Koffiebars zijn niet weg te denken uit het straatbeeld van eender welke Europese stad. Wist je echter dat het eerste koffiehuis op ons continent zich bevond in Sarajevo, de hoofdstad van het huidige Bosnië en Herzegovina? Koffie werd naar het Balkanland gebracht door de Ottomanen. Maar zeg nooit zomaar Turkse koffie tegen zijn Bosnische broertje, want door de eeuwen heen heeft de koffiecultuur aldaar een geheel eigen gezicht gekregen. In Bosnië is koffie dus in de eerste plaats een moment, meer dan een drank. Ik sprak erover met Aline Cateux, doctor in de antropologie aan de UCLouvain. Meer dan twintig jaar lang noemde zij Bosnië haar thuis.

To hate or not to hate? Niemand vroeg het, maar het antwoord is meestal van wel. Het is niet omdat ik maandelijks dit hekelschrift neerpen dat ik daarom ook een hater ben. In wezen ben ik de meest optimistische persoon binnen de redactie – alleen zet ik die versie van mezelf even aan de kant wanneer het nodig is. Het is namelijk beter om je frustraties te uiten dan om ze op te kroppen. Deze keer vertel ik je over mijn ervaring met de helse applicatie WhatsApp.

Moestuintjes en tuinieren zijn terug! Dat merk je overal, ook in stedelijke gebieden zoals Antwerpen. Zo investeerden districten Wilrijk en Berchem al in projecten om de straten te vergroenen met onder andere geveltuintjes. Ook de stad zelf promoot het aanleggen van geveltuintjes en dat lijkt te werken, want tijdens een stadswandeling de dag van vandaag zie je steeds vaker groene gevels. Onze universiteit trekt die groene lijn netjes door en ook op onze campussen zijn verschillende (moes)tuintjes terug te vinden. Wij zetten twee (moes)tuintjes op de campus in de kijker.

Richard Wagner liet naast talloze opera’s ook een omvangrijk literair oeuvre na waarin hij uitgebreid stilstond bij de ideeën achter zijn muziektheater. Philip Westbroek vertaalde de geschriften van de componist naar het Nederlands en schreef met De werkkamer van de meester een uitgebreide inleiding op de reeks. Onze redacteur waagde zich aan deze literatuur voor volmaakte wagnerianen.

Op de openingsreceptie van cultuurfestival Calamartes op 4 maart werd de gloednieuwe campusdichter bekendgemaakt, maar wat is een campusdichter? Dat is iemand die aan de universiteit verbonden is als student of doctoraatsstudent en haar maandelijks voorziet van nieuwe poëzie. Dat kunnen geschreven gedichten zijn, maar ook video’s, optredens en andere creatieve vormen.

De maand maart zit er bijna op, de lente is terug volop begonnen, maar daarmee komt er ook een einde aan de Jeugdboekenmaand. Wat is dat juist, de Jeugdboekenmaand? Het is een initiatief van Iedereen Leest dat in heel Vlaanderen en Brussel wordt georganiseerd. Haar doel is om lezen te stimuleren bij kinderen van 3 tot 15 jaar. Het thema dit jaar is ‘Sport en spel’ en ook de stad Antwerpen duikt daar volop mee in met heel wat evenementen en initiatieven van verschillende organisaties. Samen met de mascottes van de Jeugdboekenmaand, namelijk Leeskampioen, Speelvogel, Sportkonijn en Valsspeler, kunnen kinderen deelnemen aan verschillende activiteiten, zoals een eigen gezelschapsspel maken, koersen in de bib of samen lezen in het park. De opening van de Jeugdboekenmaand in Antwerpen vond plaats in bibliotheek Permeke met een tweedaagse kinderboekenfestival KABAAL (ja, jammer genoeg voor onze lay-out in dwars is dit volledig in hoofdletters geschreven). Ik ging bij de opening op zaterdag 2 maart eens een kijkje nemen.