Zoals het een studentenblad betaamt, rapporteerde dwars het afgelopen jaar geregeld over het wel en wee van het huidig hoger onderwijs. Onder andere de BaMa-hervormingen, de flexibilisering, outputfinanciering en creditsystemen passeerden de revue.

Dat ons land zich weer opmaakt voor nieuwe federale verkiezingen, daar kan je ook als universiteitsstudent niet omheen. Niet alleen de media staan er bol van, zelfs op de trappen van de agora op de Stadscampus worden er debatten georganiseerd. Voor de politiek actieve studenten onder ons is de kiesstrijd nog net een tikkeltje spannender. dwars zocht van elke grote partij een nog studerende jongere op en vroeg hen om schriftelijk op drie standaardvraagjes te antwoorden. Ze mochten kort hun licht laten schijnen over de voorbije legislatuur en de belangrijkste aandachtspunten van hun partij aanhalen. Alhoewel 'Onderwijs' een Vlaamse bevoegdheid is, wilden we ook daar hun mening over weten. Ziehier wat wij van hen in onze mailbox kregen:

Van alle procedures en formaliteiten waar studenten mee te maken krijgen, is het Onderwijs- en Examenreglement (afgekort OER) waarschijnlijk het belangrijkste. Elk jaar wordt dit reglement herzien door een commissie samengesteld uit professoren van alle faculteiten en medewerkers van het departement Onderwijs van de UA. Elk jaar is ook (minstens) een student uit de studentenraad van de UA aanwezig aan de onderhandelingstafel, en dit jaar had ondergetekende de eer om in deze gesprekken de belangen van de studenten te verdedigen. De commissie legde haar voorstellen voor aan de onderwijsraad, de studentenraad en de faculteiten. Al die besprekingen hebben geleid tot een ontwerp van OER dat ter goedkeuring is voorgelegd aan de raad van bestuur.

“Ik heb een filmpje gemaakt dat toevallig heel goed ontvangen is”, laat Jonas Geirnaert zich ontvallen als we hem interviewen. Bij de bekroning van zijn kortfilm 'Flatlife' (2004) in Cannes werd hij, pas afgestudeerd, aanzien als een voorbeeld voor de animatiefilmwereld. Sindsdien zorgt die toevalligheid – of noem het minder bescheiden: zijn talent – voor allerlei projecten. Deze duizendpoot zetelt in filmjury’s en staat op theaterpodia. Met zijn cabaretgroep maakte Jonas Geirnaert bovendien het absurd-humoristische programma 'Neveneffecten', waarna ook 'Willy’s & Marjetten' zich bij het Canvas-lijstje voegde.

De verkiezingen naderen: Yves Leterme heeft de mond vol van ‘goed bestuur’, Guy Verhofstadt spreekt over ‘empowerment’, peilingen schieten als paddenstoelen uit de grond. En net als paddenstoelen zijn peilingen niet altijd even betrouwbaar: "Let op wat gij consumeert!" blijkt ook mediagewijs een niet te versmaden stelregel. Wat ooit begon met het ronddelen van strooibriefjes in treincoupés is intussen uitgegroeid tot een heus mediaspektakel. In Nederland spreekt men omwille van het vele peilen zelfs over het ‘Peildermodel’. Gelukkig hebben wij Peter Van Aelst, lid van de onderzoeksgroep Media, Middenveld en Politiek (M²P) en doctor in de Politieke Wetenschappen aan de Universiteit Antwerpen, om orde te scheppen in de chaos.

Volgens sommige commentatoren leek het in april wel of er in ons belgenlandje niemand nog aan het werk was. De ene werkonderbreking volgde de andere staking op. Ook bij Opel, hier in ons eigenste Antwerpen, besloot het personeel ‘den blok er op te leggen’, nadat duidelijk werd dat de toekomst van de vestiging bedreigd werd. De geest van de eerste dag van die maand nog vers in gedachten besloten we donderdagavond 3 mei dan maar zelf eens een kijkje te gaan nemen en een luisterend oor te bieden aan onze (doorgaans dan toch) werkende medemens.