
recente artikels
De Roma, ontwakend uit een diepe coma
Volgepakte Lijn-bussen denderen over de Turnhoutsebaan richting stadsrand. Ze rijden weg van ‘t Scheld, weg van de veelvuldige werkzaamheden, richting rustigere oorden. Vlak voor een knik in deze aloude heirbaan ligt ‘De Roma’, een adembenemende zaal waar film, theater en muziek zich een weg naar de buitenwereld banen. Een zaal met een turbulente voorgeschiedenis bovendien: van ‘vous m’avez tous vu’ over ruige rocktempel tot verval. En wederopstanding: sinds winter 2002 slagen uit idealisme en volharding opgetrokken vrijwilligers immers in het onmogelijke. Van een schandvlek in het Borgerhoutse culturele leven evolueerde De Roma tot een ‘polyvalente zaal’ met een missie.
Een meikever in april is een zot die niet weet wat hij wil
April is steevast de wisselvalligste maand van het jaar: het ene moment zit u te bronzeren met een trappist binnen handbereik, het volgende komt u verzopen aan op uw kot. Charmant, denkt u dan en gelijk heeft u. De stenen kunnen uit de grond vriezen terwijl de openluchtzwembaden al met water gevuld worden. Moet u nog wat aan uw bi-, tri- en quadricepsen werken vooraleer uw lijf de gewenste strakheid bereikt om door het water te glijden, dan stelt dwars alvast de perfecte doping voor:
Aërosolen en vrouwenclubs
“Hallo, ik ben Sabine Hagedoren en heb Scheikunde gestudeerd.” We schrijven 1997 en Sabine Hagedoren, op dat moment leerkracht, richt een sollicitatiebrief aan de VRT. Peggy De Meyer en Bob De Richter zetten een punt achter hun carrière als weerlui bij de openbare omroep en er komt een plaats vrij voor iemand met een wetenschappelijke opleiding. “Eigenlijk heb ik puur uit nieuwsgierigheid aan die selecties meegedaan,” zegt Sabine Hagedoren, “maar plots bleek ik zowaar geslaagd en mits wat extra studeren, mocht ik bij de VRT aan de slag, zonder ooit een camera van nabij te hebben gezien.” Van de UA naar de VRT – of: waar een opleiding Scheikunde aan onze universiteit je zoal brengen kan.
Gronden van waarheden
Tom Pintens draait als gitarist en pianist al jaren mee in Zita Swoon. Ondertussen vond hij ook tijd voor zijn eigen groepen 2000 Monkeys en Flowers For Breakfast. Begin maart bracht hij zijn eerste echte soloplaat uit, waarop hij zowaar Nederlandse luisterliedjes zingt. Hij is net naar de tandarts geweest als hij in café Revista op het Zuid binnenwaait.