Deze zomer trokken veertien studenten naar Arusha, Tanzania, tijdens een internationale uitwisseling georganiseerd door USOS vzw. Ze verbleven er samen met acht Congolese studenten als alternatief voor Bukavu, waar ze wegens veiligheidsoverwegingen niet naartoe konden. dwars dook de savanne in samen met Delicia, Nette en Enrico en sprak met hen over cultuurshocks, African flavours en grenzeloze vriendschappen.
Na de examens van het tweede semester namen veel studenten hun welverdiende vakantie om de westerse wereld te verkennen, maar niet iedereen koos voor deze veilige haven. Veertien uitwisselingsstudenten besloten om de zomer door te brengen op Oost-Afrikaanse bodem.
Delicia: uit mijn comfortzone stappen? graag!
Een van die studenten was Delicia: “Uit mijn comfortzone stappen heb ik altijd al gedaan. Ik houd daar echt van. Het is supertof om te beseffen hoe een mindset gevormd wordt door de cultuur van een land.” Niet alleen de cultuur beviel haar, ook haar verblijf bij het Tanzaniaanse gastgezin liet een diepe indruk achter: “Je trad letterlijk door de voordeur bij je gastfamilie en zag van dichtbij hoe het leven daar was. Ik heb er veel van geleerd. In het begin was het even wennen, maar het voelde al snel heel vertrouwd.”
Het was oorspronkelijk de bedoeling dat de studenten verbleven in Bukavu in Oost-Congo, maar door veiligheidsrisico’s vanwege M23 werd besloten met de Congolese studenten in Tanzaniaanse gastgezinnen te verblijven. “In het begin vond ik het even jammer. We hadden ons erop verheugd, maar door de spanningen kon het niet anders. Voor ons was het het belangrijkste om onze Congolese vrienden weer te zien en te horen wat het met hen deed. Zij kunnen in Congo nu niet eens meer uitgaan. Tanzania was voor hen een kans om weer even te voelen hoe het vroeger was. Dat was bijzonder om samen te beleven.”
Ondanks dat de reis niet volgens plan verliep, beleefde Delicia onvergetelijke momenten. “Ik werd uitgenodigd voor het huwelijk van een familielid van mijn gastgezin. Eerst dacht ik: dit doen ze gewoon uit beleefdheid, maar al gauw had ik door dat ik echt was opgenomen door mijn gastgezin. Dat was zo bijzonder.”
Nette: van cultuurshocks tot chapati
Ook voor Nette was het verblijf allesbehalve alledaags. “De eerste dagen beleef je best wat cultuurshocks. Als Europeaan word je vaak aangesproken door de lokale bevolking, wat soms wel een gek gevoel gaf. Daarnaast viel het ook op hoe religieus de mensen daar zijn. Mijn gastgezin was katholiek en baden iedere avond samen voor het eten. Ik ben dat niet gewend, dus moest ik me vaak wel aanpassen aan hun leefpatronen, normen en waarden, wat vooral in het begin even schakelen was.”
De eetgewoonten in Tanzania zijn ook wel anders dan onze befaamde Belgische frieten: “De Tanzaniaanse keuken is sterk beïnvloed door de Indiase keuken. Ze eten er veel rijst en gebruiken veel van dezelfde kruiden.” Haar favoriet? “Chapati! Dat is een soort pannenkoekje dat je bij het eten krijgt als bijgerecht. Zo lekker!”
Er was ook ruimte voor avontuur: “Met een groepje zijn we naar de eerste berghut van de Kilimanjaro geklommen. Een herinnering die een onuitwisbare indruk op me maakte. Eerder die week gingen we ook al naar een festival. De sfeer was goed en de muziek stond keihard. Als afsluiter was er vuurwerk. Of ik sindsdien gehoorschade heb? Niet uitgesloten!"
Enrico: als ik Swahili spreek, zijn veel mensen verbaasd
De reislustige Enrico voelde zich net als Delicia en Nette al snel op zijn plaats in Oost-Afrika. Voor hem was Tanzania een zachte landing. “Ik voelde mij na een week volledig thuis, zelfs meer dan in België. De cultuur is fantastisch en de lokale mensen zijn echt super gastvrij.”
Ook zijn talenknobbel wist snel een draai te vinden. “Sinds ons verblijf spreek ik ook een beetje Swahili. In Tanzania heb ik de basics geleerd om mezelf te introduceren.” En dat was nodig, vertelt hij: “De meeste mensen in Tanzania spreken gebrekkig Engels.” Alhoewel er buiten Oost-Afrika geen Swahili wordt gesproken, heeft hij alleen nog maar profijt gehad van de lingua franca. “Af en toe leer ik nieuwe mensen kennen die Swahili spreken. Vaak probeer ik dan zoveel mogelijk in het Swahili te spreken. Het is dan echt grappig om hun verbaasde reactie te zien. Een Belg die Swahili spreekt, huh?”
Toch was het niet alleen maar rozengeur en maneschijn. “Waar ik het meeste moeite mee had, was om telkens met anderen in één ruimte te zijn. Af en toe was de privacy wel beperkt. De grootte van een Tanzaniaans gezin is doorgaans ook een stuk groter dan van een gezin uit België. Mijn gastfamilie was daar absoluut geen uitzondering op.”
In Tanzania deed Enrico veel waardevolle ervaringen en inzichten op. Hij leerde niet alleen over de Tanzaniaanse cultuur, maar ook over de Congolese. “Tijdens deze ervaring heb ik ontzettend veel over mezelf geleerd. Het belangrijkste dat ik meeneem, is het echt interesse tonen in mensen met een totaal andere achtergrond dan die van mijzelf. Het heeft me laten zien hoe belangrijk het is om andere perspectieven en belangen te begrijpen en te verklaren. Hierdoor heb ik het gevoel gekregen dat ik me nu gemakkelijker kan verplaatsen in anderen. Ik wil de mensen écht leren kennen, ook zij die heel anders denken dan ikzelf. Dat neem ik mee naar mijn Belgische bubbel!”
nieuwe bestemmingen: India en Marokko
Enthousiast geworden door deze cultuuroverstijgende verhalen? USOS vzw organiseert in de zomer van 2026 weer unieke uitwisselingen, dit keer naar India en Marokko. De infoavonden staan gepland op 16 oktober op de Stadscampus. Houd de website van USOS vzw in de gaten en meld je aan! En wie weet maak jij volgend jaar wel onvergetelijke herinneringen aan de andere kant van de wereld.
- Login om te reageren