“Een spel met een hoge verslavingsfactor.” Je leest het wel vaker in gamereviews. Maar hoe verslavend zijn games nu echt? En bestaat er eigenlijk wel zoiets als een gameverslaving? Het antwoord: we weten het nog niet. Momenteel is er een debat aan de gang of gameverslaving in de DSM-5 moet worden opgenomen als verslaving of dat het geklasseerd moet worden als obsessive-compulsive disorder. Wat we wel weten is dat heel wat jongeren problemen hebben om hun gamegedrag onder controle te houden. Dat zegt Tom Evenpoel van de Vereniging Alcohol en Drugs (VAD).

Student en sport. Vloeken deze woorden? Nochtans leuzen genoeg om je te laten inspireren: van de gouwe ouwe ‘een gezonde geest in een gezond lichaam’ tot ‘zweet is slechts vet dat huilt’ of de gevleugelde woorden van Rocky Balboa: “It ain’t how hard you hit. It’s about how hard you can get hit and keep moving forward.” Neen? Weten ze je niet te raken? Te lui, te hard geleerd, te veel gefeest? Ik begrijp het en wil helpen. Daarom beoefen ik iedere maand een sport in jouw plaats.

‘De politie, uw vriend’, moeten ze bij Lokale Politie Antwerpen en Stad Antwerpen gedacht hebben toen ze ons op 2 september 2015 voorstelden aan de Campusagent. De Campusagent, zegt u? Sinds september is hij de contactpersoon voor studenten die met al hun vragen terecht kunnen op zijn nieuwe Twitteraccount. Wij wilden weten met wat voor vragen dan precies. Oh, en waar zijn fameuze bijnaam ‘marsepeinen reus’ vandaan komt. dwars ging praten met Joris Brijs, de enige echte Campusagent.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten ter hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze keer: topinamboer.

Software die cyberpesten detecteert: het klinkt als sciencefiction, maar de verwerkelijking is nabij. Dat bewijzen professor Walter Daelemans en zijn collega’s bij CLiPS – voluit Computational Linguistics and Psycholinguistics –, het onderzoekscentrum voor computerlinguïstiek verbonden aan het departement Taalkunde van Universiteit Antwerpen. In het hoofdkwartier in de Lange Winkelstraat worden bruggen geslagen tussen taalkunde en ICT. De missie: zorgen dat computers taal begrijpen op dezelfde manier als mensen dat doen.

Is het onze natuur die roept? Of eerder ‘wegroept’, weg van de luide, drukke agenda die samen met de wekker in je oren brult. Of weg van een huis vol materialisme, dat in de schaduw ligt van hoge gebouwen in de concrete jungle met zijn mensen die er als mieren omheen trippelen. Een drukke levensstijl kan je soms overweldigen, of strookt niet met wie je bent of waar jouw waarden liggen. Zou simpeler gaan leven dat oplossen? Gaan we back to basics?