Kleinkunst is al lang niet meer dat stoffige genre waarin baardige mannen met doedelzak en draailier de plak zwaaien. Integendeel, het is very much alive and kicking, gemoderniseerd door zoetgevooisde jongedames als Hannelore Bedert en tegenwoordig zelfs op 's lands commerciële zenders hoorbaar. Kleinkunst is hip! Onze man spit de geschiedenis van de kleinkunst uit en vraagt zich af of kleine liedjes misschien ook niet grote kunst kunnen zijn. Onze vrouwen leggen hun oor te luisteren bij de jonge garde.

Dat clubs die geld krijgen van de UA zich voornamelijk tot UA-studenten moeten richten, is niet onlogisch. Maar in hoeverre moet dit gereguleerd worden? VUAS, de studentenkoepel van onze universiteit, is hard aan het werk om alle regels, die door de jaren heen haast organisch gegroeid zijn, te uniformeren, waaronder de amper toegepaste regel die zegt dat 90% van een praesidium uit UA-leden moet bestaan. Vanaf volgend jaar zal deze (waarschijnlijk) wel degelijk nageleefd moeten worden. Een nodige regel, of regelneverij?

Werken van Goya kan je normaal gezien niet bezichtigen zonder dat er achter je een colonne Aziatische camera’s de museumzaal omtovert tot een lichtshow die niet zou misstaan in Café d’Anvers. Een tentoonstelling met schilderijen en tekeningen van Francisco Goya, Odilon Redon en James Ensor in ons eigenste Antwerpen klinkt dan ook als dé kans op een intiem onderonsje met drie meesters van de moderniteit. Zeker wanneer het KMSKA erbij aankondigt dat het om hun grotesk werk gaat, afbeeldingen die ontstaan wanneer kunstenaars een blik gunnen op de donkere kantjes van hun geest.

Laat ons één ding duidelijk stellen: wij steunen u. Samen met de andere Vlaamse rectoren ondertekende u begin maart een standpunt over regularisatie voor mensen zonder papieren die al lang in België verblijven. De regering wordt opgeroepen dringend werk te maken van een menswaardig regularisatiebeleid. Minister van Asiel en Migratie Annemie Turtelboom reageerde op het persbericht. Dat alles lazen we in de krant. Ondertussen blijft het stil aan de UA: geen mail aan de universitaire gemeenschap, geen persbericht op de UA-website, geen openbare plannen voor steunacties. Uw collega-rectoren maken meer lawaai.

Geef de zoektermen ‘Frans’, ‘studenten’ en ‘kennis’ in op Google en je komt uit bij adjectieven als ‘belabberd’ en ‘beschamend’. Het probleemkind Frans werd al meermaals opgerakeld, door linguïsten maar ook door bedrijfsleiders. Met het Engels – de taal die iedereen dénkt te kunnen – is het niet veel beter gesteld, zo wees onderzoek bij studenten uit. Voor sommigen een reden om taalvakken in te lassen, ook voor exacte wetenschappers. Quoi?!