Voor zover er in Vlaanderen zoiets bestaat als politiek buiten verkiezingstijd is vorig weekend het officiële startschot gegeven voor de electorale strijd om het Antwerpse burgemeesterambt die over een half jaar op 14 oktober beslecht zal worden. Deze strijd wordt, zo weten we nu, een tweegevecht tussen huidig burgervader Patrick Janssens en uitdager Bart De Wever.

Je passeert elke lesdag duizenden mensen en plaatsen. Slechts een enkeling is meer dan louter een figurant. Het is mijn ambitie om daar dit academiejaar verandering in te brengen. Elke maand ga ik voor dwars op zoek naar de verhalen van die dagelijkse passages en passanten. Deze maand bezoek ik studentenrestaurant ten Prinsenhove.

Je kan geen krant openslaan of het ene bericht over de aandelenkoersen is al onheilspellender dan het andere. Investeerders reageren op regeringstoespraken of kredietbeoordelaars verlagen schijnbaar zonder aanleiding de kredietwaardigheid. Hoor je het ook in Keulen donderen als men het heeft over flash crashes of schuldpapier? Geen paniek dan, want iedere maand verduidelijkt CapitAnt, de studentenvereniging die studenten wil inleiden tot en begeleiden naar de financiële markten, op deze pagina's de werking van de beurs.

Van studiefinanciering tot die onvermijdelijke kostenpost genaamd ‘uitgaan’: het is geen wonder dat jaarlijks bijna 400.000 studenten werken. De kans is reëel dat je tot deze groep behoort, en dan is het je vast niet ontgaan dat op 1 januari de wetgeving rond studentenarbeid veranderde. Vergeet de ‘twee maal 23’ regeling, vanaf nu mag je op jaarbasis 50 dagen werken aan een gunstig socialezekerheidstarief. Daar lijkt op het eerste gezicht alles mee gezegd. Desondanks worden door sommigen adjectieven als ‘drastisch’ in de mond genomen. Hoe zit het nu eigenlijk? dwars zocht het met veel plezier voor je uit.

Sinds januari bekleedt de gelauwerde schrijver Bernard Dewulf het ambt van stadsdichter. De voormalig student aan de UIA is alweer de zesde in zijn soort, maar legt zijn eigen accenten. Zijn eerste telg, ‘Aan het water’, laat alvast het beste verhopen. Zoals het een dichter betaamt, laten we hem aan het woord in een monoloog die, clichématig, perfect geflankeerd kan worden door een instrumentale versie van Sting’s ‘Englishman in New York’.