Mount and Blade II: Bannerlord, een waardige opvolger?

Uitgavedatum: 30 maart 2020 Ontwikkelaar: TaleWorlds Entertainment Uitgever: TaleWorlds Entertainment Prijs: € 49,99

Tien jaar na de release van zijn voorganger Mount & Blade: Warband heeft TaleWorlds Entertainment Bannerlord aan het grote publiek voorgesteld. Weliswaar nog in early access, een concept waarbij de ontwikkelaar het spel uitbrengt voordat het geperfectioneerd is, opdat ze met het advies van spelers de plooien in het spel kunnen gladstrijken voordat een afgewerkte versie op de markt wordt gebracht. Er waren dan ook hoge verwachtingen van de opvolger van Warband, dat door de jaren heen was uitgegroeid tot een cultspel dat maandelijks nog op duizenden spelers kon rekenen.

In het spel werk je je op van legerleider tot kasteelheer en uiteindelijk keizer van je eigen landen. De gameplay heeft veel elementen die vergelijkbaar zijn met andere strategy games. De wereldkaart in Bannerlord heeft bijvoorbeeld veel weg van de 3D lay-out die kenmerkend is voor de Total War-serie van Creative Assembly, maar in plaats van epische massagevechten in vogelperspectief zit je hier midden in de actie als aanvoerder en strijder in veldslagen van maximaal vijfhonderd man op de normale instellingen. Het leger dat je aanvoert bouw je op door soldaten in te huren in dorpen of steden en hen individueel te ontwikkelen. Je kan aan politiek doen via dialoogvensters die recht uit een pure RPG (Role-Playing Game, nvdr.) als Fallout geplukt lijken. De game houdt namelijk wel weer bij wat ieder individueel karakter van je vindt, maar al bij al blijft dat deel bij de speelervaring vaak ondergeschikt aan het handelen en vechten.

Naast een sterk leger is een goede economie belangrijk: een leger onderhouden kost geld en moet je dagelijks betalen. Dat verdien je bijvoorbeeld door belastingen te heffen in de dorpen en steden waarover jij toezicht houdt of door simpelweg goederen goedkoop in te kopen en duur te verkopen. Voor wie niet de moeite wil nemen om zelf goederen te verslepen, kan een van zijn kompanen aan het hoofd van een handelskaravaan zetten en achteroverleunen terwijl hij het geld binnensleept. Deze kompanen zijn speciale karakters die niet alleen goed zijn om te vechten, maar die je ook een eigen leger kan laten aanvoeren. Net als in Battle Brothers kan hun uitrusting volledig naar je voorkeur worden aangepast. Helaas hebben ze er wel een handje van om gevangengenomen te worden door de vijand als je even niet op hen let en moet je hen na hun vrijlating zelf ophalen.

optimalisatie en stagnatie

Als fervente Warband-speler was ik er als de kippen bij toen Bannerlord werd aangekondigd. Met zo veel tijd tussen de twee delen moest de nieuweling haast wel de eigenschappen van de oude man geoptimaliseerd en zijn kinderziektes genezen hebben. Ik werd niet teleurgesteld. Op visueel vlak is Bannerlord een duidelijke upgrade van de houterige Warband-designs, maar loopt het achter op zijn tijdgenoten. Het detail in de schaduwen en steden zijn desondanks een streling voor het oog en karakters zien er levendiger uit. Bij de interface zijn veel onnodige klikken weggehaald. Bij belegeringen ben je nu verplicht om een belegeringskamp te maken waar je eerst meteen je belegeringswapens kon maken. Omdat je langer moet wachten, is het managen van je voedsel belangrijker geworden en zal een leger langzaam soldaten verliezen die uithongeren door de voedselschaarste. Een vloek en een zegen is de hogere moeilijkheidsgraad. Waar je in Warband vaak nog wegkwam met een gevecht van een tegen twintig zolang je maar achteruitliep, is dat hier vrijwel onmogelijk. Rondreizende bandieten zijn daarnaast beter bewapend en maken je eerste stappen in de game aanzienlijk frustrerender.

Maar ten spijt van alle positieve punten stoot Bannerlord zich toch vaak voor de tweede keer aan dezelfde steen. Zoals bij Warband ontbreekt een goede tutorial voor beginners. Het enige wat je in het begin wordt aangeleerd, is hoe je personage kan bewegen en vechten. Er wordt niet verteld hoe je troepen moet commanderen of hoe je het beste geld kan verdienen. Daardoor werpt het spel een grote barrière op voor nieuwelingen in het genre die op eigen houtje een paar van de belangrijkste onderdelen van het spel moeten uitvinden. Als bittere kers op de taart is er een equivalent van de in Warband beruchte cattle quest. Dat was een opdracht die je best nooit of te nimmer aannam omdat ze de moeite niet waard was. Hier is het een opdracht van een dorpeling om zijn troepen te trainen door ze mee te nemen in je leger. Alleen, als er maar één tegen een speer loopt, kan je ze niet meer terugsturen en faalt de quest. Toch is er een groter kritiekpunt op het vlak van quests: ze zijn net als bij Warband de moeite niet waard, het is te veel werk voor te weinig geld. En hoe goed de visuals ook zijn, soms lijkt TaleWorlds wel iets teveel hooi op de vork genomen te hebben. Bij grote gevechten is het spel gewoon ronduit traag, zeker bij belegeringen.

nieuwe snufjes

Toch – en dat is de grote troef van de nieuwe editie – is deze versie op veel vlakken niet simpelweg een grafische update van zijn voorganger. Verschillende kernelementen van het spel zijn grondig gereviseerd. De verschillende typen soldaten krijgen nu ervaring op basis van hun acties in een gevecht; de pot ervaring die in Warband na elke overwinning over iedereen werd verdeeld, is verdwenen. Dat zorgt er wel voor dat het upgraden van troepen slaapverwekkend traag gaat.

Het handelssysteem is ook sterk geüpgraded. In Warband gebruikte je het eenvoudigweg niet omdat de potentiële opbrengst ervan verbleekte bij de oorlogsbuit die je van een specifieke groep bandieten, sea raiders, kon halen. In Bannerlord, daarentegen, is het een van de beste manieren om spaargeld op te bouwen, misschien zelfs een te goede manier, en ook veel uitgebreider. In het handelsmenu kan je via een kleurensysteem in één oogopslag zien welke goederen goedkoper zijn dan gemiddeld en onthoudt de game de prijzen in elke stad waar je langsgekomen bent. Let wel, die prijzen blijven veranderen naarmate de tijd verstrijkt. De eerder genoemde handelskaravaan strijkt echter beduidend meer op in minder tijd, wat automatisch gebeurt.

Daarnaast hebben de ontwikkelaars veel nieuwe snufjes in de game gezet, zoals de optie om je eigen wapen te smeden en een voor elke cultuur unieke minigame. Je kan de game-ervaring intenser maken door de optie aan te vinken dat je kompanen daadwerkelijk dood kunnen gaan. Voor spelers die graag hun gevechtsvaardigheden tegen andere spelers testen, zijn er nieuwe multiplayer-modes, waar je met andere spelers een belegering kan naspelen of vlaggen op de tegenstanders moet veroveren.

Uiteindelijk kan dan ook wel veilig gesteld worden dat de Mount & Blade-serie er met deze aanwinst op vooruitgaat. Dat komt ook door de community, die alles wat Taleworlds niet uitlegt, verwoordt op Reddit-threads of in volwaardige artikelen, hoewel de kans groot is dat de ontwikkelaar net als bij Warband weer een uitgebreide wiki zal maken. Diezelfde community heeft er inmiddels ook al voor gezorgd dat spelers nu al de game kunnen aanpassen aan hun voorkeur met mods, een van de grote redenen dat Warband nog lang relevant is gebleven. Al met al ziet het ernaar uit dat Bannerlord voorlopig niet van het toneel verdwijnt, maar dat de coulissen met elke nieuwe update een stukje wijder worden opengetrokken, zolang er maar naar de spelers geluisterd wordt.