dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Deze keer: de theatervoorstelling ‘Het Bezoek’ van De Roovers & Muziektheater Transparant, gebaseerd op de tekst van Friedrich Dürrenmatt.

“Schachten, schachten, wij zijn niet bij machte in het formuleren van zinnige gedachten!” De echo’s sterven weg uit de straten, het teken dat de doopmaand weer is afgelopen. Commilitones bergen hun witte jassen op en schachten keren blij vermoeid huiswaarts. Opvallend: dit jaar waren er geen gezangen op de site van het Fort VI in Wilrijk, nochtans sinds mensenheugenis de vaste doopstek van de kringen van de buitencampus.

African Youth Organisation (AYO) viert zijn verjaardag, na één jaar succesvol een thuis te bieden aan studenten van Afrikaanse afkomst – of met interesse voor Afrika. dwars ging aan de koffie met voorzitter Mohamed Barrie hoewel hij voor een kopje thee ging, want hij heeft een zeldzame aandoening waardoor hij van koffie in slaap valt. Dat is natuurlijk niet zo handig in een druk leven.

Of je ze nu een muntstuk toestopt of je blik afwendt en wat sneller gaat lopen, daklozen zijn niet weg te denken uit het Antwerpse straatbeeld. Toch werd dakloosheid de afgelopen verkiezingen amper aangekaart. De prioriteiten liggen elders; de dakloosheid stijgt, maar de hulp niet. Integendeel. Daklozen lijken in de steek gelaten door de maatschappij en de politiek. Hoe kan dit? dwars ging op zoek naar antwoorden bij deze mensen zelf. De straat op dus. 

Op de universiteit kan je sporten naar hartenlust. Zumba, zaalvoetbal of pingpong, noem maar op. Maar wie zijn nu eigenlijk de studenten waarbij je pingpongballetjes en badmintonracketjes kan lenen? En wat doen zij een hele dag in dat kleine lokaal in het midden van de Agora? We smeerden onze benen in, trokken onze polsbandjes aan en hielden de UAntwerpen Plus Pass in de aanslag voor een gesprekje met de Sportraad.

Mijn opa zei altijd dat het de kunst is om veel te zeggen met weinig woorden. Als gepassioneerde verteller was hij misschien niet de juiste persoon om mij dit te leren, maar dat maakt wat hij zei niet minder waar. Nu we weken lang overspoeld werden met debatten, komen zijn woorden als vanzelf weer bij mij boven borrelen. Een debat is namelijk het perfecte podium voor het lege woord.