door Gert Vanlerberghe (beeld: Stine Moons)

Het is de laatste tijd voortdurend in het nieuws, het is het onderwerp van de kinder- en jeugdboekenmaand en je kan er niet meer naast kijken. Gender en seksualiteit is hot and happening, maar hoe progressief zijn we nu eigenlijk écht? We hebben afgesproken met Valerie, Sophie en Kat. Hoe verschillend ze op het eerste gezicht ook lijken, één ding hebben deze vrouwen alvast met elkaar gemeen. Ze doen alle drie lekker wat ze willen en het kan hen niet schelen wat andere mensen daarvan denken. Een tafel vol womanpower dus, daar vuren wij maar al te graag onze vragen op af.

Het Einstein-vooroordeel of het idee dat alle hoogbegaafden per definitie succesvol zijn, is onjuist. Onderprestatie bij mensen met een zeer hoog IQ is een vaak voorkomend, maar niet zo bekend probleem.

De rubriek ‘proffenprofiel’ toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. dwars stelt de vragen die bij menig student al jaren door het hoofd spoken; wat zijn/haar docent zoal op zijn brood smeert bijvoorbeeld. Katrien Lievois, professor Franse taal en cultuur aan het Departement voor Vertalers en Tolken, wordt deze maand bestookt met vragen.

door Flavia Cervelli

The Erasmus Programme is 30 years old and each year an increasing number of students decide to study at least one semester abroad. University systems and teaching methods still remain very different between countries, depending on cultural traditions and professors’ education. A new method is one of the many difficulties students face when following the Erasmus Programme, because you suddenly have to change your approach to classes and studies. As an Erasmus student myself, I decided to meet some colleagues who study different subjects in different countries and ask them about their experiences with the teaching methods of their professors at the University of Antwerp. Are they swayed by the new didactics or do they prefer those from home?

In Noord-Brabant zei iedereen vier jaar geleden tegen me dat het wel zou meevallen in Antwerpen. Zo’n grote cultuurshock zou het niet zijn, want je bent als Brabander toch een soort ‘reserve-Belg’. Nu weet ik dat dat een leugen was. Want ik kan me sinds kort eigenlijk pas echt een reserve-Belg noemen.

Eind januari stelden zeven jonge vluchtelingen hun verhaal voor in het Antwerpse Red Star Line Museum. Het toonmoment dat bedoeld was als eindpunt van een intens project, krijgt nu een vervolg. Op 14 mei nemen de deelnemers van het Me, Myself and Belgium-project opnieuw de tentoonstellingsruimten in. Nadia Babazia vertelt over een unieke samenwerking en over de verbindende kracht van verhalen. “In het verhaal van mensen die honderd jaar geleden naar Amerika vertrokken, zit ook een reflectie over vandaag.”

De condition humain is het concentratiekamp. Nergens wordt duidelijker hoe de mens werkelijk in elkaar zit dan op deze plaats waar hij diegenen die hij niet meer als levenswaardig beschouwt, samenbrengt in afwachting van het rituele offer dat hem, de dader, in zijn identiteit moet bevestigen. Niets definieert een ‘ik’ of ‘wij’ makkelijker dan de vernietiging van een ‘jij’ of ‘zij’.

door Robbe Weyn

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Deze keer: Coloring Book van Chance the Rapper.

Na de presidentsverkiezingen in Amerika en de presidentsverkiezingen in Frankrijk, zijn nu de universiteiten aan de beurt. Gent en Leuven kiezen een nieuwe rector en daarnaast zijn er elk jaar ook de verkiezingen van de studentenvertegenwoordigers. De studenten lijken echter genoeg te hebben van verkiezingen. In Gent kon er na een vierde verkiezingsronde nog steeds geen nieuwe rector worden verkozen. In Brussel moest de kiesperiode voor de verkiezingen van de studentenvertegenwoordigers bovendien worden verlengd. Bovendien is het moeilijk steeds alle mandaten opgevuld te krijgen. Ook in Antwerpen bleven heel wat plaatsen vacant. Is er bij ons dan ook sprake van een democratisch deficit?