Eind september schreven tien coryfeeën van de Universiteit Antwerpen – waaronder Chris Van de Wyngaert, Christine Van Broeckhoven en vice-rectoren Bea Cantillon en Joke Denekens – een open brief om het glazen plafond aan onze instelling aan de kaak te stellen. Het gebrek aan vrouwen in de hogere regionen van de universiteit is nijpend, zo stelden ze vast, en ze riepen elk personeelslid op om zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen. De brief – “Onze universiteit, (g)een mannenbastion?” – werd gepubliceerd in 'Inbox', het personeelsblad van de UA, en in verschillende nationale kranten. Noemenswaardige reactie bleef echter uit. Hebben de tien briefschrijfsters onnodig inkt laten vloeien over een probleem uit een ver patriarchaal verleden?

In maart dit jaar maakte een trotse UA via een persbericht enkele nieuwe Masters bekend. Deze bieden de studenten veel meer keuze dan de vroegere licenties want elke faculteit heeft nu, aldus de UA, naast de Masters die in het verlengde van de Bachelors liggen, ook ruimere en minder voor de hand liggende keuzemogelijkheden. Een overzicht.

Hij was Dracula, The Phantom of the Opera, Valjean (zowel in Antwerpen als in Londen), Jekyll én Hyde, maar nog steeds heeft deze man geen last van identiteitsstoornissen. Momenteel staat Hans Peter Janssens stevig in zijn schoenen als de slechterik Javert uit 'Les Misérables' in het Londense Queen’s Theatre, nadat hij daar jaren eerder het record vestigde als langst spelende Jean “the good guy” Valjean.

Wat willen wij van de universiteit? Probeer op die vraag maar eens een antwoord te vinden. De Britse (onderwijs)socioloog Frank Furedi doet hier een poging toe in zijn boek 'Waar zijn de intellectuelen?' Zijn mening over de rol van de universiteit heeft echter heel wat kwaad bloed gezet in het academische wereldje.

November belooft een moeilijke maand te worden. De culturele agenda verwacht u namelijk op vele plaatsen tegelijkertijd. Laat dat vooral geen excuus zijn en stijg, tussen de vallende bladeren, boven uzelf uit. Enjoy the show!

Elke maand looft dwars een snor uit aan wie zich succesvol de actualiteit in wist te werken. Wij nemen het op voor mensen die het soms wat hard te verduren krijgen maar toch het hart op de juiste plaats hebben. Zo’n mensen verdienen het warme, gezellige thuisgevoel van een heuse snor. Een gevoel dat zij verder kunnen dragen, naar andere harten, tot heel de wereld blij behaard is. Dan zal B-H-V een lachertje zijn, komt Goed Bestuur op de koffie bij de bingoclub en zullen de koontjes van blonde kindertjes rood glimmen.