In oktober vonden in België de gemeenteraadsverkiezingen plaats. Ditmaal voor het eerst zonder opkomstplicht in Vlaanderen. Dat is een historische verandering in ons kiesstelsel, waarvan de opkomstplicht sinds 1893 deel uitmaakte. De afschaffing heeft zowel positieve als negatieve implicaties voor onze democratie. dwars neemt de beslissing onder de loep.

De termijn van rector Herwig Leirs is ondertussen al een tweetal maanden bezig, maar hij staat er allesbehalve alleen voor. Hij heeft een groot team achter zich, waaronder ook vier vicerectoren die hem bijstaan in hun eigen domeinen. Voor Onderwijs en Studentenzaken, de onderwerpen die de gemiddelde dwarslezer waarschijnlijk het nauwst aan het hart liggen, is dit professor Chris Van Ginneken. Ik zat samen met de gloednieuwe vicerector om het te hebben over deze onderwerpen en haar ervaringen tot nu toe.

Heb jij ze al gezien, de struikelstenen in onze studentenstad? Dat zijn kleine herdenkingsstenen, verwerkt in de stoep voor voormalige woningen van slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Het project werd ontworpen door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig en is ondertussen uitgegroeid tot een groot monument, bestaande uit honderdduizend stenen die over heel Europa verspreid liggen. Op elke steen vind je de naam en de geboortedatum van het desbetreffende slachtoffer, alsook de eventuele deportatiedatum en de plaats van overlijden. Ook in Antwerpen liggen verschillende van deze symbolische herinneringen. dwars belicht elke editie een Antwerpse struikel steen. Deze editie: Jan Van Calsteren.

Je kent het wel, met volle moed begin je in september (weer) aan je opleiding, maar in oktober voel je de herfstblues al terugkomen. Je zucht en puft je door het semester heen en begint te twijfelen aan je studiekeuze. Hoe anders had je leven er kunnen uitzien mocht je een ander pad ingeslagen zijn? Daarom gaat dwars elke editie haar boekje te buiten en zetten we een student in een andere studierichting om daar een les bij te wonen. Deze keer waag ik me aan een les Human Rights Law uit de master Rechten, een Engelstalig college gegeven door Frédéric Vanneste.

De Antwerpse Kunstacademie in de Mutsaardstraat: een broedplaats voor creatief talent sinds de zeventiende eeuw, en daar mogen we als Antwerpse studenten best trots op zijn. Bij binnenkomst worden we vriendelijk herinnerd aan het feit dat Vincent van Gogh hier ooit les volgde, al was dat maar voor enkele maanden. Maar Van Gogh is slechts een van de vele grootheden die in deze zalen rondliepen. Wat dan met al die andere talentvolle alumni die ook hun stempel drukten op de kunstwereld? Laten we eens kijken naar de vergeten sterren, wiens namen nauwelijks genoemd worden binnen de muren van de Academie en waarom zij een plekje op de erelijst verdienen.

Vorig jaar heb ik bij na vier maanden rondgedwaald (en toch ook wat gestudeerd) in Londen, maar nu vormt de Sinjorenstad weer het decor van mijn herfstavonturen. Tegen mijn vrienden kan ik weer Nederlands spreken en de tube is weer de trein geworden. Toch is het vooral de bredere beleving van de herfst en winter die verschillend overkomt en dat maakt dat ik de laatste tijd veel nadenk over hoe thuis voor mij voelt.