De hoofdredactie vertelde me dat deze column verschijnt in een dwars-editie die als gids dient voor het verse blik eerstejaarsstudenten dat jaarlijks wordt opengetrokken. Onderliggende boodschap: het zou sympathiek zijn een mening te ventileren die hen niet afschrikt, liefst zelfs een tikkeltje goede moed geeft. Misschien door het geven van tips, want tips zijn sympathiek. Ik heb slechts één tip, maar ineens wel een hele goede. Eentje die alle andere tips overbodig maakt: ga niet studeren.
Een jaar geleden ben ik opnieuw beginnen studeren. Ik ben niet trots op mezelf. Ik ben het voorbeeld van hoe het niet moet. Ik weet het en ik wil je overhalen niet dezelfde fout te maken. Ga niet studeren.
Waarschijnlijk ben je naar infomomenten geweest met standjes bevolkt door mensen die zo hard glimlachten dat hun mondmasker doormidden scheurde. Je hebt er te horen gekregen hoe belangrijk studeren is, dat er zoiets bestaat als een studentenleven en glimlach glimlach. Het klopt. Er bestaat zoiets als een studentenleven en van studeren word je slim. Slimme mensen maken gebruik van domme mensen. Ga niet studeren.
Ik weet welke beproevingen je zal doormaken. Een jaar lang bepalen kleurtjes je bewegingsvrijheid. Laat dat goed tot je doordringen. Je zit op de middelbare schoolbanken. Je snakt naar zelfstandigheid. En daar is eindelijk het grote moment. Je gaat naar de universiteit. Geen schoolreglementen meer die kort na de eerste schoolstrijd voor het laatst zijn geactualiseerd. Maar wel communicatie in kleurtjes. Ga niet studeren.
Studenten horen al meer dan een jaar dat ze moeten volhouden. Bij het begin van het academiejaar zal een decaan je glunderend vertellen dat dit academiejaar onder vrijwel normale omstandigheden zal verlopen en na een maand zal alles rood kleuren. Dit zijn de nieuwe normale omstandigheden. Dat betekent online lessen. Blackboard Collaborate. Je hoeft het niet te kennen om te huiveren. Doe het jezelf niet aan. Ga niet studeren.
Het jaar zelf dan. Zuipen, in coma liggen of veel dodelijker: om halfnegen les moeten volgen. Nieuwe mensen leren kennen van wie je later nooit nog zult horen. Of, ingeval virologen na een haast onopgemerkt zomerreces weer hun tenten opslaan in de nieuwsstudio’s, geen nieuwe mensen leren kennen en eenzaam op je kot wegkwijnen verstopt achter een almaar hogere stapel online lessen die je al had moeten bekeken hebben, maar ja. Wees lief voor jezelf. Ga niet studeren.
Je hebt examens. Op familiefeestjes ga je ofwel lijdend ten onder omdat je vier buizen aannemelijk moet maken ofwel ben je de snoever die voor alle vakken is geslaagd met als laagste notering een 13 omdat je maar twee dagen de tijd had voor het examen waarvan anderhalve dag verdampte door het bekampen van een migraineaanval. Je bent tot hier geraakt in deze column, dus het lijdt geen twijfel dat jij tot de tweede groep behoort. Zo wil je niet worden. Zo wil je niet zijn. Ga niet studeren.
Er zijn geen verzachtende omstandigheden. Ga niet studeren.
Er zijn bijna geen verzachtende omstandigheden. Ga niet studeren tenzij het is om overvloedig de tijd te hebben om voor dwars te schrijven, te lay-outen of de taalfouten in mijn stukken te zoeken. Dan kan ik studeren alleen maar aanraden. Je belandt op een fijne redactie die je alle vrijheid gunt om je creatieve talenten bot te vieren. Deze alinea schreef ik onder het dwingend oog van de hoofdredactie.
- Log in to post comments