De stapel studieboeken op mijn bureau blijft onaangeroerd terwijl ik naar VRT MAX surf. Deze keer niet voor Het verhaal van Vlaanderen of De Afspraak, zoals het algoritme me voorstelt, maar om hersenloos D5R te herbekijken. De wiskunde die nog voor de vierde minuut in beeld verschijnt, herinnert me eraan dat ik nog steeds moet proberen mijn cursus statistiek te ontcijferen. Maar ach, nostalgisch D5R herbekijken is alvast een nuttiger tijdverdrijf dan door het raam turen, toch? Ik zak achteruit in mijn zetel en geniet van dé serie van mijn kindertijd.  

De wereld is me even kwijt als ik door groene heiden dwaal. Mijn voeten volgen het ingesleten pad in de grond en mijn hoofd bewandelt zijn eigen weg. Mijn brein barst van ongesorteerde gedachten. Die willekeurige ideeën borrelen naar de oppervlakte en ontsnappen uit mijn schedel als ik even niet hoef te denken aan wat ik vanavond zal eten en die deadline die toch echt wel nadert. 

Soms kan kunst bevreemdend werken. Meer dan eens kunnen we ons afvragen wat een kunstwerk nu eigenlijk is, wat het moet voorstellen en of het zelfs kunst is. Welk verhaal moeten we erin lezen? De campussen van UAntwerpen staan vol kunstwerken, maar of er veel studenten zijn die ze goed bekijken valt te betwijfelen. dwars vliegt er echter in en belooft je dat vijf minuten eerder opstaan om de pareltjes op de universiteit toch eens goed te bekijken, helemaal de moeite waard is.

Het boek ‘Floor is Smoor’ is een kinderboek geschreven door de Nederlandse Marjon Hoffman. Voor mij was het de eerste kennismaking met Floor, maar het is al het zesde deel in de reeks ‘De Regels van Floor’. De lieve tienjarige neemt me tijdens de blok terug mee op enkele avonturen over verliefd worden, Valentijnsbriefjes schrijven en gedumpt worden (weliswaar door een paard).  

Soms kan kunst bevreemdend werken. Meer dan eens kunnen we ons afvragen wat een kunstwerk nu eigenlijk is, wat het moet voorstellen en of het zelfs kunst is. Welk verhaal moeten we erin lezen? De campussen van UAntwerpen staan vol kunstwerken, maar of er veel studenten zijn die ze goed bekijken valt te betwijfelen. dwars vliegt er echter in en belooft je dat vijf minuten eerder opstaan om de pareltjes op de universiteit toch eens goed te bekijken, helemaal de moeite waard is.  

Soms kan kunst bevreemdend werken. Meer dan eens kunnen we ons afvragen wat een kunstwerk nu eigenlijk is, wat het moet voorstellen en of het zelfs kunst is. Welk verhaal moeten we erin lezen? De campussen van UAntwerpen staan vol kunstwerken, maar of er veel studenten zijn die ze goed bekijken valt te betwijfelen. dwars vliegt er echter in en belooft je dat vijf minuten eerder opstaan om de pareltjes op de universiteit toch eens goed te bekijken, helemaal de moeite waard is.  

“Het begon zo, zo en niet anders …”. Dat zijn de eerste woorden uit het eerste boek van mijn favoriete boekenreeks uit mijn jeugd: Fantasia van Geronimo Stilton. De gekleurde en opvallende woorden, de illustraties, de geheime code en natuurlijk ook de alomgekende geurpagina’s zijn me altijd bijgebleven. Dit werk heeft mijn liefde voor literatuur aangewakkerd. 

Grosso modo heb je twee stromingen binnen de wijze citaten over wraak. Je hebt enerzijds de hippiecitaten die je wijselijk bezweren dat je beter bent dan dat. Echte wraak is verder gaan met je leven, het verleden vergeten als verheven amnesie. Zoiets ongeveer, alsof je een inherent beter mens bent als andermans misdaden je niet eens opvallen. Anderzijds heb je de revanchecheerleaders. Gij zult het zo lang uitrekken als menselijk mogelijk is, opdat het kwestieuze slachtoffer zich onmenselijk behandeld voelt zonder te weten uit welke bron hun lijden komt. Wat is tenslotte anders het nut van wraak?