Wat is mijn favoriete kunstwerk? Moeilijke vraag. Ik heb niet echt een ultiem favoriet kunstwerk. Ik zou mezelf eerder ‘fan’ noemen – een grote fan, van veel. Misschien nog wel het meest van muziek. Van de contratenor Andreas Scholl en van Bach en Chopin (wiens graf ik trouwens onlangs heb bezocht in Père Lachaise in Parijs).

De diepere vragen des levens stel je op de meest onverwachte plaatsen en momenten: mij overkwam het na een bezoekje aan herenkapper Hassan.

“Volgens mij heeft Douglas De Coninck al meer misdaden opgelost dan de federale politie”, schrijft een anonieme lezer in Humo’s lezersbrievenrubriek. Een boude stelling, maar ver zal de briefschrijver in kwestie er heus niet naast zitten.

Vanaf heden looft dwars elke maand De Snor uit aan wie zich op een uitzonderlijke manier in de actualiteit wist te werken. Omdat dwars vindt dat de verdiensten van sommige personen al te weinig in de kijker worden gezet en omdat dwars van snorren houdt. Van alle vormen van gezichtsbeharing is de snor namelijk zonder twijfel de meest karaktervolle. Lieve lezer, laat uw compulsieve wenkbrauwepilatiedrang voor wat hij is en dompel uzelf onder in de wondere wereld van de moustache, de sneusj, het sprekende neushaar, quoi. Net zoals deze maand OpenVLD’ster Margriet Hermans dat deed.

De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaar. Enkel de Jedi konden hieraan ontsnappen tijdens de keizerlijke overheersing, maar dan vooral omdat ze twee moon sized battle stations tot schroot hadden herleid. Lang vóór ‘a long time ago…’ was er echter een twist met iets meer… diepgang: Socrates versus de sofisten. Aangezien ‘sofist’ vandaag de dag ‘leugenaar’ betekent, lijkt het duidelijk wie er gewonnen heeft.

Mogelijk heeft de voorbije weken een fascinerende poster ook jouw aandacht getrokken: een gedetailleerde röntgenopname van het hoofd van een man en vrouw die elkaar met het puntje van de tong raken. Met dit beeld – Lick 1 van kunstenaar Wim Delvoye – werd je warm gemaakt voor het programma ‘Tussen lust en zonde’, zeven activiteiten over seksualiteit en erotiek. Op het menu hiervan stonden toneel, films, lezingen, poëzie en een getuigenis over leven met hiv. Alle activiteiten hadden tot doel te sensibiliseren over veilig vrijen en te peilen naar jouw mening over de plaatsing van condoomautomaten op de stadscampus. Geen overbodige luxe, als je bedenkt dat door onveilige seks in 2005 elke dag 3 mensen in België te horen kregen dat ze hiv-positief waren: een stijging met 7% in vergelijking met 2004.