Je kent het wel, die ene vriend of vriendin die steevast een examen verlaat en begint te jammeren over hoe diep hij of zij gebuisd zal zijn, om enkele weken later met een stralende glimlach te verkondigen toch een 18 gescoord te hebben. Het doet je afvragen hoe goed we ons ons eigen studiegedrag kennen. En hoe schatten we onszelf in wanneer het op onze resultaten aankomt?

Nederlandse komiek Arjen Lubach deed er recentelijk een oproep voor. Aan de hand van een Facebookevenement genaamd Bye bye Facebook probeerde Lubach een massale exodus in gang te zetten. Want, zo zegt Lubach, we vinden Facebook stom. De actie was zonder succes. Waar normaal de kijkers Lubach als makke lammetjes volgen, heeft nu nog geen 1,5% van de kijkers gehoor gegeven aan de oproep. We zijn geen kuddedieren en we gaan het niet doen ‘omdat Lubach het zegt’. Van Facebook blijft hij af. Ook ik maakte geen deel uit van de emigratiestroom. Ik wilde wel, maar ik moest nog even contact met dingetje opnemen, die en die zijn foto’s checken, dat belangrijke evenement in de gaten houden. Dit. Dat.

K-pop? Je vraagt je misschien af waar ik het in hemelsnaam over heb. K-pop, oftewel Korean Pop zit in de lift, of je er nu al van gehoord hebt of niet. Misschien ligt het aan het feit dat Noord- en Zuid-Korea eindelijk vrede sloten of dat de Olympische Spelen dit jaar in PyeongChang doorgaan. Hoe dan ook, de hele wereld kijkt naar Korea. Wat je misschien niet weet is dat er in Zuid-Korea een enorme cultuur aan catchy popmuziek beschikbaar is, die steeds meer overwaait naar het Westen. Ook Belgische radiostations beginnen de Koreaanse muziek voorzichtig te spelen en K-popbands geven steeds vaker gigantische concerten in Europa. Hoewel we er geen woord van verstaan, begint het fenomeen toch aardig vorm te krijgen hier. Tijdens de blok even zin om naar iets anders te luisteren dan onze dagelijkse popmuziek? Ik lijstte mijn zes 6 favoriete k-popbands op die je zeker gehoord moet hebben.

Vandaag schrijf ik een stuk over de gebeurtenis die mijn leergierige zieltje een mes in de rug stak, mijn toekomst aan het wankelen bracht en mij de grootste hyperventilatie-aanval ooit bezorgde. Nu ja, het klinkt allemaal een beetje overdreven, maar het waren de twee langste uren van mijn leven.

We (Comac, nvdr.) willen rector Van Goethem bedanken voor zijn reactie op onze campagne om studentenhome Ten Prinsenhove te renoveren (zie de mededeling op Blackboard van 3 mei 2018); het is immers een goede zaak dat de redenering achter de verkoop met alle studenten gecommuniceerd wordt. We hebben de rector gevraagd voor recht tot antwoord via Blackboard, maar we kregen helaas nog geen reactie. Er zijn echter wel enkele zaken waarop we met deze brief willen reageren.

“Examens zijn gezond” is een zin die nog geen enkele student over zijn lippen heeft gekregen. En terecht ook. Over de mentale problematiek nog maar te zwijgen, maar na enkele dagen beginnen ook die nek-, rug- en handspieren te protesteren tegen alle mogelijke studeerhoudingen en een chronisch tekort aan deftige lichaamsbeweging. Tijd om de Wii of Playstation van onder het stof vandaan te halen dus! Shake it off en just dance!