Sinds kort behoor ik tot de zwakkeren, als ik het internet moet geloven tenminste. Ik heb mijn lange lokken afgeschoren en loop nu rond met enkele millimeters aan bruine sprietjes. Toch vul ik bij de corona-enquête van UAntwerpen maar weer in dat ik me niet slechter voel dan gewoonlijk. Ergens is het ook wel fris, zo’n gladde bol.
Het was ook wel hoog tijd om iets aan de jungle op mijn hoofd te doen. Ik liet overal losse haren achter alsof ik een huisdier in de rui was. Mijn kamer stofzuigen was dweilen met de kraan open. Met de lockdown had ik ook een perfect excuus om het te proberen, tegen het einde van de crisis zal het meeste toch alweer terug gegroeid zijn.
Zo gezegd, zo gedaan, dacht ik. Gewapend met mijn scheerapparaat en een kappersschaar liet ik mijn ongetrainde huisgenoten alles eraf halen. Toen we met het scheerapparaat de schots en scheef geknipte lokken recht wilden trekken, stokte die ineens. Shit. Gelukkig kon een vriend me er een lenen. Toen de nieuwe tondeuse er was, was het al te donker om nog te knippen: we hadden ons op het dakterras gezet. Uiteindelijk hebben we met het licht van een zaklamp mijn kapsel gefinaliseerd.
Het verfrissende gevoel van mijn broske hebben we ook bij de artikelselectie van deze tweede online dwars doorgevoerd. Alle meningen over COVID-19 daargelaten lijkt er toch een thema te zijn ontstaan. Naast eendenpenissen en masturbatiemonologen tonen we met de enquête over grensoverschrijdend gedrag en het onderzoek over vaginale gezondheid dat seksualiteit ook ernstig kan zijn.
- Login om te reageren