Je kan me voor enkele dingen wekken om drie uur ’s nachts; een prachtige maan, een goede tas thee en een indie-album, zeker als het net is uitgekomen. Before It Might Be Gone van de Groningse indierockband The Vices is hun derde langspeelplaat en met verve de meest ingetogene en rustige. Waar de voorgangers energieke gitaarriffs combineerden met teksten over hun plaats in de wereld, doet Before It Might Be Gone het wat rustiger en met meer zelfreflectie.
Opener en titelnummer Before It Might Be Gone duurt net geen vijf minuten en zet meteen de toon voor de volgende negen songs: de serene intro maakt gaandeweg plaats voor de krachtige gitaren die makkelijker geassocieerd worden met de band. Het hoogtepunt van het nummer is zonder twijfel de solo die zanger Floris van Luijtelaar uit zijn gitaar laat klinken. Waar het eerst nog zoeken is naar die schreeuwende gitaar, komt hij halverwege als een duiveltje uit een doosje.
De gitaarsolo’s blijven je om de oren vliegen in nummers als Gold, Wrong Ones en Shaking Shoulders. Waar het openingsnummer je langzaamaan in het ritme brengt, vliegen deze tracks er meteen in. Op het vlak van energieniveau moeten deze liedjes niet onderdoen voor die op de eerste twee albums en kan je je enkel afvragen hoeveel blikjes Red Bull de bandleden juist hebben binnengespeeld toen ze aan hun opnames begonnen. Of dat zich vertaalt op een podium? Jazeker, hun energievat lijkt onuitputtelijk en werkt ook heel aanstekelijk!
Stevige gitaren zijn trouwens niet het enige waar The Vices op kunnen rekenen. Drummer Matthijs Kruizenga neemt het voortouw in een nummer als Guess We’re All The Same en toont even aan dat een goede beat meer dan genoeg is om iets catchy te maken. Je hebt niet altijd nood aan intrigerende gitaarsolo’s.
In een daaropvolgend drieluik tonen The Vices ook waarom ze onder het label ‘indie’ worden geplaatst. How Does It Feel, Only For A While en Lovers Eyes zijn een stuk rustiger, maar hebben nog steeds die gekende indievibes waarmee de band bekend is geworden. Ook de afsluiter van de plaat is een heel stuk rustiger dan wat je zou verwachten nadat je het eerste liedje hebt beluisterd. Still They Might Not Like It lijkt wel een slaapliedje, zeker omdat de drums pas na een kleine minuut komen binnensluipen. Zelfs met die drumbeat breekt het nummer niet helemaal los, of toch zeker niet zo hevig als bijvoorbeeld bij Before It Might Be Gone.
Voor wie graag eens voorproeft, hebben The Vices een ‘album video’ gemaakt waarbij ze je in drie minuten op een visuele tour doorheen hun album nemen. Ideaal om al eens kort kennis te maken met je nieuwe favoriete indierockband!
- Login om te reageren