Je kent het wel. Het einde van het academiejaar komt eraan en je probeert de naderende examens met man en macht te negeren. Hoorcolleges worden steeds angstaanjagender en er wordt met voorbeeldvragen naar je hoofd gesmeten. Ik besloot mezelf te verlossen van die dagelijkse sleur en ging als student Taal- en letterkunde naar een les Cultuurfilosofie van de eerste bachelor Wijsbegeerte.

De beleidsnota van Vlaams minister van onderwijs Ben Weyts beweert het secundair onderwijs jaarlijks te moderniseren om de kwaliteit van de uitstroom te versterken. Alle opleidingen in het secundair onderwijs moeten in het kader van die uitstroom specifiek genoeg zijn om aan te sluiten op ofwel de noden van de arbeidsmarkt, ofwel op de startkwalificaties van het hoger onderwijs, of op beide. Weyts’ plan luidt als volgt: “De oriënterende functie van de eerste graad secundair onderwijs wordt versterkt. De nieuwe indeling van het studieaanbod van de tweede en derde graad zorgt voor meer transparantie en eenvoud. De onderwijsdoelen worden ambitieuzer.”

Er wordt flink vergaderd aan de universiteit. De verslagen van die vergaderingen zijn bestuursdocumenten die gewone burgers zoals studenten en niet-studenten kunnen opvragen. Ik vroeg het verslag op van het bestuurscollege en de raad van bestuur van UAntwerpen, nog in de onwetendheid dat een bochtig traject zou volgen.

De Antwerpse Studentenharmonie (ASH) bestaat al tien muzikale jaren en dat viert ASH uitgebreid met een heus feestconcert op 18 mei. dwars sprak met voorzitter Floor Vandevelde (22) en met secretaris Savannah Petrieux (20) over het jubileum, het concert en de toekomstplannen van ASH. 

De Hongkongse meestercineast Wong Kar-Wai heeft zijn stempel al stevig gedrukt op de filmgeschiedenis met zijn unieke visuele technieken. Zijn films zijn meteen herkenbaar wanneer een scène vertraagd afgespeeld lijkt en de frames schokkend op elkaar volgen, waardoor de sequentie in verwarde golven lijkt te verlopen. Het gebruik van die techniek, step-printing effects, is net wat Kar-Wai zo uniek maakt. Het lijkt misschien contra-intuïtief, maar het effect werkt bijzonder goed om de sfeer en stemming van het verhaal over te brengen aan de kijker.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie vieren we de egocentrist.