tip 1

De kans is groot dat je wegwerpscheermesjes gebruikt. Ze zijn dan wel goedkoop, maar ook erg vervuilend en laten we eerlijk zijn: ze werken ontzettend slecht. Een eenmalige investering in een veiligheidsscheermes is een keuze waar je de rest van je leven profijt van hebt. Deze hoef je nooit meer weg te gooien. Je wisselt alleen af en toe het mesje zelf. Het mesje bestaat enkel uit metaal, en is dus goed recycleerbaar. Een betaalbaar veiligheidsscheermes vind je bijvoorbeeld op de webshop bamboozy.nl.

tip 2

Als je op kot gaat, zal je voor jezelf moeten koken. Als je groenten of andere verpakkingen overhoudt, zul je initieel misschien kiezen voor plasticfolie om de overgebleven producten vers te houden. Plasticfolie kun je makkelijk vervangen door een herbruikbaar alternatief: ‘bijenwaswraps’. Dit zijn katoenen lapjes bedekt met bijenwas, die je na gebruik gewoon kunt schoonspoelen onder de kraan. De meest budgetvriendelijke bijenwaswrap vind je bij Wibra.

tip 3

Als student ben je vaak afhankelijk van koffie en thee om de dag door te komen. Daarom is de aanschaf van een herbruikbare koffiebeker een duurzame keuze. Je kunt de beker gebruiken bij de automaten op campus, in je favoriete koffietent, of om natuurlijk je eigen koffie van thuis mee te nemen. Kies het best voor een lekvrije variant, zodat je hem na gebruik probleemloos in je rugzak kunt stoppen. Een lekvrije koffiebeker kun je op allerlei plekken online vinden, er is voor elk wat wils.

tip 4

Je moet je kot natuurlijk ook schoonhouden. Schoonmaakmiddelen in de supermarkt zijn vaak chemisch en daardoor niet goed voor het milieu. Er zijn echter duurzame alternatieven! Je kunt bijvoorbeeld makkelijk zelf je schoonmaakmiddelen maken met ingrediënten als azijn en baking soda. Deze schoonmaakmiddelen zijn vaak net zo effectief als chemische varianten, maar wel voordeliger en duurzamer. Wil je echt helemaal van de wegwerpverpakkingen af? Dan zijn de producten van Brauzz.com misschien wel wat voor jou. Op deze website bestel je een herbruikbare sprayfles met refills die je zelf kunt aanlengen met water. De refills komen in een papieren zakje dat je kan recyclen. Ze zijn dus volledig vrij van plastic.

Door deze eenvoudige en budgetvriendelijke tips toe te passen maak je niet alleen je kot groener, maar draag je ook bij aan een duurzamere wereld. Elk klein stapje in de goede richting kan een groot verschil maken

Voor de Somersstraat 34, vlak bij het Centraal Station, liggen twee plaquettes die voorbijgangers herinneren aan de broers Max en Herman Telebaum. Deze Antwerpse jongens waren slechts kinderen toen hun leven abrupt beëindigd werd door het naziregime. In december van het jaar 1943 verlieten de twaalfjarige Max en de tienjarige Herman hun oude vertrouwde stad Antwerpen om onder te duiken in het Franse weeshuis van Izieu. Dat was een schuilplaats specifiek voor Joodse kinderen. Ze konden daar drie maanden ontsnappen aan de verschrikkingen van de oorlog.

Max was de creatieveling van de twee. Zijn tekeningen, die bewaard zijn gebleven tot op de dag van vandaag, tonen een rijke verbeelding. Zo schetste hij een vliegtuig boven bergen en een indiaan in kleurrijke gewaden. Ondanks de dreiging wist hij troost te vinden in zijn kunst, tot het noodlot helaas toesloeg op 6 april 1944. Onder leiding van Klaus Barbie viel de Gestapo het weeshuis binnen. Max en Herman werden, samen met 42 andere kinderen en hun zeven verzorgers, gearresteerd. Enkele dagen later werden ze naar Auschwitz gedeporteerd, waar ze, net als zovelen, een gruwelijke dood vonden. Enkel de dertigjarige geneeskundestudent Léon Reifman kon toen aan de Gestapo ontsnappen door snel uit het raam te springen en zich in een struik te verstoppen. Later die avond hielpen de buren hem om uit Izieu te vertrekken. Na de oorlog heeft Reifman tegen Barbie getuigd tijdens zijn proces. Barbie werd uiteindelijk veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf en overleed in 1991 aan leukemie, zonder ooit berouw getoond te hebben.

De struikelstenen in Antwerpen, waaronder die van Max en Herman, vormen een onderdeel van het herdenkingsbeleid van de stad. Je kan zelf een struikelsteen aanvragen voor een slachtoffer van de Tweede Wereldoorlog via het aanvraagformulier op de website van Stad Antwerpen. Deze stenen dwingen ons de gruwel van de oorlog te herinneren en waarschuwen ons voor de toekomst, zodat dergelijke tragedies nooit meer plaatsvinden.

een kleine blik terug in het verleden

In 2019 werd de term ‘de knip’ voor het eerst vernoemd in een onderwijscontext. In De Standaard verscheen het artikel “Kan ‘harde knip’ studenten motiveren?’” dat uitweidde over een actie van minister van Onderwijs Ben Weyts om een harde knip in te voegen tussen de Bachelor en Master aan de Vlaamse universiteiten. Dat hield in dat studenten niet aan hun masteropleiding mochten beginnen zonder een geldig bachelordiploma. Zo wou Weyts de studieduur verkorten door het combineren van bachelor- en mastervakken te verbieden. Daarnaast legde hij het idee op tafel dat eerstejaarsstudenten zich pas mochten herinschrijven voor dezelfde opleiding als ze de helft van hun opleidingsonderdelen behaalden. Beide acties zijn later afgekeurd door experts omdat ze als ‘te streng’ gezien werden.

In een lezersbrief van De Morgen uit 2021 kwam de knip opnieuw naar boven en meer in het model zoals wij het nu kennen. Een ombudsmedewerker van Arteveldehogeschool schreef het volgende: “Minister Weyts wil in het hoger onderwijs een harde knip invoeren. Het wetsontwerp bepaalt dat studenten niet langer kunnen overgaan naar het derde jaar als ze nog niet geslaagd zijn voor alle vakken uit het eerste jaar. Dit voorstel staat haaks op de flexibilisering van het hoger onderwijs en leidt tot een onredelijke studieduurverlenging. Er zijn wel meer studenten die het moeilijk hebben met één vak uit het eerste jaar. Ook goede studenten met inzet en ambitie. Er zijn betere systemen om aan studenten duidelijk te maken dat ze niet geschikt zijn. Ook de begeleiding door studiecoaches en trajectbegeleiders is op menselijk en inhoudelijk gebied sturend en relevant. Allemaal systemen die niet disproportioneel focussen op één vak maar op het gehele studiesucces van de student. De harde knip is naar mijn mening een kennelijk onevenredige maatregel.” Hij vatte de grote bezorgdheden die later geuit zouden worden al samen nog voor de discussie goed en wel aanwezig was in het nieuws.

In 2022 werd de knip officieel goedgekeurd in het Vlaams Parlement. In Het Laatste Nieuws stond het volgende te lezen: “Vanaf academiejaar 2023–2024 zullen studenten in het hoger onderwijs niet langer kunnen overgaan naar het derde bachelorjaar als ze nog niet geslaagd zijn voor alle vakken uit het eerste jaar. Indien het hen niet lukt op het einde van het tweede jaar te slagen voor alle vakken uit het eerste jaar, dan kunnen ze zich niet langer opnieuw inschrijven voor dezelfde richting bij hun instelling.” Dit decreet botste op veel kritiek, niet alleen van (oud-)studenten en instellingen, maar ook van enkele oppositiepartijen. De Vlaamse Vereniging van Studenten (VVS) ging hier samen met de universiteiten en hogescholen van Brussel en Antwerpen hard tegenin. Ze schreven een open brief, waarin ze kritiek uitten op de timing van het nieuwe decreet en het feit dat dit het studierendement niet zou verhogen, maar net zou verlagen. Omdat het decreet volgens hen niet ondersteund werd door wetenschappelijk onderzoek en zelfs tegen het advies van de simulatieberekeningen ging, riepen de VVS, de Vlaamse Onderwijsraad, de Vlaamse Hogescholenraad, de Universitaire Associatie Brussel, de Associatie Universiteit & Hogescholen Antwerpen en de politieke partijen PVDA, Vooruit en Groen op om niet te stemmen voor dit decreet. Volgens minister van Onderwijs Ben Weyts zou deze maatregel ervoor zorgen dat studenten een grotere slaagkans verkrijgen in het hoger onderwijs. Hij wou hiermee het fenomeen van de ‘eeuwige student’ die blijft studeren, zonder uiteindelijk een diploma te behalen, verminderen en eventueel laten verdwijnen.

De gehele discussie hierover is natuurlijk genuanceerder dan een hoger of lager studierendement. Het standpunt dat het decreet studenten zou weigeren om langer te doen over hun studierichting omdat ze moeite hebben in hun eerste jaar, ondanks een grote passie en motivatie, werd weinig besproken. De algemene consensus was dat het studierendement verhoogd moest worden. Dat studenten die minder lang over hun studie deden meer kans hadden om ook effectief met een diploma af te studeren, was al een gevaarlijker standpunt.

UAntwerpen knipt ook

UAntwerpen werkt sinds het afgelopen academiejaar met een startpakket. Dat startpakket bestaat uit alle vakken van het eerste jaar van het modeltraject. Om aan het derde jaar van de bachelor te mogen starten, moeten deze opleidingsonderdelen behaald worden binnen de eerste twee jaar van de opleiding. Als dat niet lukt, mag de student niet aan het derde jaar beginnen en zelfs niet meer verder studeren in de gekozen opleiding aan eender welke instelling in het hoger onderwijs. Dat laatste staat haaks op wat er eerder naar buiten werd gebracht over deze maatregel.

Concreet gezien voor de eerste generatie van de harde knip houdt dat in dat de studenten alle vakken van het afgelopen academiejaar 2023-2024 ten laatste moeten behalen in de tweede zit van augustus 2025. Als dat niet lukt, moeten ze een andere opleiding gaan volgen. Het feit dat de knip studenten afsnijdt van hun richting aan elke instelling is een nieuw gegeven. In de artikels die online te vinden zijn, wordt dat nooit vermeld. Het zorgt ervoor dat een student in het middelbaar veel stress heeft om een juiste studierichting in het hoger onderwijs te kiezen, maar dat die nadien geen zekerheid heeft om die opleiding af te mogen maken. Verder geeft dit eerstejaarsstudenten een extra laag bezorgdheden en druk. Ze moeten niet alleen leren omgaan met de schakel van het secundair onderwijs naar het hoger onderwijs, maar krijgen geen ruimte om fouten te maken in hun studiemethode en manier van werken. Ondanks een grote motivatie en interesse in hun studie, bestaat er dus de mogelijkheid dat studenten niet verder mogen studeren na twee jaar.

Niet alleen de vereisten om verder te mogen studeren aan UAntwerpen zijn veranderd met het decreet van de knip, de universiteit voerde ook nog enkele andere aanpassingen door die hiermee samenhangen. Tijdens de tweede zit van afgelopen augustus werden de herinschrijvingen van eerstejaars die hun startpakket niet in eerste zit behaalden automatisch geblokkeerd. Op SisA stond de boodschap dat hun herinschrijving geweigerd werd omdat ze onder studievoortgangsbewaking stonden, ongeacht hun resultaten in de eerste zittijd. Ze kregen hierover uitleg per mail en de blokkering werd pas opgeheven bij de bekendmaking van de resultaten van de herexamens.

Met de start van het nieuwe academiejaar zaten we samen met enkele eerstejaarsstudenten van de opleiding Taal- en letterkunde om te polsen naar hun reacties en emoties na hun eerste jaar. Lena, een 19-jarige studente Engels en Theater-, Film- en Literatuurwetenschap, vertelde me wat meer over haar ervaring tijdens de herexamens. “Er zat zo’n zware druk op die examens, omdat er in mijn achterhoofd steeds speelde dat als ik dit niet zou halen, ik niet verder zou mogen doen.” Ondanks het feit dat ze nog een jaar heeft om haar startpakket te behalen, zorgt het decreet van de knip voor een gevoel dat haar kansen veel beperkter zijn dan de studenten die haar voorgingen.

Is het eerlijk dat eerstejaarsstudenten onder druk worden gezet om Weyts’ grootste angst, de eeuwige student, tegen te gaan? Na de tweede zit van dit academiejaar zullen we het zien: de eerste snippers van de knip. Ik houd mijn hart alvast vast.

A - Agora

Bij nood, begeef je naar de Agora. Deze bruisende kern van de Stadscampus zit standaard propvol studenten, de een met al wat meer ijver dan de ander. Het is de standplaats van praesidiumleden die tickets voor  TD’s verkopen, halfslapende delers van flyers en, met wat  geluk, de redactie van dwars die je de nieuwste editie toestopt. Moest je zin hebben om tijdens je middagpauze  of springuren aan je medestudenten te tonen hoe sportief je bent, kan je terecht in de sporthal waar de Agora toegang tot geeft. Als je daar geen zin in hebt, kan je je in het Agora Caffee zetten, of op een van de vele zetels (trappen?)  waar menig student al vele tussenuren gespendeerd heeft. De Agora is eveneens het verbindingspunt  tussen gebouwen A, B, C, D en E, waardoor je al eens je ogen kan uitkijken op gestresseerde, of iets rustigere, laatkomers.

B - Blackboard

Dag Smartschool, hallo Blackboard. Helaas is het enige  voordeel dat Blackboard biedt dat je ouders niet zo snel meer aan je punten geraken. Voor de rest is het het onderwerp van veel gevloek. Na je door de vele tabbladen, het twintig keer inloggen en  de eenzame crash hebt geworsteld, zal je  misschien terug verlangen naar die ouderlijke controle van Smartschool.

C - ChatGPT

Handig, toch? Dat is de consensus bij studenten. Bij proffen ligt het iets anders. Sommigen zijn bereid je hardnekkig een nul te bezorgen na nog maar een aarzelende groet aan een vriendelijke AI. Anderen vragen je schouderophalend die beste vriend credits te geven, zodat ze tenminste een uitleg krijgen over de kwaliteit van het stuk in kwestie. Het is echter niet altijd gemakkelijk om te weten wie in welk kamp zit. Oppassen geblazen, dus.

D - dürüm

Samen met frietjes verandert de Turkse keuken in het favoriete eten van menig student na een aantal pinten. De uitbaters van de kebabzaken in de studentbuurt die hongerige feestbeesten voeden om drie uur ‘s nachts, kunnen misschien wel de echte helden van de universiteit genoemd worden.

E - eerstejaars

Slecht nieuws: van het ene op het andere moment ga je van zesdejaars, opperheerser van de school en volwassen aanspreekpunt, naar het groentje van de school. Verschillende studentenverenigingen zitten vol spanning te wachten tot ze hun klauwen in jullie kunnen slaan en jullie kunnen omdopen tot schacht of tot lid van koren, orkesten en theatergezelschappen. Na dat eerste jaar verdwijnt het etiket van groentje wel volledig, want dan weet niemand het echt goed meer. Het woord ‘tweedejaars’ ligt veel minder in de mond dan begrippen als ‘modeltraject’, ‘meegenomen vakken’ en ‘studiepunten’, waar je later zeker nog veel meer over zal leren.

F - filosofie

Filosoferen doen we allemaal wel eens graag wanneer de zon onder is, maar als je dan ‘s ochtends effectief moet komen opdagen voor een les filosofie, blijkt de theorie toch wat anders te zijn. Nuttig of frustrerend, de meeste studenten zullen er ooit wel eens geconfronteerd mee worden.

G - Groenenborger

Naast Drie Eiken en Middelheim is het een van de buitencampussen, en de thuis van heel wat wetenschappers en ingenieurs. Over het algemeen wordt dit helaas ook beschouwd als de lelijkste campus van UAntwerpen, en de wetenschappers en ingenieurs in kwestie zullen dat ook wel eens te horen krijgen. Het mist de nodige studentencafés en broodjeszaken, maar gelukkig zijn de arme studenten van Groenenborger altijd welkom op de Stadscampus. Al is de busverbinding ook wat tragisch.

H - Hof van Liere

Voor de geschiedenisfanaten onder jullie: dit historische pareltje dateert al uit de zestiende eeuw en is hiermee het oudste gebouw van onze universiteit. Voor zij die iets minder geïnteresseerd zijn in een geschiedenisles: de binnenplaats is bij mooi weer de ideale plek om gezellig een broodje te eten of van de zon te genieten tussen lessen door. Moest die er dan toch eens doorkomen, natuurlijk.

I - internationaal

Moest je de eeuwige Belgische regen dan toch kotsbeu zijn, heb je altijd de optie om voor een semester of een jaar eventjes weg te vluchten naar een iets zonniger of interessanter oord. Binnen of buiten Europa, doorheen het jaar of tijdens de zomer, stage of studeren, het kan allemaal. Universiteit Antwerpen is bevriend met vele andere universiteiten, en wij mogen hiervan gebruik maken. De Erasmuservaring is er, al zeg ik het zelf, een om nooit te vergeten en is al die hopen administratie zeker waard.

J - jobstudent

Je bent ze vast al eens tegengekomen of trots een van hen onderzoek geweest: de jobstudenten. In alle mogelijke bedrijven, winkels en horeca-aangelegenheden groeten ze tijdens de zomermaanden met afnemend enthousiasme de klanten of storten ze zich op stapels papierwerk. In de maand augustus zal je ofwel studenten tegenkomen die glunderen over hun gebrek aan herexamens, of zij die dapper hun werk combineren met avonden blokken. Binnen de werkplek in kwestie staat de jobstudent vaak bekend als financiële bofkont: belastingen moeten ze niet betalen, en maar al te vaak moeten ze zich ook geen zorgen maken om facturen. Van die voordelen kan je als eerstejaars nog lang genieten – dat hangt er natuurlijk van af hoelang je over je studie doet.

K - kiesweek

In de lente komen niet enkel de bloemetjes terug in bloei, ook zetten de studentenverenigingen zich in om een hele week de campussen over te nemen met hun verkiezingen. Tijdens deze week is er gratis eten, drank en middag-TD’s in overvloed, waar de gemiddelde student zich meer mee bezighoudt dan de effectieve kiesdrempel. Het overwinningsvat op donderdag, dat al zo bestempeld wordt voor de eigenlijke overwinning, is altijd een groot succes en gloednieuwe praesides en hun mede-praesidiumleden zuipen zich standaard vol geluk lam. Van de eerstejaars wordt dus verwacht dat ze hun maatschappelijke rol in het studentenleven vervullen en stemmen, zodat die zuiptraditie kan blijven bestaan.

L - laatkomers

Of het nu een vertraagde trein of een gemiste wekker is, elke les heeft wel een paar laatkomers. Cue het zoeken naar een vrije plek, het doorschuiven van studenten die het gangpad ingenomen hebben en al dan niet een boze blik van de prof. Gelukkig zijn we wel zo volwassen dat we geen nota’s in de agenda meer krijgen bij het te laat komen.

M - middagpauze

In het middelbaar bestond deze uit een mooi afgebakend uurtje, vaak met een bel die het einde signaleerde. Als je die routine saai vond, ben je zeker op je plek op de universiteit. Middagpauzes variëren hier van een halfuur tot vier uur, en met een beetje pech valt die pas om twee uur in de namiddag. Zij die wel een degelijke middagpauze hebben, trekken dan vaak naar het ultragezellige gebouw van de komida, waar je aan toch-niet-zo-studentikoze prijzen keuze hebt tussen een variërend menu van warm en koud eten. Broodjes heb je er ook, maar moest je toch iets creatiever willen zijn tijdens je middagpauze kan je ook terecht in de vele broodjeszaken van de studentenbuurt. Geen idee waar te beginnen? Neem dan eens een kijkje in ons artikel "smakelijke smosjes"!

N - NMBS

De aartsvijand van pendelende studenten.

O - onderzoek

Als student zie je de universiteit vooral als onderwijsinstelling: een school voor slimme mensen. Universiteiten daarentegen zien zichzelf meer en meer als onderzoeksfabrieken. Onderzoek staat ook aan onze universiteit centraal en daarom zal je tijdens je universitaire loopbaan zelf onderzoek moeten uitvoeren. Dat is bijvoorbeeld de relevante informatie terugvinden op de complexe website van UAntwerpen, maar ook bachelor- en masterproeven schrijven. De ellenlange papers die een flink brok van je studiebelasting uitmaken, zijn de ultieme test waar je een heel jaar heen aan zou moeten werken, maar uiteindelijk een kwartier voor de deadline inlevert. Onderzoek bestaat uit: doen alsof je niet citeert door te parafraseren (wat eigenlijk ook niet mag), elke statistische methodologie die je hebt gebruikt verantwoorden tot je geen ruimte meer hebt voor je daadwerkelijke onderwerp, urenlang zoeken naar een overtuigende academische bron om het meest basale en vanzelfsprekende standpunt te mogen innemen en uiteindelijk vooral hopen dat niemand door heeft dat je paginareferenties compleet uit de lucht gegrepen zijn en dat je de voorgenoemde vriend ChatGPT toch eens hallo bent gaan zeggen.

P - praesidium

De naam voor het collectief aan studenten dat het bestuur uitmaakt van een studentenclub. Ondanks dat elk woordenboek ‘presidium’ schrijft, moeten studenten speciaal doen. Je herkent praesidiumleden aan het dikke lint om zichzelf van het voetvolk te kunnen onderscheiden. Omdat hiërarchie belangrijk is, maken ingewijden ook binnen een praesidium nog eens een verschil tussen hoog- en laagpraesidium. De leider van zo’n cult heeft als titel praeses en leidt zowel de club als de cantussen, al moet die op dat moment met ‘senior’ aangesproken worden. Elk praesidium is zonder uitzondering kandidaat om een eigen soapserie te krijgen op het slechtere televisiekanaal. Tijdens de kiesweek geven ze je het idee dat ook jij iets over hun werking te zeggen hebt, maar laat je hier niet door misleiden.

Q - QR-code

De verkenningsdwars staat er vol mee! Nieuwsgierig naar een vereniging? Scan de code en neem een kijkje op hun sociale media of website.

R - rooster

Het onderwerp van menig discussie tussen de stadscampusser en buitencampusser: om te bewijzen hoe moeilijk hun richting is, zullen die laatste hun propvol rooster al eens in je gezicht duwen. Daar in Wilrijk blijkt het hard werken te zijn.

S - studie

Studierichting, studiepunten, studiebegeleiding, … Dit zal het woord zijn dat je zal tegenkomen in een hele reeks verwarrende begrippen die allemaal toch enorm belangrijk blijken te zijn. Ook je studie zelf wordt nu vastgezet als permanent deel van je persoonlijkheid. Stereotypes zullen worden toegepast, vrienden gemaakt en studentenclubs gesteund. De vraag ‘en wat studeer jij eigenlijk?’ zal je ook nog veel te horen krijgen van onbekende volwassenen die wanhopig naar een gespreksonderwerp zoeken.

T - TD

Wanneer je je voor de eerste keer naar een TD, of thé dansant, begeeft, weet je dat je bent gepromoveerd tot student. Deze bijeenkomsten zijn natuurlijk een stuk gesofisticeerder dan de gemiddelde tentfuif, aangezien hier geen vapende dertienjarigen te vinden zijn. Omdat TD’s plaatsvinden op weekdagen bestaat het publiek volledig uit studenten en kan je achteraf je walk of shame doen tussen de verantwoordelijke volwassenen die op een woensdag- of vrijdagochtend naar hun werk vertrekken. De muziekstijl kan erg variëren en wordt voornamelijk bepaald door welke dj’s de organiserende praesidia in kwestie in het persoonlijke netwerk hebben zitten. Ondanks de mogelijke verschillen zal je merken dat elke TD een beetje op elke andere TD lijkt.

U - U stArt

https://www.uantwerpen.be/nl/studentenleven/starten-uantwerpen/ustart/

V - voorbereiding

Er zijn meerdere manieren waarop je met je studie kan omgaan doorheen het jaar. De voorbereide student woont elk hoorcollege bij, maakt ijverig notities en spendeert avonden met het maken van samenvattingen. Die student heeft tijdens de examens een zorgvuldige planning en moet de dag voor het examen enkel nog even herhalen. De voorbereide student is echter een bedreigde diersoort en in het wild zal je eerder de improvisators tegenkomen, bekend om uitspraken als ‘we zien wel’, ‘komt goed’ en ‘augustus is er voor een reden’. Je kan ze terugvinden in groepschats en op Facebookpagina’s, wanhopig op zoek naar samenvattingen. Als voorbereide student kan je hier misschien een centje mee bijverdienen.

W - wat?

huh?

X - XTC-koffieshop

Moderne variant van ’t ex-kofschip. De gemiddelde professor krijgt standaard een hartaanval na het lezen van dt-fouten (niet te verwarren met foute TD’s) en dit geheugensteuntje werkt als een oppepper om er nooit meer een te maken. Vermijd serotonine-tekorten door dom puntenverlies als je een nacht lang losgaat op een paper; een dt-fout is immers snel gebeurt.

Y - Youtube

Voor als de prof toch niet zo duidelijk was.

Z - Zomaar een dak

Al voert deze gezellige ontmoetingsplek vaandel onder ‘de pastorale dienst van UAntwerpen’, hoef je zeker je zondagen niet in de kerk te spenderen om van deze plek te kunnen genieten. Iedereen is er welkom, welke spirituele of minder spirituele overtuigingen je ook hebt. De koffie en thee is er gratis voor iedereen, en bij het verzamelen van je dagelijkse dosis cafeïne zal er altijd wel iemand zijn die graag een babbeltje doet. Zonder Zomaar een dak zouden de verkenningsdagen er overigens niet geweest zijn: samen met de studentencoaches werden ze mede georganiseerd door pastoraal medewerker Gert Van Langendonck, wiens columns overigens ook op de website van dwars pronken. Dankje, Gert!

Wat El Profesor is voor een bankoveral, is Unifac voor het Antwerpse studentenleven op de Stadscampus. dwars sprak met Jan Schelfhout, de kersverse voorzitter van deze overkoepelende organisatie. Unifacs missie? “De student een perfecte tijd aan de Stadscampus laten beleven”, vertelt Jan. De enthousiastere eerstejaars komen op de Verkenningsdagen voor het eerst in aanraking met de in 1967 opgerichte club. De beroemde barbecue met aansluitend de nog beroemdere cantus, waar menig eerstejaars over naar huis schrijft, wordt mogelijk gemaakt door Unifac.

De enthousiaste eerstejaars genieten van Unifacs rol als overkoepelende studentenvereniging aan de Stadscampus op 23 september tijdens Students on Stage. “Het is een festival en de grote opening van het academiejaar. Iedereen krijgt die namiddag vrij van UAntwerpen.” Op het zeven uur durende evenement is goedkope drank aanwezig. “Die prijzen kan je nergens anders in de stad vinden”, maar er is meer. “Iedereen leert elkaar kennen. Vaak gaat heel de aula mee naar Students on Stage. Het is voor veel eerstejaars het eerste feest met hun nieuwe vrienden. Of het is de plek waar ze nieuwe vrienden maken.” Unifac organiseert dit niet alleen; als overkoepelende vereniging doet ze dit samen met vrijwel alle studentenclubs van de Stadscampus. “Alle clubs laten zichzelf zien. Ze delen goodiebags uit en verkopen lidkaarten. Het is dé kans om clubs beter te leren kennen. In het begin van het eerste jaar komt er zoveel informatie op je af. Dan is het fijn dat je even naar een club kan gaan voor een babbeltje”, vertelt Jan terugdenkend aan zijn eerste jaar.

Wanneer de inkt van je studentenkaart volledig opgedroogd is, voorziet Unifac ook nog het nodige vermaak. Denk hierbij aan De Grote Verwarringsquiz, het galabal of het cultuurfestival Calamartes in het tweede semester. Calamartes is het evenement waar elke studentenvereniging gericht op cultuur het beste van zichzelf laat zien. Op het cultuurfestival in de majestueuze spiegeltent is onder andere ieders favoriete studentenblad dwars hofleverancier van thee met haar theecantus. Daarnaast worden ouderen uit het woonzorgcentrum in de watten gelegd met de TD Pensionné. “We hebben speciale wafels en een dj die oude schijven draait. Je ziet dat ze daar helemaal van opfleuren.”

Unifac heeft zoals eerder vermeld een duidelijk doel voor ogen: “De student een perfecte tijd aan de Stadscampus laten beleven”. Dit alles doet ze aan de hand van vier pijlers: informeren, coördineren, organiseren en vertegenwoordigen. Unifac is de olie van de door de negentien kringraadclubs gevormde motor. De kringraadclubs omvatten faculteits-, departements-, studiegerelateerde en themaclubs. “We vertegenwoordigen de clubs in de Stuvoraad en de Studentenraad.  "Unifac zet zich ook in om het stereotype te verbreken: “Veel ouders willen niet dat hun kind bij een club gaat. Er wordt vaak gedacht: die drinken alleen maar en studeren niet, terwijl er zoveel clubs zijn die veel andere activiteiten hebben.” Om het beeld van het studentenleven en daarmee het engagement te verbeteren, heeft Unifac samen met het Antwerps Studentenoverleg een campagne opgezet om een minder eenzijdig beeld van het studentenleven naar buiten te brengen. “Het studentenleven bestaat uit veel meer dan alcohol en enkel standaardactiviteiten. Sommige clubs drinken helemaal niet. Er zijn tal van andere activiteiten. Denk bijvoorbeeld aan een evenement als bloedinzamelactie Bloedserieus, georganiseerd door Prisma. We willen dat meer in de kijker zetten.”

ook feest buiten de stad

Jarenlang hadden de buitencampussen een tegenhanger voor Unifac: ASK-Stuwer. Die organiseerde daar de Openingsdag, de cocktailparty, de Go-Kart Race (met de cheerleadwedstrijd) op campus Middelheim en nog veel meer. Door wat gedoe binnen de organisatie zijn ze tijdelijk inactief. Er wordt momenteel hard gewerkt aan een waardige opvolger. In de tussentijd worden de Wilrijkse studentenverenigingen ad hoc gecoördineerd door zichzelf of met hulp vanuit de universiteit. Het unief zet ook op lange termijn alles op alles om het Wilrijkse studentenleven een boost te geven. Denk hierbij aan de sinds dit academiejaar geopende woontoren op campus Drie Eiken of aan de aanstaande feestzaal die vanaf academiejaar ’26–’27 op het naast campus Drie Eiken gelegen Fort VI voor het nodige feestvertier zal zorgen. Uit de samenwerking van de Wilrijkse studentenclubs is ook de Campus Kick-Off geboren. Op 23 september bouwen de verenigingen van campus Drie Eiken, campus Middelheim en campus Groenenborger zelf een groot feest op campus Groenenborger. Het is weliswaar een kleiner evenement dan Students on Stage, maar daarom niet minder gezellig. Volgens de aankondigende flyer: “De Campus Kick-Off is de perfecte gelegenheid om je nieuwe thuis te ontdekken en je comfortabel te voelen op de campus.”

Kortom: of je nu op de Stadscampus of een van de buitencampussen studeert, er is genoeg te beleven. dwars wenst je alvast veel plezier!

Genia is naar eigen zeggen blijven plakken bij het bestuur nadat ze twee jaar geleden voor het eerst een theaterstuk regisseerde bij De Bromvlieg. Ze weet dus als geen ander hoe zo’n stuk tot stand komt: “In de eerste plaats organiseren we begin juli regisseursaudities, waarvoor we een oproep doen op onze sociale media. Dat is de gelegenheid voor kandidaat-regisseurs om kort hun idee te presenteren.” De kandidaten stellen het thema voor waarrond ze willen werken en kiezen zelf of ze vertrekken vanuit een bestaande tekst of in hun eigen pen kruipen. “Omdat we elk jaar maar twee producties kunnen opvoeren, maken we als bestuur onze keuze uit die verschillende audities. Dat is ook dit jaar weer gelukt”, voegt Genia toe.

Nieuwsgierig vraag ik om al een tipje van de sluier te lichten: “Ik kan er nog niet al te veel over zeggen, want de producties zijn op dit moment nog niet helemaal uitgewerkt. Wel kan ik al verklappen dat ikzelf weer een stuk zal regisseren. Het andere stuk zal voornamelijk tot stand komen door middel van improvisatie tijdens de repetities. Wat hieruit zal voortkomen is dus voor iedereen nog een verrassing.”

“De volgende stap is de casting. Aan het begin van het academiejaar organiseren we een infomoment en acteursaudities. Op zo’n auditie vragen we om een tekst naar keuze uit een van de stukken te brengen en zelf iets te presenteren; dat kan gaan van een eigen tekst of gedicht tot zelfs zang.” Podiumervaring is niet nodig: “Sommige acteurs spelen al heel hun leven, anderen deden het nog nooit. Het hangt er vooral vanaf waarnaar de regisseur op zoek is en wat past in het stuk.”

“Na de audities is het tijd om te repeteren. Dat doen we elke woensdagavond op de derde verdieping van Prinses16. Het verloop en de werkmethode van de repetities is bij iedere regisseur anders, maar hoe dan ook maken we naast repeteren ook tijd voor plezier en bouwen we vriendschappen op. Dat gebeurt bijvoorbeeld op ons repetitieweekend, waar er ‘s avonds tijd is om samen eentje te gaan drinken of een karaokeavond te houden.”

Plankenkoorts? Ook wie liever niet op het podium staat, wordt door De Bromvlieg met open armen ontvangen. “We zijn steeds op zoek naar mensen die willen helpen met de inkleding, het decor of de muzikale begeleiding.”

Contact opnemen met De Bromvlieg doe je via het Instagramaccount, waar ook de data van het infomoment en de audities zullen verschijnen.

We schrijven dan wel over faciliteiten, bezienswaardigheden in Antwerpen en culturele activiteiten, eigenlijk weten we ook waar je als eerstejaars het meest naar uitkijkt: de frituur zo vaak bezoeken als je wil zonder dat je ouders het merken. Daar hoort de eeuwige discussie bij: mayonaise of ketchup? Wees gewaarschuwd: wie verder leest, wil misschien nooit meer een potje ketchup zien. Al kan de etymologie van het woord ook dienen als argumentatie voor het mayonaisekamp.

De populaire tomatensaus waarin half België gretig hun frietjes dipt, had vroeger wellicht een heel andere smaak. Over de oorsprong van de benaming bestaan tal van theorieën. De eerste verwijzing dateert vermoedelijk al uit de zeventiende eeuw – niet door een inwoner van ons frietland, wel door de Chinezen. Zij gebruikten kôe-chiap om te verwijzen naar een mix van gepekelde vis en kruiden. Wie beweert dat ketchup de superieure saus is, heeft het wellicht niet over gepekelde vis in een plastic potje. Nog een extra weetje: ‘ketjap’ is ontleend aan datzelfde woord.

Is je ketchup-craving nog niet helemaal verdwenen na de vorige alinea? De Engelsen doen er nog een schepje bovenop. De eerste vermelding van ketchup in de Engelse taal komt voor in een woordenboek uit 1690, waarin het woord wordt geschreven als catchup. Die eerste drie letters ... Ik wil het niet te luguber maken, maar waarschijnlijk zie je het zelf al voor je.

Voor de goede orde: er zat geen gemalen kat in de voorloper van de rode saus. Al was het daadwerkelijke recept niet veel beter. In het Verenigd Koninkrijk werd ketchup vroeger niet gemaakt van tomaat, maar was paddenstoel het primaire ingrediënt. Die bereidingswijze waaide ook over naar de VS. Een vroeg recept voor ‘tomato catsup’ uit 1817 lijkt dan weer verrassend hard op dat van de Chinezen, deze keer wel met tomaat. Van “pureer de tomaten met zout” tot “voeg per liter een kwart pond ansjovis toe”, erg smakelijk klonk het niet. Die ansjovissen verdwenen pas halverwege de negentiende eeuw uit het recept.

Heb je dus een nieuwe hartsvriendin leren kennen aan de universiteit en twijfel je als mayonaiseliefhebber om de vriendschap toch af te breken omdat ze deel van team ketchup is? Vertel haar over gepekelde vis en paddenstoel. Volstaat de gedachte aan heerlijke frieten in ansjovis- of paddenstoelpuree dippen niet, kun je een paar kattenharen toevoegen voor een dramatisch effect. Lang zal de ketchupliefde niet duren.

wie zijn we?

De Studentenraad bestaat op dit moment uit 155 stuvers, verspreid over alle verschillende opleidingen. We vormen een aanspreekpunt en werken actief met jou samen om problemen aan te kaarten. Als Studentenraad hebben we uitstekende banden met de universiteit, die graag naar ons luistert.

We hebben iets meer dan 200 mandaten, waarvan het grootste deel aan het begin van het academiejaar verkozen wordt. Die mandaten zijn er op verschillende niveaus. Zo zijn er specifieke stuvers voor bepaalde opleidingen, faculteiten en soms zelfs voor een bepaald jaar van een opleiding. Als je een van die mandaten invult, ben je studentenvertegenwoordiger en daarmee ook het aanspreekpunt van en voor de groep studenten die jij vertegenwoordigt. Goede stuvers hebben een kritische blik en zien bepaalde zaken die beter zouden kunnen. Het is dan ook de bedoeling dat zij die problemen aankaarten in de commissie of raad waar zij in zetelen of bij hun collega-stuvers.

Een van de mandaten heeft te maken met de facultaire overlegorganen (FOO’s), waar decanen, proffen en studenten samenkomen. Daar kan je als stuver een probleem aankaarten en echt iets gedaan krijgen. Door het probleem te bespreken met mensen die er daadwerkelijk iets aan kunnen doen, kan er soms heel snel verandering komen. Er zijn ook stuvers op het centrale niveau van de universiteit, namelijk in de Onderwijsraad en de Stuvoraad. Deze mandaten worden ingevuld door studenten van verschillende faculteiten, wat zorgt voor diverse perspectieven. In de Onderwijsraad is elke faculteit met één student vertegenwoordigd. In de Stuvoraad zijn er vier plaatsen voor stuvers van de buitencampussen en vier voor die van de Stadscampus. Zij bespreken onderwerpen zoals komida, de feestgelegenheid op campus Drie Eiken en de bibliotheken.

Wie een centraal mandaat uitoefent, zit ook in onze Algemene Vergadering. Dat zijn naast de stuvers van de Stuvoraad en de Onderwijsraad ook vijf stuvers die we ‘vrij verkozenen’ noemen. Die laatsten zijn studenten die enkel in onze Algemene Vergadering zitten en niet automatisch in andere raden en commissies. Je vindt hen wel vaak terug in werkgroepen (vergaderingen met personeel), waar zij belangen van studenten behartigen. Binnen de groep van centrale mandaten heb je ook het bureau van de Studentenraad. De leden hiervan vormen het dagelijks bestuur van de Studentenraad en bestaan uit een voorzitter, ondervoorzitter, secretaris en coördinatoren voor verschillende domeinen zoals onderwijs, ethiek en samenleving. Het bureau bereidt concrete dossiers voor en gaat een-op-een in gesprek met beleidsmakers van de universiteit.

wat doen we?

We denken heel hard na over wat er op de agenda moet komen en dat is waarom we elk jaar een beleidsplan opstellen per beleidsdomein. Daarin kijken we naar veranderingen die we graag zouden zien binnen onze universiteit en naar een concreet plan van aanpak. Qua onderwijs hebben we vorig academiejaar veel gewerkt rond multiple-answers-possible-vragen. Dat zijn meerkeuzevragen waarbij meerdere antwoorden mogelijk zijn. Aan de ene faculteit krijg je deelpunten als je bijvoorbeeld drie van de vier juiste antwoorden hebt, aan de andere faculteit krijg je dan nul punten. Samen met de universiteit werkt de Studentenraad aan concrete richtlijnen voor proffen. We pleiten er bijvoorbeeld voor dat je altijd deelpunten krijgt, ook al heb je een onderdeel niet aangekruist.

Daarnaast nemen we elk jaar het Onderwijs- en Examenreglement (OER) onder de loep om te bekijken of er veranderingen nodig zijn. De aanpassingen die in dat reglement gebeuren, moeten ook steeds door ons goedgekeurd worden.

Qua sociale zaken focussen we voornamelijk op feestinfrastructuur en sociale huisvesting. In het kader van sociale zaken zitten we ook in de komida-chat, waar het aanbod en de prijzen van het studentenrestaurant worden besloten. Mede op onze vraag worden broodjes bijvoorbeeld (proportioneel) meer gesubsidieerd, zodat je voor iets meer dan drie euro al een broodje hebt.

Om de werkpunten voor het komende academiejaar te bepalen, hebben we een bevraging gedaan bij studenten. Daaruit kwamen enkele belangrijke kwesties naar voren: werklast, kosten, communicatie en het gebrek aan duidelijke richtlijnen. Bovendien willen we inzetten op mentaal welzijn, op een centraal hulppunt voor grensoverschrijdend gedrag en ook op de neveneffecten van ‘de knip’, die ervoor zorgt dat je minder kansen krijgt om te slagen voor je vakken. Ook het eerdergenoemde project rond multiple-answers-possible-vragen willen we verderzetten.

Heb jij na het lezen een vraag voor ons? We horen het graag! Je kan ons altijd een DM op Instagram of een mailtje (studentenraad@ uantwerpen.be) sturen. Wil je een probleem aankaarten? Doe dit dan bij jouw stuver of via mail.

Heb je in dit artikel iets gelezen waar je een uitgesproken mening over hebt of waar je gewoonweg iets over te zeggen hebt? Dan is stuver worden misschien wel iets voor jou. Je kan jezelf vanaf het begin van het academiejaar kandidaat stellen voor openstaande mandaten.

Laurens Verhaegen

Voorzitter de Studentenraad

Ik sprak met Dorien Depover en Isabelle Vloeberghs, die zich allebei bij het STIP inzetten voor het mentale welzijn van de studenten. Dorien legt uit wat het STIP, ook wel het studenteninformatiepunt, precies inhoudt. “Het STIP is een algemene balie waarachter verschillende diensten zitten. Wij als studentenpsychologen behoren tot de dienst voor studieadvies en studiebegeleiding. Daar kunnen studenten terecht met vragen over studeren, maar ook als ze mentale problemen hebben. Er is ook een sociale dienst voor vragen over financiële zaken, studietoelagen en dergelijke. Daarnaast is er een team met zorgcoördinatoren die instaan voor het toekennen van faciliteiten."

Er bestaan bepaalde criteria voor het toekennen van de faciliteiten, zoals een verslag of ingevuld document door de psychiater of klinisch psycholoog bij autisme of ADHD. Dat komt dan bij de zorgcoördinatoren terecht. “Zij staan in voor de faciliteiten, de communicatie met docenten en een stuk van de begeleiding. Als er dan extra psychologische begeleiding nodig is, komen de studenten bij de studentenpsychologen terecht”, zegt Isabelle. Deze faciliteiten zijn aanpassingen op vlak van lessen en examens die leerlingen kunnen aanvragen. Dorien en Isabelle geven me hier meer informatie over: als voorbeelden noemen ze meer examentijd, mondelinge toelichting van de prof bij de examenvragen of examenspreiding. “Het gebeurt vaak dat de zorgcoördinator contact opneemt met de docenten om te vragen of ze met bepaalde situaties rekening kunnen houden”, vertelt Isabelle hierover. Op die manier is de docent op de hoogte en spreken ze bijvoorbeeld de leerling niet als eerste aan wanneer ze moeite hebben met interactie in de les. Dorien voegt hieraan toe: “Vaak wordt ook met de student besproken waar die nood aan heeft, bijvoorbeeld spraakassistentie bij dyslexie. Dat is niet voor iedereen nodig.”

mentaal welzijn

Wanneer ik vraag naar die psychologische dienst, weet Isabelle me het volgende te vertellen: “We zijn met een vijftien à zestien klinisch psychologen en orthopedagogen. Wij bieden vooral psychologische begeleiding van korte duur aan. De vragen die we krijgen, zijn heel uiteenlopend. Soms hebben ze te maken met studeren, denk bijvoorbeeld aan faalangst of uitstelgedrag. Langs de andere kant zijn er ook veel aanmeldingen van studenten die kampen met een depressie of angst of bijvoorbeeld problemen binnen het gezin hebben. We bekijken samen met de student wat die nodig heeft om te kunnen groeien. Meestal is dat een begeleiding binnen onze dienst. Als we inschatten dat langdurige begeleiding nodig is, zoeken we samen naar een psychotherapeut buiten de universiteit.” Het aantal studenten dat begeleiding krijgt bij het STIP vermindert zeker niet, vertellen ze me. “Er blijven zich heel veel studenten aanmelden, met alle mogelijke psychologische vragen.”

Wanneer ik vraag of ze het gevoel hebben dat studenten toch nog moeite ervaren met het zoeken naar hulp, bevestigt Dorien die indruk: “We hebben soms wel de indruk dat psychologische hulp na corona bespreekbaarder geworden is onder studenten, maar voor sommigen blijft het natuurlijk wel een grote stap om die hulp te vragen. We proberen het zo laagdrempelig mogelijk te maken.” Studenten kunnen bijvoorbeeld ook chatten of bellen met het STIP, of een mailtje sturen. Het is dus niet altijd nodig om fysiek naar de balie te stappen. Isabelle pikt hierop in: “We merken dat er een aantal studenten zijn die te lang wachten, waarbij we tijdens het intakegesprek zien dat ze al heel lang met problemen worstelen. Zij hebben dan vaak getwijfeld om een afspraak te maken, maar hebben toch te lang gewacht. Dat is natuurlijk heel jammer. Wat we ook zien is dat de omgeving een goede rol kan spelen. Studenten die bij ons geweest zijn en een heel goede ervaring gehad hebben, kunnen anderen ook helpen om zelf die stap te zetten.”

hulp bij het studeren

Isabelle legt me uit dat hun dienst, naast psychologische begeleiding, ook instaat voor studiebegeleiding. “Elke student doet een intakegesprek van een halfuur bij ons, waarin we bekijken wat het probleem is. Als dat een studieprobleem is, zullen we sowieso voorstellen om deel te nemen aan een workshop rond studievaardigheden, maar we kunnen ook een individuele begeleiding opstarten. Die zal dan bestaan uit een aantal sessies waarin we zoeken naar een studiemethode die goed werkt voor de student.” Dorien weet me al wat meer te vertellen over omgaan met faalangst. “De eerste stap is om je bewust te worden van bepaalde overtuigingen of automatische gedachten die in je opkomen: welke patronen heb ik ontwikkeld, en hoe worden die in stand gehouden? Dan kan je gaan zoeken naar kleine stappen die je kan zetten om dat patroon te doorbreken. Die zijn vaak heel afhankelijk van die specifieke student. Een voorbeeld is het intentioneel inplannen van pauzes bij iemand die door faalangst net heel veel studeert zonder pauzes. Daarnaast hebben we een workshop rond faalangst, waarin je in een kleine groep een aantal weken werkt en oefeningen maakt.” Isabelle voegt daaraan toe: “We proberen vaak zicht te krijgen op de mechanismen die spelen en wat de mogelijkheden zijn om er beter mee om te gaan. Dat kan gaan over het verbeteren van bepaalde studievaardigheden, zoals het maken van een planning. Het kan ook betekenen dat je bepaalt welke gedachten de faalangst in stand houden en op zoek gaat naar alternatieven. In plaats van te denken dat een examen niet zal lukken omdat je vorige keer ook niet geslaagd bent, kan je jezelf vertellen dat je er gewoon het beste van zal maken en dat je niet meer kan doen dan dat. Dat zijn gedachten die misschien minder faalangst veroorzaken. Ook lichamelijke relaxatie en mindfulness kunnen helpen: wij bieden ook een workshop mindfulness aan van vier sessies.”

help, ik ben eerstejaars!

Als eerstejaars beginnen aan de universiteit is natuurlijk niet zo evident en is niet zonder stress. Ik vraag Dorien en Isabelle dus of ze als studentenpsychologen nog een woordje advies hebben voor de eerstejaars. Dorien heeft alvast een tip: “Probeer de eerste weken heel veel iets niet duidelijk is. Hulp zoeken kan bij medestudenten, binnen de faculteiten, maar dus ook bij het STIP. Je staat er niet alleen voor: al is alles veel groter, er is nog altijd veel ondersteuning. Het is vooral belangrijk om je lessen te volgen en in de eerste weken een goed ritme uit te zoeken.” Ook Isabelle gaat hierop in: “Het is ook belangrijk dat je verbinding zoekt met andere studenten. Dat is een belangrijke factor bij zowel het studeren als het zich goed voelen. Daar zou ik dus wel op inzetten: probeer mensen aan te spreken in de pauze en stel eens voor om samen te gaan lunchen.”

Voel je je eens wat minder of kamp je met problemen bij het studeren? Aarzel dan zeker niet om contact op te nemen met het STIP. Af en toe is hulp zoeken belangrijk en de medewerkers staan klaar je die te bezorgen.

Nood aan een mentale en fysieke boost? Ontdek het Recharge-aanbod, een samenwerking tussen het STIP en de sportdienst. Deze workshops zijn gericht op het bevorderen van een gezonde geest in een gezond lichaam. Je kunt deelnemen aan workshops zoals yoga en boksen, en er zijn ook sessies rond mindfulness en ademhaling. Een must als je graag even recharget!

Als Taal- en letterkundestudente was ik alvast opgelucht dat het college niet alleen over publiek- of privaatrecht zou gaan, met alle bijhorende termen waar ik niet veel van begrijp. Van Goethem wou zijn carrière in rechten en geschiedenis combineren om het te hebben over het irrationele in beide disciplines aan de hand van drie casussen over rituele verbindingen. De eerste casus ging over rechtstaal en ik vreesde al dat ik niet meer ging kunnen volgen vanaf het begin van het college. Gelukkig erkende Van Goethem zelf dat dit onderwerp weinig toegankelijk is voor niet-ingewijden. Waarom rechtstaal onderdeel uitmaakt van het irrationele facet van het recht is voor mij als talenstudent dan wel heel herkenbaar. “Je benoemt en je creëert”, legde hij uit en dat is in rechten onvermijdelijk, want mensen houden van regeltjes en die moeten bevestigd worden door ze neer te schrijven.

De tweede casus ging over het zondebokritueel als juridisch proces. Van Goethem haalde enkele voorbeelden aan, het een al wat bekender dan het ander: het boek Job, de heksenexecuties en het proces van Nicolae Ceauşescu – dat ik na een lange zoektocht op Google terugvond, want in mijn notities had ik zijn naam genoteerd als Charlesnesque. De laatste casus begon Van Goethem met de uitspraak dat recht een methode is en geschiedenis een manier van zijn. Dit werd met gelach onthaald, waarschijnlijk een grapje binnen de faculteit Rechten. De rest van deze casus lag gelukkig dichter bij de faculteit Letteren en Wijsbegeerte en werd voor mij herkenbaar toen Van Goethem uitlegde dat verhalen binnen een samenleving van essentieel belang zijn en helend kunnen werken bij de verwerking van leed. Vooral in het geval van massageweld waarbij er niet altijd een schuldbekentenis en schulderkenning is op het einde van een proces, zijn verhalen een bron van hoop voor de slachtoffers. Dat zijn onderzoek zijn passie is, merkte ik vooral tijdens dit onderdeel van zijn college. Van Goethem wist veel te vertellen over de complexiteit van daderschap, het helende effect van erkenning en de verbinding van hoop die ontstaat door verhalen. Taal en geheugen zijn naast recht en geschiedenis ook rituele krachten waarbij verhalen de connectie zijn tussen verleden, heden en toekomst. Van Goethem eindigde zijn laatste college door recht te verbinden met geschiedenis, als “de diepste kernen van ons zijn".

En zo kwam er een einde aan zijn vele jaren aan de universiteit en ik geloof dat dit allesbehalve makkelijk geweest kan zijn. Al sinds 1976 maakte Van Goethem deel uit van Universiteit Antwerpen en dat vindt hij altijd grappig om aan jonge studenten te vertellen. “Is het nu 1976 of 1876, zo’n verschil is dat niet voor jonge studenten”, grapte hij aan het begin van het college. Tijdens dit afscheidscollege werd het me ook zeker duidelijk waarom hij als docent een mooie verzameling Gobelijntjes heeft gewonnen in. Zijn uitleg is informatief en duidelijk, maar ook grappig en heel fijn om te volgen. Na een groot applaus en een staande ovatie wendde hij zich terug tot de microfoon om het publiek tot stilte te manen: “Ga toch zitten”.