Er zijn mensen op deze aardkluit die het samenstellen van afspeellijstjes tot een hogere kunst hebben verheven. Zo verdient pov: ur slow dancing with your love at midnight een plaats in uw virtuele platenkast, al was het maar om de beeldende titel. De zoetgevooisde stemmen van Ella Fitzgerald, Julie London en Chet Baker loodsen u doorheen de nacht. Een minpuntje: Jackie Gleason, de ongekroonde koning van de kleffe tegeldans, laat men geheel ten onrechte links liggen. Hoog tijd voor eerherstel!

Het sciencefictiongenre wordt gedomineerd door pessimistische toekomstvisies. Twee recente voorbeelden zijn Don’t look up, waarin de mensheid niet correct kan reageren op een inkomende allesvernietigende komeet, en Black Mirror, waarvan elke aflevering ingaat op een dystopisch vooruitzicht. Het is simpel, als we films en series zouden geloven dan kunnen we maar beter stoppen met ons voortplanten. After Yang daarentegen verkiest een hoopvoller toekomstbeeld en wisselt het naderende onheil in voor een meer gegronde, hartverwarmende boodschap.

Ga in de zomer naar een typisch Vlaams gezin en vertel me wat je denkt dat ze voor het avondeten gaan doen. Een bank vooruit en een kus van de juf voor al wie op barbecueën gokte. De kans is ook groot dat in dat beeld de man in huis achter de barbecue zal staan. Maar waarom denken we dat eigenlijk? Amber Peeters, doctoraatsstudente Communicatiewetenschappen, onderzoekt de link tussen mannelijkheid en vlees, of het nu op de barbecue ligt of niet, en licht toe hoe die vork aan de steel zit.

Op 26 maart begon CurieuzeNeuzen in de Tuin voor de tweede keer in Vlaanderen. Dit keer zullen iets meer dan 3000 gazondolken verspreid over Vlaamse tuinen de bodemvochtigheid en temperatuur meten. Hoe de dolk precies in de steel zit, leggen Sanne de Rooij, communicatiecoördinator van
CurieuzeNeuzen in de Tuin, en Jonas Lembrechts, postdoc aan UAntwerpen en medeverantwoordelijke voor het wetenschappelijke luik, haarfijn uit.

Het vlieden van de tijd beangstigt me. Ligt het aan mij, of lijkt hij onze omgeving steeds sneller te doorkruisen? Mijn beste vriendin woont ondertussen een maand samen, mijn oude jeugdvriend heeft sinds kort een baan en een huis en ook het academiejaar is met een vloek en een zucht voorbijgesneld. Ik zal je de obligatoire nostalgische terugblikken op het afgelopen dwarsjaar, de imminente examendreiging en de daarbij horende betekenisloze succeswensen besparen: een extra herinnering aan een voorbijgesneld jaar, zit men daar nu écht op te wachten? 

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie werken we toe naar de apotheose.