Als je op de dokken “ART IS A PASSION - CUSTOMER SATISFACTION IS AN ART” als een mantra uitgesmeerd over de hele voorgevel van een silo ziet, dan zit je goed: dit is Extra City. Het is een expositieruimte voor hedendaagse kunst, en niet zomaar: het is een poging om kunst maatschappelijk relevanter, levend en laagdrempelig te maken. Daarnaast wil het zich doen gelden op internationaal niveau en streeft het naar een plaatsje naast musea als Tate Modern of Centre Pompidou. Toen we deze week even mochten komen kijken hoe de eerste tentoonstelling werd opgebouwd, leek het wat op een kraakpand, alsof er net was ingebroken en het was ingenomen door een hele hoop enthousiastelingen die met hippe zeteltjes en video-installaties aan het zeulen waren. Wat Extra City nu juist onderscheidt van de andere kunsthuizen in Antwerpen en eigenlijk het kernidee is achter het hele project, is het dynamische en het maatschappelijk relevante van kunst weer benadrukken. Dat is hen alvast gelukt als je alleen al naar het gebouw kijkt.
Het verschil
Extra City en haar artistiek leider Wim Peeters leggen de lat meteen hoog door zich te vereenzelvigen met het kruim van de Europese kunsthuizen. Ondanks bemoedigende subsidies van de stad en de Vlaamse gemeenschap zijn de middelen misschien niet toereikend om dezelfde uitstraling te verwerven. Daarom kiest men voor een integere aanpak die minder marktgericht is, meer vanuit de artistieke inhoud. Het is dan ook geen ruimte voor permanente exposities, maar voor vijf tijdelijke tentoonstellingen per jaar. Met de vinger aan de pols van de maatschappij kan men meteen anticiperen op actuele trends. Dedicated to a Proposition, de eerste tentoonstelling, zou helemaal in de huisstijl moeten passen.
Munch/Géricault
Dedicated to a Proposition is een citaat uit een toespraak van Abraham Lincoln uit 1863, tijdens de burgeroorlog. Streven naar idealen is niet noodzakelijk slecht, maar moet steeds met een open geest gebeuren, wars van elk dogmatisch denken. Dedicated gaat kort gezegd ook over de wereld en de wereldpolitiek die ons vandaag omringt en de plaats van de kunst in dit alles. Géricaults Le radeau de la Méduse en Munchs ideeën over tentoonstellen zijn de twee grote inspiratiebronnen voor de tentoonstelling. Le radeau is het eerste schilderij dat op een krantenartikel gebaseerd was en geeft zo de grote relevantie van media in kunst aan. Munch gaf levensbloed aan een nieuwe visie op kunstbeleving: hij toonde voor het eerst schilderijen op een rij tegen een witte achtergrond, niet langer boven, onder en naast elkaar.
Artists in Residence
Kunst dichterbij brengen, dat merk je zeker aan het idee van Artists in Residence, een project gesteund door het MuHKA en AIR Antwerpen. Drie hedendaagse kunstenaars, Terence Koh (CAN), Mike Bouchet (VS) en Robin Rhode (ZA) hebben een atelier en een onderkomen gekregen, en mogen zich volledig doen gelden in Extra City. Mike Bouchet brouwde bijvoorbeeld 2000 liter Cola light volgens eigen recept. Tijdens de tentoonstelling kan je die drinken en nadien wordt de fake-cola verscheept naar China en aangeboden aan de Chinezen. De zaken even omgekeerd: normaal gezien komen de fake producten vanuit Azië naar hier.
Slapen met kunst
Kunst kan nòg dichterbij, je kan er zelfs in slapen voor 70 euro per nacht. Twee Russische artiesten, Vadim Fiskin en Yuri Leiderman, ontwierpen Hotelit: een container ingericht als een hotelkamer met een groot raam aan de zijkant. Als gast zou je dan zelf een deel worden van de publieke ruimte, van deze sculpture capsule' en tot een artistieke contemplatie moeten komen. Wil je zelf eens een nachtje doorbrengen in de Hotelit of wil je misschien helpen als vrijwilliger? Ga eens kijken op de site www.extracity.org, of nee, ga er gewoon eens langs. Open van 11am tot 11pm vrijdag-zaterdag-zondag (ze doelen op een uitgaanspubliek), maar 2.50 euro en niks elitair gedoe.