't Vervolg (© Corine Nelemans | dwars)

't Vervolg

De voorbije jaren hebben verschillende studentencafés in Antwerpen de deuren gesloten. Dat betekent echter niet dat de Antwerpse studenten droog hoeven te staan. Er blijven genoeg cafés over die zich staande weten te houden. Maar wie zijn de gezichten achter de huidige Antwerpse studentencafés? Dit is het verhaal van de café-uitbater in ’t Stad.

Den Echo (© Corine Nelemans | dwars)

den Echo

De voorbije jaren hebben verschillende studentencafés in Antwerpen de deuren gesloten. Dat betekent niet dat de Antwerpse studenten droog hoeven te staan: er blijven genoeg cafés over die zich staande weten te houden. Maar wie zijn de gezichten achter de huidige Antwerpse studentencafés? Dit is het verhaal van de café-uitbater in ’t Stad

met open armen (© Camille Van Landegem | dwars)

met open armen

Dat zelfmoord het ergste en meest opvallende gevolg van een depressie is, valt moeilijk te ontkennen. Maar zelfverwonding is een meer voorkomend probleem dat minder hard opvalt en jaren kan blijven aanslepen. Bijna 1 op de 5 Vlaamse jongeren doet aan zelfverwondend gedrag. Een probleem dat vaak uit depressie voortkomt. Jongeren zijn extra vatbaar voor zelfbeschadiging door de grote veranderingen en onzekerheden die deze leeftijdscategorie vaak met zich meebrengt. Zo beginnen jongeren het vaakst als ze 12 à 13 zijn, of weer rond 18 à 19. Veel studenten lijden aan dit probleem. dwars sprak met een slachtoffer die anoniem wil getuigen.

memento vivendi, voor Marcel Proust (© Leo Nickolls | dwars)

memento vivendi, voor Marcel Proust

voor C., it was more than any laws allow

Ik herinner mij de zomer van vlak voor mijn eenentwintigste verjaardag. Hoe eenzaam ik toen was, daar C. er nog maar eens wijselijk toe had besloten zich niet langer een leven samen met mij voor te kunnen stellen en dat het ondraaglijk warm was, een warmte die de nagelaten sporen van haar aanrakingen uit mijn lichaam beukte. Dat ik elke dag, dankbaar voor de afleiding, naar mijn stupide studentenjob bij een bank ging, maar dat de avonden hierdoor dan ook langer dan ooit leken, zo lang dat ik niets beters had gevonden dan mij op te sluiten in het drieduizend pagina’s tellende meesterwerk Op Zoek Naar de Verloren Tijd.