zijn al mensen schatrijk geworden door bitcoins te kopen en verkopen. Kan je met wat ondernemingszin en kennis van zaken nog rijk worden met cryptogeld, of is het daar te laat voor? dwars zoekt het uit!