UAntwerpen profileert zich als een duurzame instelling die aandacht heeft voor milieu en klimaat. Op papier lijkt de universiteit grote stappen te zetten: er wordt gesproken over CO2-neutrale gebouwen en de universiteit focust zich op duurzaam transport van en naar de campus. Maar hoe groen is onze universiteit nu echt? Blijven deze initiatieven steken bij mooie woorden of hebben de plannen daadwerkelijk impact? Om daar een beter beeld van te krijgen sprak dwars met Oliver Diaz, een van de leden van GreenOffice. Deze studentengroep zet zich actief in voor duurzaamheid binnen de universiteit. Hoe ziet Oliver de toekomst van duurzaamheid op UAntwerpen? En welke obstakels komen hij en zijn team tegen in hun missie?

Antwerpen herbergt niet alleen de grootste Chinese buurt van België, maar ook een verhaal dat verder reikt dan de geur van verse ramen en knapperige pekingeend. Achter de levendige façades van de Van Wesenbekestraat schuilt een rijke geschiedenis die maar weinigen kennen. Hoe is de Chinese wijk van de Koekenstad eigenlijk ontstaan? Om deze vraag te beantwoorden, trok ik naar het Red Star Line Museum, waar sinds 30 januari de tijdelijke expo Familiegeluk loopt. Hier heb ik afgesproken met Ching Lin Pang, hoogleraar bij het departement Vertalers en Tolken en gastcurator van deze tentoonstelling.

Klimaatverandering is een urgent probleem dat ons allemaal raakt en als onderwijs- en onderzoeksinstelling speelt UAntwerpen een cruciale rol in het bevorderen van duurzame oplossingen. Recent werd het nieuwe klimaatactieplan van de universiteit gepresenteerd, waarin het Climate Team van UAntwerpen vertelt over haar plannen voor een groenere toekomst. dwars heeft dit plan bekeken naar aanleiding van haar gesprek met GreenOffice.

Bijna een volledige bacheloropleiding geleden deelde dwars een lijst met fossiele bedrijven die wetenschappelijk onderzoek aan UAntwerpen financieren. In 2023 schreven we over de vrees van honderden academici wereldwijd dat de fossiele industrie de onderzoeksagenda gaat bepalen en dat universiteiten zo hun onafhankelijkheid verliezen. Ook toen stelden we de vragen: kunnen deze firma’s bij academisch — vaak klimaatgerelateerd onderzoek — wel betrouwbare partners zijn, en wat is hun agenda bij dit soort onderzoek? En welke impact heeft het wanneer ze de universiteit financieren voor dit soort onderzoeken? Het lijkt alsof ze zich graag schuilhouden achter de academische en betrouwbare status van een universiteit.

“Waarom vindt de student van vandaag het café minder aantrekkelijk?” Deze vraag werd onlangs gesteld door UAntwerpen en HOGENT. Zij werken nu samen aan een onderzoeksproject om de veranderende vrijetijdsbeleving van studenten in kaart te brengen. Wij wachten niet op de resultaten en sturen nu al onze reporter op pad om poolshoogte te nemen bij de studenten.

Al gapend en in de ogen wrijvend staat dwars vroeg in de ochtend voor het slaapcentrum van het UZA. Eenmaal binnen staan we in een mooie, ruime lobby en na wat verwarring over waar we nu juist naar toe moeten, komen we aan op de vijfde verdieping, waar we worden begeleid naar het bureau van slaapexpert prof. dr. Johan Verbraecken. Buiten straalt de zon maar alle gordijnen zijn gesloten, waardoor het bureau is gehuld in duisternis, ook al begroet prof. dr. Verbraecken ons met een stralende glimlach.