Wat is eigenlijk het idee achter de bijdragen uit Amerika? Aan de ene zijde is het wel goed dat er berichten staan van oud-studenten in het buitenland. Het zal de huidige studenten aanmoedigen wat meer de wereld te verkennen. Bovendien toont het dat de UA een goede opleiding geeft en de studenten met de wereldtop mee kunnen.
Maar aan de andere kant ben ik de Amerika-geilheid van de Belgen een beetje beu. Toen ik met Kerstmis op familiefeest was, was iedereen ineens in me geïnteresseerd omdat ik momenteel in de VS woon. Daarvoor had geen enkele nonkel of tante naar me omgekeken.
Het is een slechte trend de maatschappij naar het Amerikaanse model te organiseren. Ik merk de gevolgen elke dag. Bijvoorbeeld, moest ik hier in Amerika geboren zijn, ik zou nooit een doctoraat kunnen halen. Omdat het universiteitssysteem een klassesysteem is. Een kandidatuurjaar (binnenkort bachelor in Europa) aan Boston University kost zo’n $ 25.000 (omrekenen naar euro is gemakkelijk). De meeste van mijn collega’s hebben zich diep in de schulden gestoken om een doctoraat te halen. Je kan het vergelijken met een pilotenstudie in België. Het is dan ook niet voor niets dat de meeste onderzoeksinstellingen hier op Europeanen draaien. Hoeveel Nobelprijzen hebben de buitenlanders in de VS reeds gehaald? De echte Amerikanen verlaten meestal direct na hun doctoraat de universiteit. Waarom? Universiteiten en onderzoeksinstellingen betalen te weinig om de schulden terug te betalen. De enorme investering moet opbrengen.
Daarom zal ik me, als ik nog berichtjes schrijf, proberen te beperken tot materie die direct met de universiteit te maken heeft. Om uiteindelijk via de universiteit duidelijk te maken dat Amerika toch niet alles is.
Trouwens, Antwerpse of Belgische studenten kunnen echter niet altijd mee op dit internationaal niveau. Dit valt op als ik zie wat mijn collega doctoraatstudenten kennen. Ik moet echt heel hard werken om mee te kunnen. Berkeley is ook niet voor niets een van de topuniefs. Van Antwerpen heeft hier nog niemand gehoord.