Technologisch vernuft en sociale media zijn overal anno 2024. Die alomtegenwoordigheid kan je voornamelijk situeren binnen Generatie Z (geboren van 2001 tot 2015). Mensen uit Generatie Z worden ook wel digital natives genoemd, mensen die opgegroeid zijn in het digitale tijdperk en zich nauwelijks een leven zonder digitale technologie kunnen voorstellen. Het is de vraag wat zo’n leven tussen de schermen oplevert en of het wel een goed idee is dat jongeren zich zo massaal bezighouden met sociale media.

Vergeet den Dolce en de Klimax, de prijs voor de meest memorabele Stadswaagnachtclub aller tijden gaat naar de inmiddels ter ziele gegane Cinderella’s Ballroom. In de jaren 1970 en 1980 groeide deze slecht verlichte kelder uit tot het epicentrum van de Antwerpse punkscene. De nabijheid van deze voormalige muziektempel inspireerde onze redacteur tot een zoektocht naar de sporen van het roemrijke Antwerpse punkverleden.

Als muziekliefhebber doe ik niets liever dan naar concerten gaan. De sfeer, de omgeving, het geluid, de mensen rond je, al deze aspecten maken de ervaring uniek en onvergetelijk. Helaas heeft iedereen hun eigen idee van wat een perfecte concertervaring is, en die klinkt voor sommige mensen wat luider dan voor anderen.

Waar is de Studentenraad zoal mee bezig? Het roze logo verschijnt te pas en te onpas in de mailbox, maar wat doet ze naast mailen? Op welke manieren beïnvloedt ze het dagelijks leven van de student? Om daarachter te komen neust dwars in de projecten van de Studentenraad. Deze editie duik ik samen met voorzitter Laurens Verhaegen in de resultaten van de Grote Studentenbevraging.

De maand maart zit er bijna op, de lente is terug volop begonnen, maar daarmee komt er ook een einde aan de Jeugdboekenmaand. Wat is dat juist, de Jeugdboekenmaand? Het is een initiatief van Iedereen Leest dat in heel Vlaanderen en Brussel wordt georganiseerd. Haar doel is om lezen te stimuleren bij kinderen van 3 tot 15 jaar. Het thema dit jaar is ‘Sport en spel’ en ook de stad Antwerpen duikt daar volop mee in met heel wat evenementen en initiatieven van verschillende organisaties. Samen met de mascottes van de Jeugdboekenmaand, namelijk Leeskampioen, Speelvogel, Sportkonijn en Valsspeler, kunnen kinderen deelnemen aan verschillende activiteiten, zoals een eigen gezelschapsspel maken, koersen in de bib of samen lezen in het park. De opening van de Jeugdboekenmaand in Antwerpen vond plaats in bibliotheek Permeke met een tweedaagse kinderboekenfestival KABAAL (ja, jammer genoeg voor onze lay-out in dwars is dit volledig in hoofdletters geschreven). Ik ging bij de opening op zaterdag 2 maart eens een kijkje nemen. 

Op de openingsreceptie van cultuurfestival Calamartes op 4 maart werd de gloednieuwe campusdichter bekendgemaakt, maar wat is een campusdichter? Dat is iemand die aan de universiteit verbonden is als student of doctoraatsstudent en haar maandelijks voorziet van nieuwe poëzie. Dat kunnen geschreven gedichten zijn, maar ook video’s, optredens en andere creatieve vormen.

Ben je de gezichten van je professoren even beu en zou je liever wat schattigere dieren bestuderen dan je eigen medestudenten, dan is CatCafe zeker iets voor jou. Deze koffiezaak, gevestigd op de zeer toepasselijk genaamde Sint-Katelijnevest 50, is geen standaard koffiezaak. Je moet namelijk de hele tijd je drankje in het oog houden zodat er geen katten aankomen.

Je kent het wel, met goede moed begin je in februari aan het tweede semester, maar in maart smelt je motivatie alweer als sneeuw voor de zon. Hoe anders had je leven er kunnen uitzien mocht je een ander pad ingeslagen zijn? Om dat te ontdekken gaat dwars regelmatig haar boekje te buiten. In deze editie trek ik, een student Taal- en letterkunde, naar een les ‘stofwisseling en hormonen 1’ uit de tweede bachelor Geneeskunde, gegeven door Christophe De Block.

Een van de opmerkelijkste films van de 96ste Oscars is het kleurrijke Poor Things (2023), dat maar liefst elf Oscarnominaties in de wacht wist te slepen. Hoewel de film evengoed een samenwerking had kunnen zijn tussen een hedendaagse Mary Shelley en een avant-gardistisch modehuis, is Poor Things van de hand van de Griekse regisseur Yorgos Lanthimos. Net als Poor Things kan je ook de rest van zijn oeuvre op z’n zachtst gezegd speciaal noemen.

Tussen mei 1940 en januari 1945 werden er 1,3 miljoen mensen gedeporteerd naar het Concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz. 1,1 miljoen lieten er het leven. Veel van hen stierven als gevolg van de erbarmelijke leefomstandigheden. Vele meer werden op industriële wijzen om het leven gebracht in de gaskamers. De gruwel van de Holocaust is niet te begrijpen, of in adequate bewoordingen te vatten. Wat is dan het nut van er een film over te maken? The Zone of Interest, van cineast Jonathan Glazer, is niet de eerste die het toch probeert. Wat heeft zijn film toe te voegen aan dit gevoelige genre?