Recent vierde de Nationalistische Studentenvereniging (NSV) haar dertigste verjaardag. De extreemrechtse studentenclub zette binnen haar rangen een heus beschavingsoffensief in: commando’s moesten plaatsmaken voor vreedzame protesten, fascistoïde gedachtegoed voor Vlaams-nationalisme, nazi-herdenkingen voor cantussen. Le nouveau NSV est arrivé. Althans, dat probeert het NSV ons diets te maken.

In een niet zo ver verleden werd uw huisblad geleid door de onverbrekelijke tandem Kristof De Pooter (hoofdredacteur) en Thomas Vanhees (redactiesecretaris). Ondertussen hebben deze twee heren het universitaire leven ingeruild voor de arbeidsmarkt, waar hun wegen zich scheidden. Kristof dook het harde zakenleven in, terwijl Thomas stage ging lopen bij een ngo gespecialiseerd in duurzame ontwikkeling. Vandaag brengt dwars ze opnieuw bij elkaar om te zwammen over de houdbaarheid van onze huidige vorm van economische en industriële ontwikkeling.

Mocht het u ontgaan zijn: dwars heeft problemen ondervonden bij de verdeling van het vorige nummer. Blijkbaar waren enkele mensen niet opgezet met de publicatie van één van onze artikels. Niet alleen werden we getrakteerd op een stapel met azijn overgoten dwarsen voor de deur van ons redactielokaal, onze verdeelbakken werden bovendien op al de campussen systematisch leeggehaald zodat niemand ons blad nog kon lezen.

Een universiteit heeft een zware taak: ze moet niet alleen elk jaar vakkundigen leveren, maar hen ook een visie meegeven. Kortom, op de universiteit leren we goede burgers te worden. Een goede burger is uiteraard aan een minimum cultureel onderlegd, en zodoende ontfermt de commissie ‘Kunst op de Campus’ zich over de Antwerpse studenten (en personeel) en hun interesse in kunst met de grote K.