Gamen, wat kan je daar nu van leren? Gokken, zo blijkt! Getuige daarvan is de redditer die achter het tragische pseudoniem ‘plssendhelppls’ schuilgaat. Twee maanden geleden stuurde deze 25-jarige gamer een noodkreet de wereld in: hij verspeelt elke maand zijn volledige loon aan zogenoemde FIFA-playerpacks en kijkt intussen tegen een schuldenberg van meer dan 8.000 pond aan. Deze loot boxes of virtuele dozen zijn dan ook een doorn in het oog van minister van Justitie Koen Geens. Zijn suggestie om ze te verbieden veroorzaakt heel wat deining in de game-industrie. Nochtans komen ook gamers over de hele wereld in opstand en kijken autoriteiten met argusogen naar de evolutie.

Laten we beginnen met de cijfers. 65 procent van Antwerpse jongeren heeft een migratieachtergrond. Dat zie je niet weerspiegeld in de universiteit: 19 procent van de generatiestudenten in het academiejaar 2017-2018 heeft een migratieachtergrond. Met maar 13,7 procent in 2014 zijn we wel op de goede weg. “De aula’s worden steeds diverser, maar ze zijn nog lang geen afspiegeling van de diversiteit binnen de leeftijdsgroep in de stad of in het ruimere gebied waar de universiteit haar studenten rekruteert”, vertelt Dirk Geldof, socioloog, docent aan de Universiteit Antwerpen en auteur van het boek Superdiversiteit.

Vurige discussies duiken overal op. Vurig, maar niet altijd even goed verwoord. Want wie verkrimpt er niet bij het lezen van de Facebookcomments onder een artikel? Zonder factcheck valt de een de ander aan en voor je het weet, vliegen de scheldwoorden je om de oren. Hoe bedreven zijn studenten nog in discussiëren? Debatteren we ons naar een betere toekomst? Of graven we online ons eigen graf?

Haal jij de collegezaal niet altijd? Dan ben je niet alleen. Een te druk studentenleven, te veel schoolwerk of gewoon geen zin om uit bed te komen. Je kent dat wel. Het zijn allemaal uitvluchten die we regelmatig horen in de wandelgangen. Maar om hoeveel brossende studenten gaat het nu echt? En zijn videolessen de oplossing?

Het leven van een Erasmusstudent in Antwerpen lijkt soms een en al feest te zijn. Toch verloopt hun verblijf in ‘t Stad niet zo vlekkeloos als je zou verwachten. Tegen welke problemen lopen ze aan en wat doet de universiteit daaraan?

Rector Herman Van Goethem viel volledig uit de lucht toen zijn zoon vijftien jaar geleden uit de kast kwam. Ondertussen is hij echter ambassadeur van Trotse Ouders, een organisatie van ouders van LGBT-kinderen die hun steun betuigen. Dat maakt van hem de ideale persoon om eens samen te zitten met zeven LGBT-studenten voor een openhartig gesprek.

Geldwolven, cv-duizendpoten, sociale vlinders, luxebeesten, exotische trekvogels, verschillende species bewandelen het oerwoud der studentenjobs. Naast de platgetreden paden slaan jobstudenten soms een verrassend andere weg in. Elke maand zetten we zo’n baanbreker in de kijker.

Hedendaagse afspeellijsten worden vlijtig gevuld met nummers van Taylor Swift, Ed Sheeran, Sam Smith, Sia, Niall Horan enzovoort. Om nog maar te zwijgen over de grote variëteit aan dj’s die wereldwijd door menig boxen knallen. Kortom, de schijnbare muziekvoorkeur van de gemiddelde Vlaming is op z’n minst internationaal te noemen.

door Daan Krake

Het proffenprofiel toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. dwars stelt de vragen die bij menig student al jaren door het hoofd spoken, maar die ze zelf niet durven stellen. Steve Paulussen is hoofddocent media en journalistiek, lid van de onderzoeksgroep Media, Beleid en Cultuur (MBC) en de pionier van het digitale tijdperk: “Ik was de eerste die een enquête afnam bij de allereerste generatie online-journalisten”. Dat was in 2002, het jaar dat de euro zijn intrede deed in onze portefeuilles. 

Precies tien jaar geleden verruilde Hugo Claus het tijdelijke voor het eeuwige. Uit het oog, uit het hart? Zeker niet wat een van Vlaanderens grootste schrijvers betreft. Tien jaar na zijn dood leeft Claus meer dan ooit onder journalisten, schrijvers, liefhebbers en onderzoekers. Ook op onze eigen universiteit zit men niet stil. Aragorn Fuhrmann, vorig academiejaar afgestudeerd als master in de Taal- en Letterkunde, werkt samen met prof. Kris Humbeeck aan een nieuwe studie over hoe Hugo Claus zijn traumatiserende oorlogservaringen in zijn fictie heeft verwerkt.